دراگان اسکوچیچ با خبرنگار اعزامی سایت وکرنیجی کرواسی در تهران، راجع به روزهای کاری‌اش در فوتبال ایران به خصوص مأموریت موفق رساندن تیم ملی به جام جهانی گفت‌و‌گویی اختصاصی انجام داده و در آن درباره اوضاع و احوال خود و تیمش توضیحاتی ارائه کرده است. مهمترین بخش‌های این مصاحبه را در ادامه می‌خوانید:
اسکوچیچ: به طور کلی، من آدم خوشیفته‌‌ای نیستم و بعد از انجام یک کار خوب انتظار ندارم برایم فرش قرمز پهن کنم، اما حداقل انتظار احترام دارم، چون مشخص است من هم شایستگی حضور در این جام جهانی را دارم. افرادی هستند که برای منافع مختلف سعی می‌کنند هر کاری را که تاکنون انجام داده‌ام بی‌ارزش جلوه دهند. وجه مشترک همه آنها این است که مقابل واقعیت‌ها مقاومت می‌کنند. آنها در تمام مراحل مقدماتی سعی کردند تنش ایجاد کرده و از این طریق مشکلات تیم ملی را چند برابر کنند. آنها نباید این واقعیت را نادیده بگیرند که این سریع‌ترین راهیابی به جام جهانی برای یک تیم آسیایی در تاریخ با بیشترین برد و بیشترین امتیاز بوده است.
اگر چیزی تغییر نکند، اردوی تیم ملی در وین برگزار خواهد شد و رقبای تدارکاتی‌مان نیز تیم‌های ملی اروگوئه و سنگال خواهند بود.
من موفق شدم، چون اولاً فقط روی کارم متمرکز بودم و عوامل بیرونی دیگر را که باعث حواس پرتی بازیکنان می‌شدند، حذف کردم. مربیگری در ایران کار بسیار سختی است، اما من مدت‌ها پیش چیز مهمی آموختم. اینکه یا باید نظرات منتقدان را نادیده بگیرید یا از آنها به‌عنوان انگیزه‌ای برای اثبات خودتان استفاده کنید. من مورد اول را انجام دادم و به نظرات توجه نکردم و فکر می‌کنم که این تصمیم مهمی بود. سعی نکردم با کسی وارد جنگ شوم و کارم را با علم به این واقعیت شروع کردم که هرگز نمی‌توانم همه را راضی نگه دارم. من همیشه خودم بودم من فکر می‌کنم که این موضوع در کنار ارائه کار باکیفیت، بسیار مهم بود.
اوایل کار واقعاً سخت بود، تیم تحت فشار زیادی قرار داشت. به دلیل نتایج بد قبلی حاشیه امنیت زیادی نداشتیم و در مسابقات بعدی مرحله انتخابی نباید امتیاز از دست می‌‌دادیم. خیلی‌ها ما را اخراج شده می‌دانستند. فکر می‌کنم شناختم از بازیکنان، شرایط و روحیات آنها کمک کرد بتوانم تیم را از یک موقعیت استرس‌زا نجات دهم و در اوج تلاطم ثبات و شخصیت بالای خودش را نشان دهد.
نمی‌توانیم اهمیت سیاسی این مسابقه را نادیده بگیریم. مطمئنم بازیکنانم برای آن بازی انگیزه بالایی خواهند داشت، زیرا در ایران این بازی برای همه اهمیت زیادی خواهد داشت. جنبه احساسی این بازی مطمئناً بسیار پررنگ و کلید موفقیت تیم در آن بازی کنترل احساسات و تمرکز روی خود بازی خواهد بود.
البته چنین انتظاراتی وجود دارد چون همانطور که گفتند ایران هنوز تجربه عبور از دور اول را ندارد. انتظارات من هم به آن سمت می‌رود، اما مشخص است که در همه این انتظارات باید چاشنی واقع‌بینی و تواضع وجود داشته باشد. این تنها راهی است که می‌توانیم به بالاترین سطح ممکن برسیم. بعد از صعود به جام جهانی، ما در اهداف خود تجدیدنظر کردیم. من هم تا جای ممکن به خودم فشار می‌آورم، چون می‌خواهم کاری را انجام دهم که هیچ‌کس نتوانسته است انجام دهد، اگرچه می‌دانم چقدر سخت خواهد بود.
حمل بر خودستایی نباشد، فکر می‌کنم که در همه تیم‌هایم خوب کار کرده‌ام. در فدراسیون ایران افرادی بودند که این را تشخیص دادند و به توانایی‌های من ایمان داشتند. فکر می‌کنم جواب اعتماد آنها را هم داده‌ام. همه انتظار یک نام بزرگ را برای هدایت تیم ملی داشتند و این برای من یک فشار کار را تشدید می‌کرد. در ابتدای انتخاب شدنم گروهی از مردم مرا نادیده می‌گرفتند و سپس شروع به انتقاد از من کردند که این خودش یک پیشرفت بزرگ بود. من مدت زیادی است که در ایران هستم. در این مدت فرصت ملاقات با افراد زیادی را داشته‌ام. امیدوارم بر تعداد افرادی که مرا تحسین می‌کنند افزوده شود.
باید بگویم که اخیراً در تعامل با رسانه‌ها کاملاً محتاط بوده‌ام که قطعاً خوب نیست، اما دلیلش این بود که فکر می‌کردم تیمم به آرامش نیاز دارد. به هر حال، من از ایجاد دلهره برای مردم و رسانه‌ها خوشم نمی‌آید. من به سختی می‌توانم خودم را متقاعد کنم آنچه را که دیگران می‌خواهند بشنوند به زبان بیاورم. من زمان زیادی را برای جلب‌نظر و رضایت دیگران صرف نمی‌کنم و البته از تأثیر رسانه‌ها آگاهم. شاید یکی از عیب‌های من همین باشد.
منطقی است که یک روز به فوتبال کرواسی برگردم، اما فعلاً به آن فکر نمی‌کنم. از بین باشگاه‌هایی که اسم‌شان را بردید، ریکا مطمئناً همیشه برایم چیز دیگری است.