پژوهشی که در دانشگاه پنسیلوانیا به انجام رسیده، امید‌ها را برای درمان بیماری «لوپوس اریتماتوز پوستی» افزایش داده است.
بر اساس این گزارش، طبق پژوهشی که از سوی دانشکده پزشکی «پرلمن» (Perelman) در دانشگاه پنسیلوانیا و بیمارستان کهنه سربازان پنسیلوانیا به انجام رسیده، یک داروی تجربی به نام «litifilimab» که به نام «BIIB۰۵۹» نیز شناخته می‌شود، می‌تواند درمانی قدرتمند و طولانی مدت برای لوپوس اریتماتوز پوستی (CLE) باشد.
بیماری لوپوس، جز بیماری‌های خود ایمنی می‌باشد. لوپوس هنگامی به وجود می‌آید که سیستم ایمنی فرد به بافت‌ها و اندام‌های بدن آن حمله می‌نماید. هنگامی که یک فرد به لوپوس مبتلا می‌شود در نقاط مختلف بدن وی مانند مفاصل، پوست و کلیه ها، ورم و التهاب ایجاد می‌شود.
بر اساس این پژوهش، این دارو قادر است تا فعالیت «لوپوس اریتماتوز پوستی» را در پوست کاهش دهد. این پژوهش از آنجایی امیدوار کننده است که درمان‌های موجود برای این بیماری، همیشه مؤثر نیستند.
«ویکتوریا ورث» (Victoria Werth) دکترای پزشکی و متخصص در زمینه پوست در بیمارستان کهنه سربازان در پنسیلوانیا در این باره گفت: برخی بیماران در آزمایش‌های ما تغییرات بزرگی را ظرف یک ماه نشان دادند. این پژوهش نشان داد این دارو فعالیت «لوپوس اریتماتوز پوستی» را نسبت به دارو نما کاهش می‌دهد.
«لوپوس اریتماتوز پوستی» (CLE) می‌توانى سبب ایجاد زخم، آتروفی در پوست و تغییر رنگ پوست، علاوه بر ریزش مو می‌شود. این بیماری همچنین می‌تواند بر ظاهر فیزیکی فرد علاوه بر سلامتی ذهنی، روانی و عاطفی فرد نیز اثرگذار باشد.
در این پژوهش که بر روی ۱۳۲ شرکت کننده ظرف ۱۶ هفته به انجام رسید، ظرف چند هفته آثار بهبودی در بیمار شروع به آشکار شدن کرد. بیشتر تغییرات در جهت بهبودی نیز در هفته ۱۲ تا ۱۶ ام رخ داد. این در حالی است که درمان‌های موجود از جمله دارو‌های ضد مالاریا مانند هیدروکسی کلروکین، سرکوب‌کننده‌های ایمنی، و استروئید‌ها اثربخشی محدود، ناپایدار و یا عوارض جانبی مکرری داشته‌اند. این در حالی است که داروی «Litifilimab» عملکردی متفاوت را از خود نمایش داده است.
نتایج این تحقیقات در «مجله پزشکی نیوانگلند» (New England Journal of Medicine) منتشر شده است.
منبع: پایگاه دانشکده پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا