باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال مبلغ کل قرارد‌های امسال خود را منتشر کردند. هر چند این انتشار به صورت کلی بوده و ریز مبالغ تک تک بازیکنان منتشر نشد، اما می‌توان امید داشت گام اولی باشد برای شفاف سازی قرارداد بازیکنان و مربیان لیگ‌های کشورمان.
از هفته گذشته و زمانی که قربانزاده رییس سازمان خصوصی‌سازی اعلام کرد که به زودی مجموع قرارداد بازیکنان و مربیان پرسپولیس و استقلال افشا خواهد شد، همه منتظر رونمایی از ارقام قراردادها بودند و سرانجام این اتفاق افتاد.
نکته جالب اینکه باشگاه استقلال تنها در دو ستون قراردادها را منتشر کرده و جزئیات خاصی را در اختیار فرابورس قرار نداده است. بر اساس مجموع قرارداد تیم‌های پایه و بزرگسالان استقلال ۳۰۶ میلیارد و ۹۷۰ میلیون تومان است و مجموع قرارداد کادرفنی آبی‌پوشان نیز ۳۶ میلیارد تومان عنوان شده است.
به این ترتیب مجموع هزینه باشگاه استقلال برای تیم بزرگسالان و پایه روی عدد ۳۴۳ میلیارد تومان قرار می‌گیرد که رشد فزاینده نسبت به فصل گذشته را نشان می‌دهد. بر اساس آمار منتشره در سامانه کدال، فصل گذشته استقلال چیزی حدود ۱۶۰ میلیارد تومان برای تیمش هزینه کرده بود و حالا این رقم بیش از دو برابر بالا رفته است.
برای تیم پرسپولیس که فصل گذشته بودجه ۱۴۰ میلیاردی داشت، این فصل مجموع ارقام قرارداد خود را به ۲۲۰ میلیارد تومان رسانده که افزایش هشتاد میلیارد تومانی را نشان می‌دهد که این عدد نیز رشد قابل توجهی است.
این فصل صحبت‌های زیادی از ارقام نجومی بازیکنان تیم‌های لیگ برتری شنیده می‌شد و انتقاد‌های زیادی از قرارد‌های حدود ۲۰ میلیاردی برخی بازیکنان مطرح شده. رقم‌هایی که از جانب جناح رقیب معمولا تایید می‌شد، اما خود تیم‌های زیر بار تایید این ارقام نمی‌رفتند.
اتفاقی که بر سر جذب سعید صادقی و رقابت سرخابی‌ها برای جذب او به اوج رسید و دو باشگاه ارقام متفاوتی را از مبلغ درخواستی سعید صادقی می‌گفتند و در نهایت هم نمی‌توان به طور دقیق گفت صحبت‌های کدام طرف صحیح‌تر است.
اتفاقی که در کشور‌های اروپایی و صاحب فوتبال به هیچ وجه رخ نمی‌دهد. مبلغ همه قراردادها در کشور‌های دیگر به طور شفاف در اعلام و مشخص می‌شود. حتی باشگاهی مثل بارسلونا که با مشکلات زیاد مالی روبروست و با این حال رقم هنگفتی را امسال به نقل و انتقالات اختصاص داد و انتقاد‌های زیادی هم نسبت به عملکرد مدیران این باشگاه شد، باعث نشد تا آن‌ها شفافیت را کنار بگذارند و چنین چیزی تقریبا غیرممکن است.
با این حال سالهاست در فوتبال ما شفافیت وجود ندارد و ارقام دریافتی بازیکنان و مربیان منتشر نمی‌شود. همین موضوع باعث شد تا هر سال این ارقام بیشتر می‌شود و امسال می‌توان گفت به طور میانگین رقم دریافتی بازیکنان و مربیان دو برابر شده است.
ناصر فریادشیران در این رابطه گفت: قرارداد‌هایی که من دیدم واقعا سرم سوت کشید، چون باعث تاسف است که در این شرایط اقتصادی کشور و گرانی‌ها چنین قرارداد‌هایی منعقد می‌شود. وقتی مردم در شرایط نامناسبی زندگی میکنند آن وقت چطور چنین قرارداد‌هایی را با این ارقام بالا امضا کنند؟
او افزود: باید قراردادها ریز و شفاف سازی شود. اگر بحث فرابورس وسط است باید روشنگری شود. با کیفیتی که در فوتبالمان شاهد هستیم آیا واقعا چنین ارقامی باید به بازیکنان پرداخت شود؟ من نمی‌دانم‌نهاد‌های نظارتی در خواب تشریف دارند یا خود را به خواب زده اند.
صادق درودگر عضو هیئت رئیسه سازمان لیگ هم از شفافیت قراردادها استقبال کرد و گفت: سازمان لیگ هنوز در این زمینه آیین نامه مشخصی به باشگاه‌ها اعلام نکرده است، اما اگر خود باشگاه‌ها در این زمینه قدم بردارند ما هم موافق هستیم که قراردادها به طور شفاف منتشر شود. شفافیت یکی از عوامل موثر پیشرفت و توسعه فوتبال است و ما از آن حمایت می‌کنیم. این موضوع باید به یک روند عمومی تبدیل شود و یک مطالبه خوبی است که ما بتوانیم قرارداد‌هایی که بند محرمانه‌ای ندارد را منتشر کنیم.
البته این موضوع علاوه بر استقبال مسئولان سازمان لیگ، نیازمند استقبال و مساعدت مدیران باشگاه‌ها هم هست که بعید است آن‌ها راضی به این کار شوند. امیر ساعد وکیل کارشناس حقوق ورزش درباره علت این موضوغ گفت: فرمولی که در قراردا‌های ورزشی کشور ما که البته یک فرمول بیماری هم هست، قیمت اصلی مبلغ قرارداد، حدود نصف مبلغی است که در واقعیت به بازیکن پرداخت می‌شود. زیرا در قالب پاداش‌ها و بند‌های مختلف و مبالغی که به مناسبت‌های متفاوت که حتی خارج از قرارداد است، به بازیکن داده می‌شود. به همین دلیل حتی اگر قرارداد منتشر شود، بازهم مبلغی که بازیکن دریافت می‌کند مشخص نیست؛ بنابراین برای افشای اطلاعات قراردادها دچار مشکل می‌شویم. همچنین بسیاری از باشگاه‌های ما، ظرفیت‌های تبلیغاتی خودشان را عمده فروشی میکنند یعنی همه این ظرفیت‌ها را به یک شخصیت حقوقی ثالث می‌دهد و او در ازای بهره برداری از این ظرفیت‌های تبلیغاتی مثل فروش پیراهن هوادارای، تبیلغات روی پیراهن، تبلیغات محیطی و ... یک مبلغی را سالیانه به باشگاه‌ها به خصوص پرسپولیس و استقلال می‌دهد. عملا دیگر هیچ ظرفیتی برای خود باشگاه وجود ندارد. مشکل این موضوع این است که اگر قرارداد‌های بازیکنان را منتشر کنند، حقوقی در رابطه با قراردادی که باشگاه با آن اسپانسر بسته باید رعایت شود. اسپانسر‌ها ترجیح می‌دهند اطلاعات قرارداد بازیکنان افشا نشود و این به سود آنهاست و می‌تواند قیمت بازیکن را به این شکل بالا ببرد.
این موضوع علاوه بر بالارفتن قیمت بازیکنان باعث جرم‌هایی مانند فرار مالیاتی هم می‌شود. باشگاه‌هایی که رقم بازیکنان را به طور شفاف اعلام نمی‌کنند، باعث می‌شود اداره مالیات هم به رقم دقیق پرداختی‌ها پی نبرد و قرار مالیاتی رخ می‌دهد؛ بنابراین برای جلوگیری از رخ دادن چنین جرم هایی، باشگاه‌ها و سازمان لیگ، می‌توانند با انتشار صحیح قراردادها، از آن جلوگیری کنند.
همچنین با توجه به عرضه شدن سهام برخی باشگاه‌ها در بورس، باید قراردادها شفاف باشد تا سهامداران با آگاهی کامل در خصوص خرید سهام تصمیم گیری کنند. وکیل در این خصوص گفت:افرادی که امروز می‌خواهند در بورس وارد شوند و سهام باشگاه‌ها را خریداری کنند، حقشان است که با اطلاعات شفاف و چشم باز، اقدام به این کار کنند و حقوق شهروندان به طور کامل رعایت شود؛ بنابراین به نظر می‌رسد شفافیت و انتشار قرارداد‌های نجومی بازیکنان هر چقدر هم که بالا باشد، لازم است که مردم از آن به طور شفاف و کامل مطلع باشند. به خصوص اینکه بیشتر باشگاه‌ها دولتی هستند و از بودجه بیت المال برای ریخت و پاش هایشان استفاده میکنند.