یک مطالعه آزمایشی نشان داد که ایمپلنت‌های مهندسی زیستی بینایی ۱۴ داوطلب را که قبل از انجام آزمایش کاملاً نابینا بودند بازیابی می‌کند.
محققان در انتظار آزمایش‌های بیشترند و امید می‌رود این ایمپلنت جدید مهندسی زیستی بینایی میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان که در انتظار جراحی‌های سخت و پرهزینه پیوند قرنیه بهبود بخشد.
هر ساله بیش از یک میلیون نفر در سراسر جهان به دلیل آسیب دیدگی یا بیماری قرنیه نابینا تشخیص داده می‌شوند. هنگامی که این لایه بیرونی نازک بافت اطراف چشم تحلیل می‌رود، بینایی فرد به راحتی مختل می‌شود.فردی که از کوری قرنیه رنج می‌برد، می‌تواند با دریافت پیوند قرنیه از یک اهدا کننده انسان، بینایی خود را بازیابی کند.
با این حال، کمبود اهداکنندگان قرنیه به این معنی است که از هر ۷۰ نفر مبتلا به نابینایی قرنیه به سختی یک نفر می‌تواند به پیوند دسترسی پیدا کند.به علاوه، روش جراحی می‌تواند پیچیده باشد و عدم دسترسی به این روش بازیابی بینایی را برای افراد در کشور‌های کم درآمد و متوسط تقویت می‌کند.
این تحقیق جدید ابتدا به دنبال ایجاد ایمپلنت قرنیه بود که به بافت اهداکننده انسان متکی نبود.بیش از یک دهه پیش، محققان برای اولین بار نشان دادند که قرنیه‌های بیوسنتزی جایگزین موثری برای قرنیه‌های اهداکننده هستند. اما آن مطالعات قبلی همچنان بر کلاژن پیچیده انسانی رشد یافته در آزمایشگاه تکیه داشتند که به شکل قرنیه در آمده بود.
نیل لاگالی توضیح داد: نتایج نشان می‌دهد که می‌توان ماده زیستی ایجاد کرد که تمام معیار‌های استفاده به عنوان ایمپلنت انسانی را داشته باشد، که می‌تواند به صورت انبوه تولید و تا دو سال ذخیره شود و در نتیجه به افراد بیشتری با مشکلات بینایی دسترسی پیدا کند.
یکی از محققانی که روی این پروژه کار می‌کند می‌گوید: این فناوری ما را از مشکل کمبود بافت قرنیه اهدایی و دسترسی به درمان‌های دیگر برای بیماری‌های چشم دور می‌کند.
نوآوری دیگری که در این مطالعه نشان داده شد، یک رویکرد جراحی جدید برای کاشت قرنیه بیو مهندسی شده است. روش جدید به جای نیاز به برداشتن قرنیه از بیمار با جراحی، همانطور که در پیوند قرنیه اهداکننده انجام می‌شود، آن بافت را دست نخورده باقی می‌گذارد.فقط یک بخیه کوچک برای قرار دادن ایمپلنت جدید لازم است.
لاگالی گفت: روش کمتر تهاجمی را می‌توان در بیمارستان‌های بیشتری مورد استفاده قرار داد و در نتیجه به افراد بیشتری کمک کرد.با روش ما، جراح نیازی به برداشتن بافت خود بیمار ندارد. در عوض، یک برش کوچک ایجاد می‌شود که از طریق آن ایمپلنت به قرنیه موجود وارد می‌شود.
مطالعه جدید که در Nature Biotechnology منتشر شده است، نتایج یک آزمایش را توصیف می‌کند که ایمپلنت را روی ۲۰ داوطلب آزمایش کرد که ۱۴ نفر از آن‌ها قبل از این روش آزمایشی کاملاً نابینا بودند.در پیگیری دو ساله مطالعه گزارش داد که همه ۲۰ داوطلب، بینایی خود را به طور کامل بازیافته بودند و هیچ عارضه جانبی از جراحی را تجربه نکردند.
همچنین مشاهده شد که این بافت به‌طور باورنکردنی سریع التیام می‌یابد، و تنها هشت هفته قطره‌های چشمی سرکوب‌کننده سیستم ایمنی مورد نیاز بود تا از پس زدن آن جلوگیری شود.پیوند قرنیه فعلی با استفاده از بافت انسانی اغلب به چندین سال دارو‌های سرکوب کننده سیستم ایمنی برای جلوگیری از رد شدن بافت نیاز دارد.
اگرچه بسیار امیدوارکننده است، اما مهم است که تاکید کنیم این نتایج فقط از یک مطالعه آزمایشی اولیه است. قبل از اینکه این ایمپلنت نوآورانه وارد جهان شود، یک آزمایش بالینی بزرگتر و قوی‌تر لازم است.با این وجود، لاگالی امیدوار است که این کار در نهایت منجر به راهی ارزان و آسان برای ترمیم آسیب قرنیه در میلیون‌ها نفر در سراسر جهان شود.
وی گفت: ما تلاش‌های قابل توجهی انجام داده ایم تا اطمینان حاصل کنیم که این اختراع به طور گسترده در دسترس و مقرون به صرفه برای همه و نه فقط برای ثروتمندان خواهد بود.به همین دلیل است که این فناوری را می‌توان در تمام نقاط جهان استفاده کرد.
مطالعه جدید در مجله Nature Biotechnology منتشر شده است.
منبع: سایت نیواطلس منتشره از دانشگاه لینک‌پینگ