واقعه عاشورا حماسهی جاودان و ماندگار است که بدونشک از مهمترین وقایع تاریخ اسلام محسوب میشود که امام حسین (ع) برای نجات اسلام از تحریف و اصلاح امت جد خود یعنی پیامبراکرم حضرت محمد (ص) به جانب شهادت رفت و تمام خانواده و هستی خود را در این راه فدا کردند. یزید در ظاهر و باطن اعمال خود هیچ اعتقادی نسبت به دین اسلام بروز نمیداد و آشکارا اعمال زشت و ناپسندی را انجام میداد. یکی از نتیجههای قیام امامحسین (ع) این بود که مردم تفاوت بین حاکم سیاسی و حاکم دینی را متوجه شدند.
یک کارشناس مذهبی درباره نقش حصرت زینب(س) گفت: نقش حضرت زینب (س) بعد از واقعه عاشورا در راستای تبیین هدف امام حسین (ع) و آشکار کردن زوایای مختلف قیام امام حسین (ع) بود؛ که با حضور فعال اجتماعی و برپا داشتن مراسمات سوگواری و عزاداری برای امام حسین و انتقال دقیق اخبار حوادث واقعه عاشورا به مردم نقش بسزایی در به سرانجام رساندن این امر مهم داشتند، چنانچه نتیجه این کار حضرت زینب (س) و خطبهخوانیهای ایشان به ایجاد قیامهای مختلف در طول تاریخ بعد واقعه عاشورا شد که به خونخواهی از قاتلان امام حسین (ع) به پاخواسته بودند.
او ادامه داد: یکی از کارهای مهم حضرت زینب (س)، خواندن خطبه در شهر کوفه بود که باعث شد مردم کوفه از جهل خود خارج بشوند؛ در حالیکه مردم کوفه باطنا به امام حسین (ع) محبت و علاقه داشتند، اما دچار نیرنگ عبیدالله ابن زیاد (ابن مرجانه) شدند و فریب حیله او را خوردند. غالب مردم آن زمان کوفه از ماجرای کربلا اطلاعات کافی نداشتند و بعد از خطبهخوانی حضرت زینب (س) متوجه اشتباه خویش شدند.
شيخ جعفر زاهدی گفت: حضرت زینب (س) تاثیرات سخنرانیهای خود را بر قلب مردم آن زمان گذاشت و این کار مگر با عنایت خداوند و ولایت تکوینی ممکن نبود؛ و این نشان دندهی مقام والای حضرت زینب (س) است.