در عملیات سه روز اخیر رژیم صهیونیستی از همان ابتدای امر شهرک‌های اطراف غزه در تیررس راکت‌های مقاومت بود. نه تنها در این عملیات بلکه از زمانی که نیرو‌های مقاومت در غزه توانستند با راکت و موشک پاسخ حملات رژیم صهیونیستی را بدهند، این شهرک‌ها را برای صهیونیست ها ناامن و پاسخ تجاوزگری این رژیم به مناطق مسکونی را می دهند.
هر بار که نظامیان رژیم صهیونیستی به نوار غزه حمله میکنند، اصطلاح «غلاف غزه» یا «شهرک‌نشین‌های اطراف غزه» به عنوان هدف نظامی موشکهای مقاومت فلسطین مطرح می‌شود، اما داستان غلاف غزه چیست و مهم‌ترین شهرک‌ها و مناطق اشغالی در نزدیکی آن کدامند؟ اهمیت استراتژیک این مناطق برای تل آویو و مقاومت فلسطین چیست؟
نوار غزه یا باریکه غزه منطقه نوارگونه است که در کنار دریای مدیترانه و در منطقه خاورمیانه قراردارد. مناطق از فلسطین که با مقاومت مردم و گروه های مقاومت از اشغالگری صهیونیست ها در امان مانده، شامل دو منطقه جدا از هم به نام‌های کرانه باختری رود اردن و منطقه غزه است. کرانه باختری در شرق فلسطین و غزه در جنوب غربی آن است. این منطقه ۴۱ کیلومتر طول و در بخش‌هایی از ۶ تا ۱۲ کیلومتر عرض داشته و مساحت آن ۳۶۰ کیلومتر مربع است.
«یاسر عرفات»، رئیس پیشین تشکیلات خودگردان فلسطین در یکم ژوئیه ۱۹۹۴ وارد نوار غزه شد و فلسطینی‌ها به تدریج تسلط بر مناطقی که ساکن آن بودند را آغاز کردند، اما شهرک‌های صهیونیست نشین ساخته شده در اراضی نوار غزه خارج از کنترل تشکیلات خودگران باقی ماند.
به دنبال عقب‌نشینی صهیونیست ها از نوار غزه پس از مقاومتی فراگیر، رژیم صهیونیستی «منطقه حائلی» در طول مرز‌های زمینی با نوار غزه ایجاد کرد و ده‌ها شهرک نزدیک به نوار غزه که اکنون به نام «غلاف غزه» شناخته می‌شود، در آن باقی ماند، شمار این شهرک‌ها ۵۰ عدد است که در تقریبا ۴۰ کیلومتری اطراف غزه واقع شده است.
شمار شهرک‌نشین‌ها در غلاف غزه از ۴۲ هزار نفر در سال ۲۰۰۹ میلادی به ۵۵ هزار نفر در سال ۲۰۱۹ میلادی افزایش یافته که رشد ۳۰.۶ درصدی را نشان می‌دهد.
غلاف غزه از ۳ شورای منطقه‌ای تشکیل شده است؛ «شورای اشکول» که مساحتی ۳۸۰ کیلومتری دارد و بیش از ۱۳ هزار شهرک‌نشین در ۳۲ شهرک ساکن آن هستند. شورای دوم، «شورای اشکلون» نام دارد که ۱۷۵ کیلومتر مساحت دارد و حدود ۱۷ هزار اسرائیلی در ۴ شهرک ساکن آن هستند، شورای سوم، «شورای شاعر هنیگف»، است که با ۱۸۰ کیلومتر مساحت و ۱۱ شهرک میزبان بیش از ۷ هزار شهرک‌نشین است.
از مهم‌ترین این شهرک‌ها می‌توان به کیسوفیم، زیکیم، نحال عوز، کریات ملاخی، کریات غات و شهرهای دیمونا، عسقلان، أسدود و سدیروت اشاره کرد که در مقایسه با دیگر مناطق بیشتر در معرض موشک‌ها و راکت‌های گروه‌های مقاومت قرار دارند که از نوار غزه شلیک می‌شوند.
رژیم صهیونیستی در تلاش برای ممانعت از رسیدن تونل‌های مقاومت به شهرک‌ها، شهر‌ها و پایگاه‌های صهیونیستی در نزدیکی نوار غزه اقدام به ساخت دیوار‌های بتنی چند طبقه‌ای از زیرزمین در طول مرز با غزه کرده است.
به گفته تحلیلگران، کابینه رژیم صهیونیستی معمولا مشوق‌های وسوسه‌کننده‌ای به ساکنان شهرک‌نشین‌ها در غلاف غزه ارائه می‌کند تا آن‌ها به عنوان حائل جغرافیایی و جمعیتی میان نوار غزه و کرانه باختری، در این مناطق باقی بمانند و بدین ترتیب احتمال برپایی کشور فلسطینی متصل به اراضی پراکنده در آینده منتفی شود همچنین دیگر هدف تل آویو ، محاصره نوار غزه و محدودسازی آزادی عمل گروه‌های مقاومت در رسیدن به اهدافی در عمق اراضی اشغالی است.
اغلب ساکنان شهرک‌های غلاف غزه از یهودیان شرق اروپا هستند که در جامعه رژیم صهیونیستی نگاه نژادپرستانه‌ای علیه آن‌ها وجود دارد و تل‌آویو برای پرهیز از بروز مشکلات اجتماعی، تلاش می‌کند آن‌ها را به غلاف غزه انتقال دهد. در مقابل، این شهرک‌ها در نظر گروه‌های مقاومت به عنوان پاشنه آشیلی محسوب می‌شود که از زمان عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی از نوار غزه، اهداف سهل الوصول‌تری نسبت به دیگر شهرک های صهیونیستی برای موشکهای مقاومت هستند.
پس از انجام چندین حمله نظامی بین سال‌های ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۰، نیرو‌های صهیونیستی که بعداً به ارتش اسرائیل تبدیل شدند، شهرک‌های صهیونیست نشین بسیاری را در ویرانه‌های شهر‌ها و روستا‌های فلسطینی ایجاد کردند.
اگرچه اکثر کشور‌های جهان تاکید کرده‌اند که این شهرک‌ها غیرقانونی هستند، اما دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا بر حمایت خود از رویکرد صهیونیست‌ها در خصوص شهرک‌سازی تاکید کرد.
اکثر کشور‌های عضو سازمان ملل و اتحادیه اروپا می‌گویند که ایجاد شهرک‌های صهیونیستی در کرانه باختری اشغالی نقض قوانین بین المللی است. اما در نوامبر ۲۰۱۹، دولت ترامپ گفت که دیگر شهرک‌سازی‌ها را غیرقانونی نمی‌داند و به دلیل این حمایت آمریکا، کنست رژیم صهیونیستی قادر شد به الحاق این شهرک‌ها به اراضی اشغالی رای دهد.
حملات سه روزه رژیم صهیونیستی به غزه موجب شهادت حداقل ۴۴ فلسطینی از جمله ۱۵ کودک شد. رژیم تل آویو و گروه جهاد اسلامی فلسطین اواخر روز یکشنبه پس از سه روز بمباران شدید این رژیم در منطقه محاصره شده غزه،با میانجیگری مصر اعلام آتش‌بس کردند.
بر اساس آخرین اطلاعات رسمی وزارت بهداشت فلسطین، ۴۴ فلسطینی از جمله ۱۵ کودک شهید و دست کم ۳۵۰ غیرنظامی در این حملات مجروح شده‌اند.
طبق این گزارش، از سال ۲۰۰۸ رژیم صهیونیستی چهار جنگ را در خاک فلسطین به راه انداخته و نزدیک به ۴۰۰۰ نفر را به شهادت رسانده است که یک چهارم آن‌ها کودک هستند.
بر اساس داده‌های گردآوری شده از سوی نهاد «دفاع برای کودکان بین الملل»، حداقل ۲۲۰۰ کودک به دست ارتش صهیونیستی و شهرک نشینان صهیونیست در سراسر سرزمین فلسطین اشغالی از سال ۲۰۰۰ - آغاز انتفاضه دوم - به شهادت رسیده‌اند. جنگ اواخر ۲۰۰۸ و اوایل ۲۰۰۹ (معروف به جنگ ۲۲ روزه) با شهادت ۳۱۵ کودک همراه بود.
در جنگ ۲۰۱۲ که با ترور «احمد الجعبری» از فرماندهان اصلی گردان‌های عزالدین القسام آغاز شد، حملات صهیونیست‌ها موجب شهادت ۴۳ کودک و ۱۵ زن شد.
در طولانی‌ترین جنگ یعنی جنگ ۵۱ روزه سال ۲۰۱۴، ۵۴۶ کودک به دست اشغالگران به خاک و خون کشیده شدند. در جنگ ۱۲ روزه سال گذشته میلادی نیز ۷۲ کودک به شهادت رسیدند و در جنگ اخیر در غزه نیز ۱۵ کودک قربانی تجاوزگری صهیونیست ها شدند.
ولی از طرفیم والا همین بارکه غزه که اندازه یکی از شهرهای متوسط نه بزرگ ما هست مردمش خیلی راحتتر زندگی میکنند و جائی بسیار زیبا و تفریحاتشونم جای خود ولی ما فقط تو تورمیم و منتظریم یارانه ها روبریزن یا کی میریزن!
موشکهای فلسطینی جز بردن آبرو و هزینه اضافی و مضحکه کردن چیزی نداره
فلسطینیان در این ۷۰ سال ۵۰۰ هزار موشک شلیک کردن که یه گربه هم تو خیابونای اسراییل نمرده.فقط مسخره شدن و باعث مظلوم نمایی اسراییل شده و جیب مالیات دهندگان امریکا رو بابت گنبدآهنین خالی کرده