مرحوم هوشنگ ابتهاج شعری در وصف امام حسین (ع) سروده بود که در ادامه، آن را با صدای این شاعر مرحوم می‌شنوید.
چه مبارک است این غم که تو در دلم نهادی
به غمت که هرگز این غم ندهم به هیچ شادی
ز تو دارم این غمِ خوش، به جهان از این چه خوشتر
تو چه دادی ام که گویم که از آن به ام ندادی؟
چه خیال میتوان بست و کدام خواب نوشین
به از این در تماشا که به روی من گشادی
تویی آنکه خیزد از وی همه خرمی و سبزی
نظر کدام سروی ؟ نفس کدام بادی؟
بیشتر بخوانید:
ممنون از شما
خورشید تابان .
رود ،خروشان .
می روم ،سرگردان .
تا شویم ،تن .
با آب روان
که آرام گیرد ، جان
در کنار ، سایه بان
به یاد هوشنگ ابتهاج (سایه) ادیب وپژوهشکر ایرانی .خاطرش گرامی .مرداد 1401
خون گرم تو هنوز
از زمین می جوشد
هر کجا باغ گل سرخی هست
آب از این چشمه خون می نوشد.
کربلایی است دلم
مرحوم هوشنگ ابتهاج "سایه"
جناب ابتهاج این شعر رو در وصف امام حسین (ع) نسروده اند، ما انتصاب دادیم به اباعبدالله (ع)!