تاسوعای حسینی که می‌رسد همه کسب‌وکار‌های خود را جمع می‌کنند، لباس مشکی‌هایشان را بر تن می‌کنند و سربند‌های یاحسین (ع)، یا ابالفضل (ع) فرزندانشان را می‌بینند و از این خیابان به آن خیابان و از این کوچه به آن کوچه برای عرض ارادت با قافله‌های عزای حسین (ع) همراه می‌شوند تا بگویند با وجود گذشت سال‌های طولانی هیچ چیز از غم آنچه بر سیدالشهدا (ع) و خانواده‌اش گذشت کم نشده است.
امروز همچون سال‌ها که همه در سوگ از دست دادن دردانه برادر اباعبدلله الحسین (ع) جمع می‌شوند و عزاداری می‌کنند شهر‌ها و روستا‌ها همه در سوگ او آداب دیرینه خود را برپا می‌دارند. از جمله این محل‌ها روستا‌های اراضی و باغ ملک از شهرستان مبارکه است. در روزهای تاسوعا و عاشورای حسینی نقل است که از سال‌های دور که قدمت این به حدود ۳۰۰ سال می‌رسد و طبق گفته ساکن سالمندی که مو‌های خود را در این سال‌ها در عزای حسین (ع) سفید کرده است برخی رسوم ویژه تاسوعا و عاشورا به هفت پشت مردم این روستا‌ها بازمی‌گردد.
همه چیز از روز هشتم محرم و بعد از آن از روز تاسوعا از روستای اراضی آغاز می‌شود، روزی که همه در مجاورت حسینیه معروف روستای اراضی نذر‌های خود را قربانی می‌کنند تا در روز تاسوعا با پخت نذرهایشان در میان مردم و عزاداران سیدالشهدا (ع) توزیع کنند.
در روز تاسوعا میزبانی از روستای اراضی آغاز می‌شود، پس از آنکه جوانان و مردم با دسته عزاداری و با تبلت‌ها و زنجیرهایشان راهی حسینیه این روستا شدند نوبت آن می‌شود که به سمت روستای باغ ملک حرکت کنند، مردم اراضی در محلی در خطی مرزی میان دو روستا به استقبال مردمان باغ ملک می‌روند، امروز نوبت پخت غذا و پذیرایی اراضی‌ها از باغ ملکی‌ها است. بعد از آن دیگر تفاوتی ندارد که فلان نفر اهالی روستای اراضی است یا باغ ملک است، همه برای عزای حسین یکسان و اهالی یک محل‌اند.
با هم به سمت حسینیه روستای اراضی به راه می‌افتد، مردم که از روز قبل اقدامات مرتبط به طبخ و آماده‌سازی غذاهایشان را انجام داده بودند، در طبق‌هایی آماده سینی‌های غذا را برای میزبانی از عزاداران روستای مجاور و سایر مردم بر روی دست‌ها می‌گیرند و وارد حسینیه می‌شوند.
اینجا نذری برای همه آن‌ها که هستند و حتی آنانی که نیستند تهیه شده است. مردمان این روستا عقیده دارند در سال‌هایی که وضع معیشتشان مناسب نبوده این نذر بر حسین (ع) و خاندان او بوده که رزق‌شان را چندبرابر کرده است، به همین خاطر رزق رسیده از ارباب را برای پذیرایی دلدادگانش بر روی دست‌ها می‌گیرند و به میان مردم و جمعیت می‌آورند. به روز عاشورا که می‌رسد همین رسم اینبار به میزبانی باغ ملکی‌ها اجرا می‌شود و این روز پرغم با گریه بر حسین (ع) در روستای باغ ملک به پایان می‌رسد