در حالی که ما شاهد تعدادی گیره رباتیک با الهام از حیوانات مختلف بودیم، دانشمندان آمریکایی اکنون رویکرد بسیار مستقیم تری اتخاذ کرده اند. آن‌ها روشی برای استفاده از عنکبوت‌های مرده واقعی برای گرفتن اجسام کوچک بصورت ظریف ابداع کرده اند.
برخلاف پستانداران که اندام‌های خود را با انقباض و کشیده شدن عضلات مخالف حرکت می‌دهند، عنکبوت‌ها پا‌های خود را از طریق فشار هیدرولیک حرکت می‌دهند.
به طور خاص، آن‌ها یک "حفظه پروزوما" دارند که در نزدیکی سرشان قرار دارد که در حین انقباض خون را به داخل پا‌ها می‌فرستد - این مطلب باعث می‌شود پا‌ها کشیده شوند. هنگامی که فشار آزاد می‌شود، پا‌ها به عقب بسته می‌شوند.
به رهبری پروفسور دانیل پرستون و تیمی از دانشگاه رایس تگزاس، محققان به دنبال پاسخ این سوال بودند که آیا می‌توانند به صورت دستی چنین حرکاتی را در عنکبوت‌های گرگ مرده تحریک کنند یا خیر.
دانشمندان نام این حوزه تحقیقاتی را «نکروباتیک» گذاشته‌اند. این فرآیند با کشته شدن عنکبوت آغاز می‌شود و پس از آن یک سوزن به اتاقک پروزوما آن وارد می‌شود. سپس یک قطره چسب در محل قرار دادن آن اضافه می‌شود تا سوزن در جای خود بماند.
با استفاده از یک سرنگ متصل به آن سوزن، مقدار کمی هوا متعاقباً به داخل محفظه فشار داده می‌شود و باعث باز شدن پا‌ها می‌شود. وقتی هوا از محفظه خارج می‌شود، پا‌ها بسته می‌شوند.در واقع در آزمایشگاه پا‌های عنکبوت‌های مرده را با یک پفک هوا دستکاری می‌کند تا به‌عنوان قاپنده عمل کند.
در آزمایش‌هایی که تاکنون انجام شده است، گیره‌های نکروبوتیک مبتنی بر عنکبوت توانستند بیش از ۱۳۰ درصد وزن بدن خود عنکبوت را بلند کنند.به گفته محققان، لاشه یک عنکبوت برای حدود ۱۰۰۰ چرخه باز/بستن قبل از اینکه بافت‌های آن شروع به تخریب کنند، دوام می‌آورد.
امید است که افزودن یک پوشش پلیمری بتواند طول عمر را افزایش دهد. گیره نکروبوتیک برای بلند کردن جامپر و شکستن مدار روی تخته نانو الکترونیکی و خاموش کردن LED استفاده می‌شود.
گیره‌های نکروبوتیک علاوه بر اینکه موضوع نسبتاً ترسناک یک مطالعه علمی هستند، می‌توانند کاربرد‌های عملی داشته باشند.پرستون می‌گوید: کار‌های انتخابی و مکان‌های زیادی وجود دارد که می‌توانیم آن‌ها را بررسی کنیم.
کار‌های تکراری مانند مرتب کردن یا جابجایی اجسام در این مقیاس‌های کوچک، و شاید حتی چیز‌هایی مانند مونتاژ میکروالکترونیک‌ها.
همچنین، خود عنکبوت‌ها زیست تخریب‌پذیر هستند؛ بنابراین به طبیعت هم آسیب نمی‌رسد.
مقاله‌ای در مورد این تحقیق اخیراً در مجله Advanced Science منتشر شده است.
منبع: سایت نیواطلس منتشره از دانشگاه رایس