بر اساس تحقیقات جدید به رهبری موسسه پزشکی مولکولی هیوستون که امروز در مجله انجمن قلب آمریکا منتشر شد، افرادی که از نظر ژنتیکی در معرض خطر بیشتری برای سکته هستند، می‌توانند با اتخاذ یک سبک زندگی سالم قلبی عروقی، این خطر را تا ۴۳ درصد کاهش دهند.
این مطالعه شامل ۱۱۵۶۸ بزرگسال از سنین ۴۵ تا ۶۴ سال بود که در ابتدا بدون سکته مغزی بودند و به طور متوسط ۲۸ سال دنبال شدند. سطوح سلامت قلب و عروق بر اساس توصیه‌های Life's Simple ۷ انجمن قلب آمریکا بود که شامل ترک سیگار، بهتر غذا خوردن، فعالیت بدنی، کاهش وزن، مدیریت فشار خون، کنترل کلسترول و کاهش قند خون است.
خطر سکته مغزی در طول زندگی با توجه به المانی که به آن نمره خطر پلی ژنیک سکته مغزی می‌گویند محاسبه شد و افرادی که عوامل خطر ژنتیکی بیشتری با خطر سکته مغزی داشتند، امتیاز بیشتری دریافت کردند.
دکتر میریام فورنیج نویسنده ارشد و استاد پزشکی مولکولی و ژنتیک انسانی، موسسه پزشکی مولکولی هیوستون گفت:مطالعه ما تأیید کرد اصلاح عوامل خطر در سبک زندگی، مانند کنترل فشار خون، می‌تواند خطر ژنتیکی سکته را جبران کند.
ما می‌توانیم از اطلاعات ژنتیکی برای تعیین افرادی که در معرض خطر بالاتری هستند استفاده کنیم و آن‌ها را تشویق کنیم که سبک زندگی قلبی عروقی سالمی مانند پیروی از Life's Simple ۷ را اتخاذ کنند تا این خطر را کاهش دهیم و زندگی طولانی‌تر و سالم‌تری داشته باشیم.
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، سالانه ۷۹۵۰۰۰ نفر در آمریکا دچار سکته مغزی می‌شوند.
این تعداد معادل است با این که در هر ۴۰ ثانیه یک نفر سکته می‌کند و هر ۳.۵ دقیقه یک نفر بر اثر سکته می‌میرد.
سکته مغزی یکی از علل اصلی ناتوانی جدی طولانی مدت با کاهش تحرک سکته مغزی در بیش از نیمی از بازماندگان سکته مغزی ۶۵ ساله و بالاتر است. اما سکته مغزی در بزرگسالان جوان‌تر نیز رخ می‌دهد.
در سال ۲۰۱۴، ۳۸ درصد از افرادی که به دلیل سکته مغزی در بیمارستان بستری شدند، کمتر از ۶۵ سال سن داشتند.
افرادی که در این مطالعه بالاترین امتیاز را برای خطر ژنتیکی سکته و ضعیف‌ترین را از نظر سلامت قلبی عروقی کسب کردند، بالاترین خطر ابتلا به سکته مغزی را در طول عمرشان با ۲۵ درصد داشتند.
صرف نظر از سطح خطر ژنتیکی سکته مغزی، افرادی که از سلامت قلبی عروقی بهینه استفاده کرده بودند، این خطر را بین ۳۰ تا ۴۵ درصد کاهش دادند. به این ترتیب نزدیک به شش سال، زندگی بدون سکته مغزی به جمعیت افزوده شد.
یکی از محدودیت‌های مقاله این است که امتیاز خطر چند ژنی به طور گسترده تأیید نشده است، بنابراین کاربرد بالینی آن، به‌ویژه برای افراد با پیشینه‌های نژادی یا قومی مختلف، مطلوب نیست.
منبع: سایت مدیکال نیوز