تقریبا روزی نیست که خبر حمله سگ‌های ولگرد در رسانه‌ها یا فضای مجازی منتشر نشود و بسیاری از مردم خواهان جمع‌آوری آن‌ها از معابر عمومی و خیابان‌ها نشوند. پس از دانشجویی که چند روز پیش در منطقه پونک تهران هدف حمله سگ‌های ولگرد قرار گرفت و با جراحت‌های بسیار تا پای مرگ پیش رفت، این بار نوبت مرد جوان ۳۱ساله‌ای از اهالی مازندران بود که طعمه سگ‌های ولگرد شود. ماجرای او، اما تلخ‌تراز سایر قربانیان سگ‌های ولگرد بود و این مرد ورزشکار پس از ابتلا به بیماری هاری و تحمل عوارض بسیار دردناک آن تسلیم مرگ شد.
کیوان واحدی همان ورزشکار جویباری است که جانش را در اثر حمله سگ‌های ولگرد از دست داد و روز دوشنبه ۲۷تیرماه مراسم تشییع پیکرش در میان حزن اهالی روستای زرین‌کلا و همشهریانش برگزار شد. حسین واحدی، برادرزاده کیوان در توضیح حادثه‌ای که رخ داد، می‌گوید: «بعد از ظهر دو ماه پیش کیوان مشغول استراحت در خانه‌اش بود که ناگهان صدای ممتد پارس یک سگ را شنید. صدای مداوم سگ امان کیوان را برید و از جایش بلند شد تا ببیند چه خبر است که ناگهان سگ ولگردی را در حیاط خانه‌اش دید که مشغول پرسه زدن بود. سگ به سمت او حمله‌ور شد.
کیوان، چون ورزشکار و دروازه‌بان یکی از تیم‌های خوب مازندران بود، سرجایش ایستاد و پس از این‌که سگ به او حمله کرد، با هر دو دست گردن سگ را گرفت و به سمت دیوار پرتاب کرد، اما همان لحظه، سگ برای دفاع از خود با ناخنش روی دست چپ کیوان را چنگ انداخت و زخمی کرد. برادرزاده‌ام فکر می‌کرد حتما سگ باید او را گاز بگیرد تا واکسن تزریق کند و برای همین به پزشک مراجعه نکرد. به زخم دستش هم اهمیت نداد و زخم هم چند روز بعد بهبود پیدا کرد. پس از ۴۵روز، کیوان مدام از درد استخوان‌ها و بازوهایش گلایه می‌کرد. شدت دردش به حدی بود که اگر می‌خواست کاری انجام دهد، یک طرف بدنش حالت فلجی پیدا می‌کرد و با کمی راه رفتن دوباره عادی می‌شد.
برادرزاده‌ام خیلی رنج کشید
کیوان که بی‌تاب شده بود، چند روز قبل از مرگ به مطب یکی از پزشکان مراجعه کرد و گفت همیشه احساس خستگی می‌کند. دکتر هم آزمایش‌های لازم را از او گرفت، اما به گفته عموی کیوان، چیزی دستگیرش نشد. روز یکشنبه همین هفته کیوان به بیمارستانی در ساری مراجعه کرد. عموی او در ادامه می‌گوید: «آن روز ما هم همراه کیوان بودیم و رفتار‌های عجیبی از خودش نشان می‌داد. طوری بود که علت رفتارهایش را درک نمی‌کردیم. دائم می‌خواست با پزشک و پرستار درگیر شود. با این‌که به من که عمویش هستم، خیلی علاقه داشت و مودب بود، طوری برخورد می‌کرد که ناراحت می‌شدم.
اوج رفتارهایش زمانی بود که وقتی بطری آب معدنی را دستم می‌دید، سرش را برمی‌گرداند و با صدای بلند می‌گفت آب معدنی را نبینم... آب معدنی را نبینم. حتی نسبت به شیرآبی که در اورژانس باز می‌شد هم به شدت حساس بود و داد می‌زد که شیر آب را ببندید... شیر آب را ببندید. دائم به پرستار‌ها می‌گفت شما هیچ کاری برای من انجام ندادید و ۶۶ساعت است که غذا نخورده‌ام. یکدفعه بدنش را صاف می‌کرد و می‌گفت نفسم ... نفسم بالا نمی‌آید. به من می‌گفت عمو‌جان ۸۰ بار مردم و زنده شدم. شما فکر می‌کنید من بیراه می‌گویم و باورتان نمی‌شود. از یک ماه پیش مدام می‌گفت اضطراب دارم و نمی‌توانم بخوابم. می‌گفت چهار روز است که نه شب و نه روز چشم روی هم نگذاشته‌ام.
اضطراب و ترس از آب بی‌قرارش کرده بود. برایم قابل درک نبود که چرا از آب می‌ترسد. رفتارهایش طوری بود که برادرم به من زنگ زد وگفت کیوان رفتار‌های عجیبی دارد و من خجالت می‌کشم. در اینترنت که جست‌وجو کردم، علائم هاری را نوشته بود که فرد رفتاری وحشیانه، پرخاشگر و ترس از آب و اضطراب پیدا می‌کند. در همان بیمارستان ولایت خود کیوان به دکتر توضیح داد که با سگ درگیر شده و حیوان را به دیوار کوبیده است، اما توجهی به حرف‌هایش نکردند. به ما گفتند بدنش عفونی شده است و او را به بیمارستان عفونی ببرید.
گفتند هماهنگی با آن بیمارستان زمان زیادی می‌برد. گفتیم امکان دارد خودمان او را با رضایت و خودروی شخصی‌مان به بیمارستان منتقل کنیم که گفتند بهترین کار همین است. برای من سوال بود که چطور یک بیمارستان وقتی می‌داند بیمار حادی دارد، به سرعت هماهنگی‌ها را انجام نمی‌دهد؟ چطور بیمارستان قادر به هماهنگی با بیمارستان دیگر برای انتقال بیمار نیست، اما خودمان می‌توانیم؟ این چه قانونی است که در ممکلت وجود دارد.» ساعت چهار، پنج غروب بود که خانواده کیوان او را به بیمارستان رازی قائمشهر رساندند و بستری کردند، اما شدت بیماری به حدی رسید بود که مرد ورزشکار روز ۲۶تیرماه ساعت ۱۲و۳۰دقیقه فوت شد، وی ادامه داد: «کیوان یک پسر هشت ماهه به نام آرتا داشت و شغلش آزاد بود. شب دوشنبه که مراسم شام غریبان برگزار کرده بودیم، سگ‌های ولگرد اطراف ما پرسه می‌زدند. حتی کامیونی را دیدم که کلی سگ ولگرد را آورد و در منطقه رها کرد، اما فرصت نکردم شماره پلاک‌اش را بردارم.
برادرزاده من که رفت، اما از شهرداری منطقه خواهش می‌کنیم سگ‌های ولگرد را جمع‌آوری کند. بچه‌ها به مدرسه می‌روند یا بازی می‌کنند، اگر جمع‌آوری نشوند، ممکن است خانواده دیگری مانند ما عزادار شود.» عموی این فوتبالیست با اشاره به گزارش پزشکی قانونی درباره علت مرگ گفت: «آنطور که در گزارش بیمارستان آمده، علت مرگ برادرزاده‌ام بیماری هاری بود و از طریق خانه بهداشت به تمام نزدیکان او و فرزند خردسالش واکسن هاری تزریق شده است.»
چه کنیم هاری نگیریم؟
محسن لعل حسن‌زاده - رئیس اداره آموزش همگانی سازمان اورژانس کشور
گازگرفتگی حیوانات یکی از موارد اورژانسی است که بیشتر در حاشیه شهرها، روستا‌ها توسط حیوانات ولگرد و همچنین در منازل به واسطه حیوانات خانگی مشاهده شده و می‌تواند باعث بروز بیماری‌ها و مشکلات پوستی در افراد شود. گازگرفتگی باعث تخریب پوست و بافت‌های زیرپوستی انسان شده که معمولا در یک یا چند ناحیه از بدن رخ می‌دهد. با گازگرفتن سگ، گربه، موش، موش‌خرما، خرگوش، حیوانات وحشی یا حتی انسان عوامل بیماری‌زا به محل صدمه وارد و باعث ایجاد عفونت می‌شود. گاهی اوقات گازگرفتگی باعث پارگی پوست و آسیب‌های عمیق‌تر به ارگان‌های داخلی می‌شود. از علائم دیگرگازگرفتگی می‌توان به تورم، قرمزی، درد، خراشیدگی، خونریزی و سوراخ شدن پوست اشاره کرد. در چنین مواقعی، ابتدا خونسردی خود را حفظ کنید و سپس زخم را کاملا با آب فراوان و صابون بشویید.
اندام را به علت وجود خطر شکستگی و نیز توقف خونریزی بی‌حرکت نگه دارید. در صورت خونریزی، با قرار دادن یک گاز یا پارچه تمیز روی زخم، خونریزی را متوقف کنید. برای دریافت واکسن هاری و اقدامات درمانی بلافاصله به مراکز بهداشتی مراجعه کنید. بر اساس شدت گازگرفتگی، نوع روش درمانی متفاوت خواهد بود، اما در تمام گازگرفتگی‌ها توسط حیوانات خانگی یا ولگرد به علت خطر ابتلا به بیماری‌های منتقله بین انسان و دام مانند هاری و همچنین عفونت محل زخم، مراجعه به مراکز بهداشتی و درمانی ضروری است. پس از هر نوع گاز گرفتگی، دو موضوع ابتلا به بیماری منتقله و همچنین مراقبت از محل زخم گازگرفتگی مهم است. برای تزریق واکسن هاری باید توجه داشت تمام نوبت‌های این واکسن بنا به دستور پزشک در زمان مقرر تزریق شود.
منبع: جام جم