دانشمندان می‌گویند جکوزی ناامیدی یک جور استخر زیرآبی بسیار شور است. در واقع شوری آب آن پنج برابر میانگین اقیانوس اطرافش است. این استخر با محیط ۳۰ متر آن‌چنان سمی است که تقریبا هر چیزی وارد شود، امکان خروج ندارد و همان جا می‌میرد.
این استخر پر از متان است و تقریبا هر موجودی را که وارد آن شود، می‌کشد. اگر با قایق حرکت کنید، بعد از یک روز می‌توانید به این جکوزی مرگبار برسید. عمق خود جکوزی ۳.۵ متر اعلام شده است.
جکوزی ناامیدی چگونه به وجود آمد؟
محققان از زمان کشف جکوزی ناامیدی چندین بار با زیردریایی‌های رباتیک به این محل رفته‌اند تا نگاهی به موجوداتی نادری بیندازند که توانسته‌اند در این استخر زنده بمانند. بسیاری از پژوهشگران باور دارند که خلیج مکزیک میلیون‌ها سال قبل عمق بسیار کمتری داشته است و با تبخیر آب، لایه‌های عظیمی از نمک بر جای مانده اند. در طول زمان لایه‌های رسوبات روی هم انباشته شده و نمک‌ها را دفن کرده‌اند. وقتی فشار بیش از حد افزایش پیدا می‌کند، این لایه‌ها می‌شکنند و مقدار زیادی نمک را در آب پخش می‌کنند. این جکوزی هم به همین شکل به وجود آمده است. اقیانوس‌ها مکان‌های شگفت‌آوری هستند و کشف جکوزی ناامیدی نشان می‌دهد که چقدر درباره این آب‌ها کم می‌دانیم.
نکته جالب این جا است که با وجود حد بالای سمی بودن آب‌های این استخر، وضعیت آب‌های پیرامون آن تقریبا عادی است. چنین شرایطی تنها به واسطه تراکم آب‌ها ممکن شده است.
همین وضعیت باعث شده است مواد شیمیایی خطرناکی از جمله متان و سولفید هیدروژن به وجود بیایند. چون ترکیب این مواد با نمک بسیار سمی است، هر موجودی اعم از ماهی یا خرچنگ که وارد آن شود، به احتمال زیاد جان خود را از دست می‌دهد.