گردشگری فصل مشترک زندگی عادی مردم جامعه محلی و زندگی غیرعادی و غیر تکراری گردشگران است و بوم گردی زندگی عادی مردم بومی را نشان می‌دهد، یعنی قرار نیست روستایی برای ترویج گردشگری از اصالت، هویت و واقعی بودنش فاصله بگیرد.
امین خراسانی، عضو هیات علمی دانشگاه تهران و از اندیشه ور گردشگری روستایی در این زمینه گفت: طبیعت گردی و گردشگری مبتنی بر طبیعت، گونه‌هایی از گردشگری اند که با بوم گردی اشتراکاتی دارند و درواقع بوم گردی فراتر از گردشگری روستایی است.
به گفته خراسانی، از زمانیکه فرهنگ‌های بومی و محلی تحت تاثیر فرهنگ‌های گسترده تری قرار گرفتند ما این تهدید را همواره شاهد بودیم که شیوه‌های زندگی که تنوع شان جاذبه‌های گردشگری را برای گردشگران و همه غیر بومی‌ها داشت در معرض آسیب قرار گرفته است.
او گفت: اگر قبول کنیم هر فرهنگی تشکیل دهنده یک سبک و زندگی خاصی است و این هم به ویژگی‌های تاریخی و جغرافیای باز می‌گردد می‌توانیم بوم گردی را رنگین کمانی از سبک‌های زندگی بدانیم و اگر در منطقه‌ای به سراغ بوم گردی می‌رویم انتظار داریم که با یک فرهنگی زندگی منحصر به فرد مواجه شوید، گر اینطور نگاه کنیم قطعا این تعبیر می‌تواند عمیق باشد.