سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

هوش مصنوعی که توانست درباره خود مقاله بنویسد

توانایی نوشتن مقاله توسط یک هوش مصنوعی سوالات اخلاقی و فلسفی زیادی را به وجود آورده است.

محققی یک دستورالعمل ساده برای یک هوش مصنوعی به نام GPT-۳ تایپ کرد. او نوشت: یک پایان نامه دانشگاهی در ۵۰۰ کلمه در مورد هوش مصنوعی GPT-۳ بنویس و منابع علمی و استنادات را در داخل آن اضافه کن.

به گزارش scientificamerican، نتیجه محتوایی دستورالعمل مذکور به زبان آکادمیک بود، مقدمه آن مانند هر مقدمه دیگری برای یک انتشار علمی نسبتاً خوب به نظر می‌رسید. با توجه به دستورالعمل بسیار مبهمی که ارائه شد، انتظار زیادی نمی‌رفت. چیزی که در ارتباط با این موضوع عجیب است این بود که الگوریتم در حال نوشتن یک مقاله دانشگاهی در مورد خودش بود. تلاش‌های محقق برای تکمیل آن مقاله و ارسال آن به یک مجله معتبر، مجموعه‌ای از سؤالات اخلاقی و حقوقی را در مورد انتشار و همچنین بحث‌های فلسفی در مورد تألیف غیرانسانی باز کرده است.

انتشارات آکادمیک ممکن است مجبور باشد در آینده‌ مقاله‌های مبتنی بر هوش مصنوعی را در خود جای دهد و همچنین ممکن است ارزش سوابق انتشارات یک محقق انسانی تغییر کند. GPT-۳ به دلیل توانایی خود در ایجاد متنی شبیه به انسان شناخته شده است، اما او هنوز در این حوزه کامل نیست. با این حال، او یک مقاله خبری نوشته، در ۲۴ ساعت کتاب تولید کرده و همچنین محتوای جدیدی از نویسندگان متوفی ایجاد کرده است.

تصمیم درباره اینکه GPT-۳ یک مقاله درباره خودش بنویسد دو دلیل داشت. اول، GPT-۳ نسبتاً جدید است و به همین دلیل، مطالعات کمتری در مورد آن وجود دارد. این بدان معنی است که داده‌های کمتری برای تجزیه و تحلیل در مورد موضوع مقاله وجود دارد. در مقایسه، اگر قرار بود مقاله‌ای در مورد بیماری آلزایمر بنویسد، مجموعه‌ای از مطالعات برای غربال کردن و فرصت‌های بیشتری برای یادگیری وجود داشت. ثانیاً، ما ثابت کردیم که این هوش مصنوعی می‌تواند درباره خودش مطلب بنویسد و در این باره مشکلی وجود ندارد.

باید توجه کرد که GPT-۳ تنها در دو ساعت یک مقاله تولید کرد. همچنین برای ثبت این مقاله با مشکلاتی مواجه شدیم به طور مثال نام خانوادگی GPT-۳ چیست؟ از آنجایی که وارد کردن نام خانوادگی نویسنده اول اجباری بود، مجبور شدیم چیزی بنویسیم، اما تلفن و ایمیل چطور؟ محقق  این مطالعه مجبور شد از اطلاعات تماس خود و مشاورش، استین استینگریمسون استفاده کند. محقق این پروژه در ادامه گفت: سپس به بخش حقوقی رسیدیم آیا این هوش مصنوعی موافق انتشار این مطلب است؟ سوال دیگری که مطرح بود این بود که چگونه از یک نویسنده غیرانسانی می‌خواهیم پیشنهادات را بپذیرد و متن را اصلاح کند؟

به طور کلی ما مشتاقانه منتظر هستیم که ببینیم انتشار مقاله، در صورت وقوع، چه معنایی برای دانشگاه خواهد داشت. باید توجه کرد که با کمک هوش مصنوعی، ما می‌توانیم هر روز یک مقاله تولید کنیم.


بیشتر بخوانید


تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.