پایگاه اینترنتی نشنال اینترست در مقاله‌ای نوشت: آمریکا در حال عقب نشینی، شکست، یا بن بست در همه زمینه هاست، خواه در عرصه نظامی یا در قلمرو تجارت و تولید صنعتی. سرخوشی آمریکا از پیروزی‌ها در حال افول است. این مشکلات با حمله روسیه به اوکراین همراه شده است که آمریکا از آن برای احیای لفاظی‌های (دوره) جنگ سرد درباره رهبری آمریکا، تلاش برای (برقراری) دموکراسی جهانی، و اتحاد غربی استفاده می‌کند.
مشخص نیست که پوتین در این جنگ (اوکراین) شکست بخورد. اگر در نتیجه یک مصالحه مذاکره شده یا بن بست طولانی، بیشتر بخش‌های اوکراین به طور نامحدود در اشغال روسیه بماند، برخلاف هزینه‌هایی که داده است، پوتین در اوکراین موفق شده است. پیوستن احتمالی فنلاند و سوئد به ناتو، اهانت نمادین به مسکو به شمار می‌رود، حال آنکه روسیه در هر صورت قرار نبود به هیچ یک از این دو کشور یورش ببرد.
در عرصه جهانی، پویش آمریکا برای وارد کردن دیگر کشور‌ها به صحنه تحریم ضد روسیه با هدف مجازات آن به علت یورش به اوکراین، ناموفق بوده است. کشور‌هایی که روسیه را تحریم کردند، شامل آمریکا و کانادا، اروپا، ژاپن، کره جنوبی، استرالیا و نیوزیلند می‌شود. بیشتر کشور‌ها در باقی جهان، از جمله هند، مکزیک و برزیل، در کنار بیشتر کشور‌های آسیا، آمریکای لاتین، خاورمیانه و آفریقا از همراهی با آن (تحریم درخواستی آمریکا) سر باز زده اند. در جنگ سرد دوم، بلوک غیر متعهد‌ها در حال برگشتن است.
در حالی که کنگره به تحویل سلاح با هدف زخم زدن به روسیه در جنگ در اوکراین رای داد، در هر جایی دیگر از جهان، آمریکا به علت سلسله‌ای از شکست‌های راهبردی تحقیرآمیز، کاملا تحت تاثیر قرار دارد. پس از دو دهه جنگ در افغانستان، واشنگتن به ناگاه آن را برای طالبان گذاشت، در حالی که وضعیت آن، حتی بیش از زمان سقوط ویتنام جنوبی، آشفته و خجالت آور است. در عراق پسا صدام، بسیاری از عراقی‌ها با ادامه حضور آمریکا مخالف اند، و مجلس عراق به تازگی قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن، مجازات عادی سازی روابط با اسرائیل، اعدام یا حبس ابد است. در سوریه، بشار اسد از پس سیاست های واشنگتن به خوبی بر آمده است. سرنگونی معمر قذافی در لیبی با اقدام آمریکا و ناتو سبب هرج و مرج و فروپاشی (این کشور) شده است. میدان تحریر را به یاد می‌آورید؟ ارتش در مصر به قدرت بازگشت. دیگر بیش از این درباره انقلاب دموکراتیک جهانی جرج بوش و بهار عربی باراک اوباما سخن نمی‌گویم.
ابردشمن بزرگ آمریکا چین است. خبر‌ها از اینکه اندوخته آمریکا از موشک‌های جولین و استینگر برای تامین و پشتیبانی از اوکراین در حال تمام شدن است، ممکن است تائیدی بر (دیدگاه) آن‌هایی در پکن باشد که آمریکا را یک ببر کاغذی می‌بینند. صرف نظر از اینکه نیروی دریایی آمریکا چه مقدار عملیات آزادی ناوبری به اجرا بگذارد، چین هرگز جزیره‌هایی را که در دریای چین جنوبی تحت حاکمیت درآورده است، رها و و واگذار نخواهد کرد.
فرض ما بر این اعتقاد استوار است که چین با گروه چهار جانبه شامل آمریکا، ژاپن، استرالیا، و هند - مهار خواهد شد. این در حالی است که چین با هیچ پیامد جدی بابت ضرب و جرح و کشتار سربازان هندی در طول مرز چین و هند رو به رو نشده است و چین بزرگ‌ترین شریک واحد هر دو کشور استرالیا و ژاپن به شمار می‌رود. این هم پیمانان آمریکا هیچ نشانه‌ای از تقابل میان تعمیق هم بستگی شان با چین و مشارکت در برنامه ریزی‌های نظامی واشنگتن ضد چین نمی‌بینند. (حتی) گاهی این کشمکش به سود چین به پیش خواهد رفت.
از این بابت، چین تامین کننده اصلی واردات به آمریکا است و نابرابری تراز تجاری آمریکا با چین در سال‌های گذشته، بدتر شده است. در جریان جنگ سرد اول، آمریکا و هم پیمانانش تحریم‌های همه جانبه‌ای را علیه اتحاد جماهیر شوروی (سابق) برقرار کردند. اما نخبگان تجاری و بانکی آمریکا، همچون نخبگان هم پیمانان این کشور، با هرگونه جدایی اقتصاد‌های چین و غرب مخالفت می‌کنند. برخی جنگ‌های اقتصادی ضد چینی - (از جمله) تعرفه‌های (تحمیلی در دوره ریاست جمهوری) ترامپ، مشوق‌ها در زمینه اصل ریزتراشه‌ها برای ساخت شمار بیشتری کارخانه تولید ریزتراشه در آمریکا - چنان ضعیف بود که شاید هیچ اثری در زمینه وابستگی اقتصادی در حال عمیق‌تر شدن آمریکا و هم پیمانانش به تولید چین نداشت و حتی این تلاش‌های بی ثمر برای بازسازی (بخش) تولید آمریکا ممکن است در نتیجه لابی گری وال استریت، سیلیکون ولی و اتاق بازرگانی آمریکا متوقف شوند.
در همین حال، چین در حال کنار زدن آمریکا و هم پیمانانش از بازارهای جهانی یکی پس از دیگری است. در سال ۲۰۱۰، چین از آمریکا به عنوان تولیدکننده برتر جهان پیشی گرفت. در سال ۲۰۲۱، چین از کره جنوبی به عنوان بزرگ‌ترین کشتی ساز جهان پیش افتاد. یک شرکت چینی به نام "دی جی آی" به تنهایی هفتاد درصد پهپاد‌های غیر نظامی جهان را تولید می‌کند. یک سوم از روبات‌های صنعتی جهان در چین ساخته می‌شوند، کشوری که همچنین بزرگ‌ترین بازار جهان در این زمینه به شمار می‌رود. ممکن است تنها موضوع گذر زمان بتواند سبب شود چین در زمینه‌های هوافضا و خودرو نیز آمریکا، اروپا و ژاپن را پشت سر بگذارد.
بیشتر بخوانید
گاف‌های بایدن، حرکات استراتژیک یا نشانه زوال عقل؟
هشدار موسسه بین‌المللی IDEA درباره افول دموکراسی در آمریکا
به هر جایی که نگاه می‌کنیم می‌بینیم آمریکا در حال عقب نشینی یا شکست یا در بن بست است، خواه در عرصه نظامی یا در قلمرو تجاری و تولید صنعتی. از زمان سقوط "سایگون"، به جز پیروزی‌های نظامی در عراق و لیبی که به هرج و مرج انجامید، تنها پیروزی‌های نظامی مانا و ژئوپلیتیکی آمریکا و هم پیمانانش در اروپا بوده است. یکی از آن‌ها آزادسازی بی خونریزی اروپای شرقی از ارتش سرخ و افزودن بیشتر بخش‌های آن (اروپای شرقی) به سازمان ناتو بود. یکی دیگر شکست صربستان در جنگ یوگسلاوی است. آلمان‌ها ضرب المثلی دارند: "به جلو خم شو و به پشت ضربه بزن. " این شرح و توضیح خوبی از راهبرد جهانی واقعی آمریکا برای سرپوش گذاشتن بر افول و اضمحلال در حال سرعت گیری آن است. در حالی که آمریکا در عمل در حال دلجویی کردن از چین قدرتمند و در حال اوج گیری است، (گزینه) جنگ‌ها با کشور‌های ضعیف - (از جمله) صربستان، عراق، سوریه، لیبی، و اکنون روسیه‌ای که همانند دوره اتحاد جماهیر نیست، برگزیده است. آمریکا یک نیروی در حال زوال در عرصه بازرگانی جهانی و دیپلماسی جهانی است و می تواند قلمرو نفوذش در آمریکای شمالی و اروپا را حفظ کند.
از جایگاه اول اقتصادی کجا میره؟
دوم میشه؟ سوم میشه؟ دهم میشه؟ بیستم میشه؟
اصلاً بیاد بیستم بشه، ایران چندمه؟ ارزش پول ایران فقط از ارزش پول ونزوئلا بالاتره! یعنی رتبه صد و نود و خورده ای.
خود شکن آینه شکستن خطاست!