گروهی از کارشناسان در یک مطالعه‌ای به این نتیجه رسیدند که انسان‌ها در زیر آب از آنچه قبلاً شنوایی بهتری دارند. با این حال، این تحقیق همچنین اطلاعات غیرمنتظره‌ای در مورد شنوایی انسان ارائه می‌دهد.
نموداری که میزان شنوایی انسان ها، دلفین‌ها و فوک‌ها را در زیر آب مقایسه می‌کند
از دهه ۱۹۵۰، چندین تلاش مختلف برای اندازه گیری شنوایی انسان در زیر آب انجام شده است. به عنوان مثال، آمریکا با انجام انفجارهایی در زیر آب و بررسی تاثیر آن روی غواصان، آزمایش‌های شنوایی بسیار متفاوتی نیز انجام داده است. برخی از افراد با تجهیزات غواصی، برخی دیگر با کلاه نئوپرن، و برخی دیگر با ماسک‌های غواصی پر از هوا آزمایش شده اند که همه آنها می‌تواند بر شنوایی افراد آزمایش شده تأثیر بگذارد.
تصویری از نحوه انجام تست‌های شنوایی
در یک مطالعه جدید که ۷ نفر در آن شرکت کردند، میانگین آستانه شنوایی ۷۱ دسی بل در ۵۰۰ هرتز است. آستانه شنوایی، سطح صدایی است که گوش فرد زیر آب نمی‌تواند چیزی بشنود. این میزان مطالعه، ۲۶ دسی بل کمتر از فرضیه قبلی است، بنابراین باید نتیجه بگیریم که انسان در زیر آب بهتر از آنچه قبلاً توسط علم گزارش شده،می‌شنود. در واقع، آستانه ۵۰۰ هرتز با میزان شنیدن حیواناتی مانند باکلان و فوک‌ها در زیر آب مطابقت دارد. به عنوان مثال، فوک‌ها و دلفین‌ها بر خلاف انسان‌ها می‌توانند صدا‌های بسیار بلند را در زیر آب بشنوند، همچنین صدا‌هایی که انسان‌ها نمی‌توانند بشنوند. مطالعات قبلی این فرضیه را مطرح کردند که گوش انسان در زیر آب با هدایت استخوان کار می‌کند. یعنی امواج صوتی، جمجمه را به ارتعاش در می‌آورند.
بیشتربخوانید