احمد شجاعی رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان انار با بیان اینکه برای شناسایی حیات جانوری کمیاب و نادر در شهرستان انار اقدام به نصب دوربین‌های تله‌ای کرده است، گفت: یک قلاده کاراکال در منطقه آزاد شمس شهرستان در مورخ هفتم تیرماه ۱۴۰۱ ساعت پنج و یازده دقیقه صبح توسط دوربین‌های تله‌ای تصویربرداری شد.
به گفته او کاراکال یکی از ٨ گونه با ارزش گربه سان موجود در کشور عزیزمان ایران است و طبق مقررات سازمان حفاظت محیط زیست کاراکال در زمره حیوانات در حال انقراض می‌باشد.
جثه کاراکال بزرگ‌تر از گربه اهلی است، بدن کشیده و استوانه‌ای شکل، دست و پا بلند و پا‌ها بلندتر از دست‌ها است. گوش‌های بزرگ و مثلثی شکل هستند، با دسته‌ای از مو‌های سیاه به طول تقریبی ۵ سانتی‌متر در انتهای گوش.
دم این حیوان کوتاه و باریک حدود یک سوم طول سر و تنه است. مو‌های پشت انبوه، کوتاه و به رنگ زرد شنی متمایل به قرمز تا دارچینی متمایل به قهوه‌ای با هاله‌ای سیاه‌رنگ.
زیر بدن، چانه و گلو سفید است. بالای چشم‌ها و پشت گوش‌ها سیاه است. خط سیاه باریکی از گوشه‌های دهان به چشم‌ها امتداد دارد.
شجایی گفت:کاراکال از موش و خرگوش و مار و پرندگان تغذیه می‌کند به همین دلیل نقش مهمی در کنترل جمعیت حیوانات مورد تغذیه اش دارد.
کاراکال پرندگانی مثل: کبک تیهو و کوکر در حال پرواز را با مهارت خاصی شکار و تغذیه می‌کند. مشخصات: کاراکالاز خانواده: گربه سانانراسته: گوشت خواراناسم علمی: Caracal زیستگاه: استپ‌های خشک، نواحی نیمه‌بیابانی، بوته‌زارها، دشت‌ها، تپه‌های صخره‌ای و جنگل‌های کم‌درخت زیستگاه کاراکال است. این حیوان، آب و هوای خشک با حداقل پوشش شاخ و برگ را ترجیح می‌دهد.
زیستگاه کاراکال در ایران مناطق بیابانی و نیمه بیابانی به ویژه حاشیه کویر مرکزی است.