پایگاه اینترنتی بیزینس دی در گزارشی با عنوان «بحران هزینه‌های زندگی در سراسر جهان پیامد داشته است» نوشت: هزاران نفر هفته گذشته در خیابان‌های لندن راهپیمایی کردند تا به هزینه‌های بالا و فزاینده زندگی در انگلیس اعتراض کنند و از دولت بخواهند اقدامات بیشتری انجام دهد. همین وضعیت در ایتالیا، «اسرائیل»، استرالیا و آلمان نیز وجود داشت. جایی که کارگران در اعتصاب هستند و از دولت می‌خواهند هیولای تورم را متوقف کند.
نیجریه نیز از این قاعده مستثنی نیست. در حالی که ترس و وحشت ناشی از کووید-۱۹ شروع به فروکش کرد، جهان ما با یک همه گیری جدید مواجه شد: بحران هزینه‌های زندگی. قیمت محصولات عمده مانند روغن خوراکی و آرد ذرت، در برهه‌ای از افزایش تقاضای جهانی و کمبود فزاینده به علت تهاجم روسیه به اوکراین، اثرات خشکسالی، جاری شدن سیل و هزینه‌های بسیار بالای سوخت و انرژی، به شدت در حال افزایش است.
تورم در کشور‌های سراسر جهان، از آمریکا گرفته تا هند در حال افزایش است. هند که یک تولید کننده بزرگ گندم در جهان است، مجبور شده است در مواجهه با کمبود مواد غذایی در این کشور، از صادرات جلوگیری کند.
استرالیا در پی سیل‌های اخیر که محصولات کشاورزی را از بین برد و همچنین افزایش ۱۲۰ درصدی قیمت کود از سال ۲۰۲۰، شاهد افزایش قیمت سوخت، انرژی و مواد غذایی بوده است.
در فیلیپین، کارگران دیگر استطاعت پرداخت قیمت سوخت برای رسیدن به محل کار را ندارند و قیمت‌های گزاف مواد غذایی به این معنی است که بسیاری از آن‌ها گرسنه می‌مانند.
در آمریکا، شرکت‌ها و مصرف کنندگان روایت‌های مشابهی را بیان می‌کنند، کمبود‌های عرضه مرتبط با همه گیری، قیمت‌های فزاینده بنزین و افزایش تقاضا با تأثیر جنگ روسیه علیه اوکراین و مسائل مربوط به آب و هوا آمیخته شده و یک بحران واقعی برای افراد عادی ایجاد کرده است.
دردی که مردم امروز اینجا متحمل می‌شوند فقط محدود به نیجریه نیست، این دردی است که همه مردم در سراسر جهان متحمل می‌شوند، خواه دولت هایشان چپ باشد یا راست، خواه آن‌ها ثروتمندترین اقتصاد جهان باشند یا یکی از فقیرترین کشور‌ها در جهان. با این حال، همانطور که هیچ کشوری در مقابل ویروس کرونا مصون نبود، در قرن بیست و یکم، هیچ کشوری از این همه گیری جدید جهانیِ هزینه‌های زندگی مصون نیست.