محققان با استفاده از یادگیری ماشینی، الگوریتمی را توسعه داده‌اند که می‌تواند بیماری آلزایمر را از طریق یک اسکن مغزی MRI به طور دقیق تشخیص دهد.
این سیستم از هر ابزار تشخیصی موجود در دسترس پزشکان دقیق‌تر است و همچنین می‌تواند بیماری در مراحل اولیه را از مراحل پیشرفته‌تر تشخیص دهد.
در حال حاضر پزشکان ابزار کمی برای تشخیص آسان بیماری آلزایمر در دسترس دارند. در کنار تست‌های شناختی، مایع نخاعی را می‌توان برای سطوح پروتئین‌های سمی خاص مرتبط با آلزایمر آزمایش کرد و برخی از کارشناسان آموزش دیده می‌توانند تخریب عصبی را از اسکن مغز تشخیص دهند.
اما نیاز مبرمی به روشی ساده و سازگارتر برای تشخیص این بیماری ویرانگر وجود دارد. در اینجا، محققان به فناوری یادگیری ماشین روی آورده اند.
پژوهش جدید با استفاده از داده‌های تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)، مغز را به بیش از ۱۰۰ منطقه مجزا تقسیم کرد. سپس الگوریتمی بر روی مجموعه داده‌ای متشکل از صد‌ها بیمار، برخی مبتلا به آلزایمر، برخی با سایر بیماری‌های عصبی و برخی افراد سالم آموزش داده شده است.
این الگوریتم پس از آموزش روی مجموعه‌ای از اسکن‌های مغزی مستقل مورد آزمایش قرار گرفت و به‌طور قابل‌توجهی توانست آن بیماران مبتلا به آلزایمر را از افراد سالم با دقت ۹۸ درصد تشخیص دهد.
جالب اینجاست، از آنجایی که این الگوریتم تغییرات کوچک مرتبط با آلزایمر را در کل مغز بررسی می‌کرد، چندین ناحیه شناسایی شد که در گذشته با آلزایمر مرتبط نبودند. تغییرات در مناطقی مانند مخچه و دی انسفالون شکمی غیرمنتظره بود و این مطالعه نیازمند تحقیقات جدید در مورد ارتباط بین آلزایمر و این مناطق مغز است.
پرش مالهوترا، محققی از کالج لندن که روی این پروژه کار می‌کند، می‌گوید: اگرچه نورورادیولوژیست‌ها قبلاً اسکن‌های MRI را برای کمک به تشخیص آلزایمر تفسیر می‌کردند. اما، احتمالاً ویژگی‌هایی از اسکن‌ها وجود دارد که حتی برای متخصصان قابل مشاهده نیستند. استفاده از یک الگوریتم قادر به انتخاب بافت و ویژگی‌های ساختاری ظریف در مغز که تحت تأثیر آلزایمر هستند، می‌تواند اطلاعاتی را که از تکنیک‌های تصویربرداری استاندارد به دست آوریم، افزایش دهد.
چارلز مارشال، متخصص مغز و اعصاب از دانشگاه کوئین مری لندن، می‌گوید این فناوری جدید پتانسیل ایجاد انقلابی در تشخیص آلزایمر را دارد، اما قبل از اینکه در کلینیک‌ها عرضه شود، به اثبات واقعی بیشتری نیاز است.
راب هاوارد، از دانشگاه کالج لندن، کمی محتاط‌تر است. او به این باور است که یافته‌های جدید جالب هستند، اما هشدار می‌دهد که تشخیص‌های زوال عقل برای بیماران بسیار ناراحت‌کننده هستند و به ناچار به کار بالینی بیشتری نسبت به یک اسکن مغز نیاز دارند.
هاوارد خاطرنشان کرد: تشخیص زوال عقل زندگی را تغییر می‌دهد و همیشه باید پس از در نظر گرفتن شرح حال بیمار، معاینه بالینی و نتایج آزمایش‌هایی مانند اسکن مغز انجام شود.
نشان داده شده است که اتکای بیش از حد به تصویربرداری مغز با تشخیص نادرست دمانس مرتبط است و من یاد گرفته‌ام که با بیمارانی که به من می‌گویند زوال عقل آن‌ها از اسکن مغز تشخیص داده شده است محتاط باشم.
سرپرست تحقیقات جدید اریک گفت: فناوری جدید می‌تواند ابزاری باشد که به سرعت بخشیدن به یک فرآیند تشخیصی کمک می‌کند که در حال حاضر می‌تواند ماه‌ها و ماه‌ها طول بکشد. این فناوری جدید همچنین می‌تواند برای کمک به محققان در شناسایی بهتر بیماران آلزایمر در مراحل اولیه برای آزمایش‌های بالینی برای آزمایش درمان‌های جدید استفاده شود.
رویکرد جدید ما همچنین می‌تواند بیماران در مراحل اولیه را برای آزمایش‌های بالینی درمان‌های دارویی جدید یا تغییر سبک زندگی شناسایی کند، که در حال حاضر انجام آن بسیار سخت است.
مطالعه جدید در مجله Communication Medicine منتشر شده است.
منبع: سایت نیواطلس