آقای ابوالفضل خلخالی گفت: زمانی که خودروسازان به علت نبود بازار رقابتی، محصولات چند دهه قبل را به صورت انبوه تولید می‌کنند، دیگر نیازی به تولید محصول جدید و توسعه محصولات ندارند؛ زیرا می‌دانند هر محصولی که تولید کنند، به فروش می‌رود. این موضوع باعث شده، خودروسازی کشور توجهی به شرکت‌های دانش بنیان نکند و در نتیجه، محصولات تولیدی آن‌ها، قدیمی باقی بماند.
این کارشناس صنعت خودرو گفت: باید پروژه‌ای تعریف شود که با دریافت کمک از شرکت‌های دانش بنیان، یک خودروی با کیفیت ایرانی، طراحی و توسعه پیدا کند؛ زیرا هرقدر در قسمت طراحی و توسعه زنجیره ارزش تولید انواع محصولات وقت و هزینه بیشتری صرف کنیم، نتیجه نهایی مطلوب‌تر خواهد بود.
به گفته او، قیمت‌گذاری دستوری، مدیریت دولتی ناکارآمد و غیر دلسوزانه با بهره‌وری پایین و همچنین تعداد بالای نیروی انسانی در کنار تیراژ پایین، همراه با وجود فساد در صنعت خودرو، موضوعاتی هستند که به راحتی از کنار آن گذشته می‌شود؛ در حالی که عامل زیان انباشته این صنعت به شمار می‌روند.
آقای منوچهر منطقی معاون صنایع حمل و نقل وزارت صمت دیروز گفت: معمولا در خودروسازی سه مرحله وجود دارد؛ در مرحله اول، همکاری با شرکت‌های پیشرو جهت یادگیری و مونتاژکاری، در مرحله دوم، نوآوری روی اجزای خودرو، موتور و سیستم داخلی همراه با همکاری‌های بین المللی روی اجزا و در مرحله سوم، تبدیل شدن به طراح اجزا و محصول رخ می‌دهد.
او گفت: مرحله اول نباید بیشتر از سه تا پنج سال ادامه یابد و از آنجا به بعد، باید شروع به نوآوری کرد؛ در حالی که بیش از ۳۰ سال در مرحله اول یا مونتاژکاری گیر کرده بودیم و در دهه ۷۰، با تولید یکسری محصولات، وارد فاز دوم شدیم، اما وارد مرحله سوم نشدیم و اکنون تلاش بر این است که دانش بنیان‌ها برای تولیدات جدید، در صنعت حمل و نقل ورود کنند.