سطح مریخ مملو از دهانه‌هایی است که هنگام برخورد سیارک‌ها، شهاب‌سنگ‌ها یا دنباله‌دار‌ها به آن ایجاد شده‌اند. در زمین این دهانه‌ها به دلیل فرآیند‌های تکتونیکی، به وجود آمدند و عمر بسیار کمی دارند، اما در سیاره سرخ، این دهانه‌ها میلیاردها سال قدمت دارند.
به گزارش سایت digitaltrends، چشم‌انداز اطراف دهانه مریخ، کانال‌هایی را نشان می‌دهد که احتمالاً میلیاردها سال پیش در جریان آب رودخانه‌های این سیاره ایجاد شده‌اند. آژانس فضایی اروپا در همین راستا نوشته است: "این کانال‌ها تا حدی از مواد تیره پر شده‌اند که این موضوع دو حالت دارد، شاید رسوبات مقاوم، در برابر فرسایش انتهای این کانال‌ها که آب از میان آن‌ها جریان داشت، ته نشین می‌شد؛ یا شاید هم بعد از مدتی در تاریخ مریخ این کانال‌ها با گدازه پر شد. "
داده‌های جمع‌آوری‌شده برای ایجاد یک مدل سه‌بعدی مورد استفاده قرار گرفت که به محققان این امکان را می‌دهد تا نمای دهانه را از زاویه‌ای متفاوت نیز ایجاد کنند. این نمای پرسپکتیو مایل از بخشی از چشم‌انداز زخم‌دار و رنگارنگ که Aonia Terra، منطقه‌ای مرتفع در ارتفاعات جنوبی مریخ را تشکیل می‌دهد، از مدل زمین دیجیتال و کانال‌های نادر و رنگی دوربین استریو با وضوح بالا در مریخ ESA ایجاد شده است.
مطالعه دهانه‌های برخوردی مهم است، زیرا به دانشمندان اجازه می‌دهد تا سن زمین شناسی و ویژگی‌های مختلف روی این سیاره را تخمین بزنند. منطقه Aonia Terra در نیم‌کره جنوبی یک مکان عالی برای چنین تحقیقاتی است، زیرا دهانه‌های بزرگ زیادی دارد، از جمله دهانه Lowell که بیش از ۱۲۰ مایل عرض دارد.
دهانه لاول از نام پرسیوال لوول، ستاره‌شناس در دهه ۱۸۰۰ گرفته شده که فکر می‌کرد کانال‌هایی را در مریخ رصد می‌کند. اگرچه نظریه‌های او رد شد و مشاهداتش توهم‌های نوری بودند، اما به دلیل علاقه‌اش رصدخانه‌هایی را ساخت که همچنان در علم تأثیر می‌گذارد.
بیشتر بخوانید