انتشار یافته: ۱۱
در انتظار بررسی: ۰
چند سوال،،راجب اثرات زیست محیطی اینگونه چاها مطالعه شده،،راجب زمین نشست و یا حرکت صفحه های زیر زمینی مطالعه شده ،راجب زمین لرزه های ناشی از این اقدام مطالعه شده ،راجب اثرات دراز مدت و نیز مقدار اب برداشتی در هر نقطه جغرافیایی مطالعه شده ،راجب صرفه اقتصادی این کار نسبت به شیرین کردن اب دریا و یا سایر روشهای استصحال اب ایا مطالعه شده ،راجب نوع اب و درصد قلیایی بودن ان و نیز درجه حرارتی که ممکن است سبب بروز تغیرات طعمی و یا میکروبی و یا اثرات دیگر می گردد ایا مطالعه شده،،چند درصد از این ابها قابلیت برداشت بدون به مخاطره افکندن زیست محیطی را دارند، ودر وسعت جغرافیای متنوع ایران ایا کنکاشی صورت گرفته ،،و،،،بی شک جواب همه این سوالات یک نه بزرگ است ،واین کار با شیوه ازمون و خطا به پیش می رود بدون اینکه از تجربیات سایر کشورها که در این زمینه کار کردن مطلع شویم ،و بی گدار به اب نزنیم مانند گذشته ،،
خیلی کار خوبی به جای اینکه معطل باشیم کی افعانستان حق آبه ایران رو آزاد کنه باید چند تا چاه دیگه نزدیک مرز افغانستان بزنین دستتون درد نکنه
احسن بر زحمتکشان مهندسین ایرانی وتمامی مسعولین که از چنین پروژه هایی حمایت میکنند یقینن این ابها تجدید پذیر هستند وسرچشمه انها از پاکستان وافغانستان می باشد اب در یاچه هامون وقتی جذب زمین میشد از پاکستان سر در می اورد کاش قبلا به این فکر می افتادند
این فاجعه است بجای این همه هزینه برای برداشت ذخایر از دریا ها آب بگیرید همانطور که عربستان را تبدیل به منطقه بارانی کردند و آب شیرین زیر زمینی هم دارد
آیا آبهای درحال لوله کشی از دریاها برای تقویت آبهای زیرزمینی هم تاثیر دارد آیا در شهرهای دیگر عوض حفر چاههای کم عمق به تعداد زیاد میشود در بهترین نقطه چاهی زدند چندهزار متری که هم محل ذخیره آب داشته باشد وهم به همه زمینهای اطراف از آن آب لوله کشی کرد
اب را در کنار دریا به اکسیژن و هیدروژن تجزیه کرده و این دو را در مناطق نیازمند ترکیب کنیم هم آب تولید میشود هم انرژی برق بدست می آید،بلکه با بخشی از برق تولید شده آب تجزیه می شود
بینام
۰۹:۵۴ ۲۵ خرداد ۱۴۰۱
عزیز خرج این که میگی رو ایلان ماسک هم نمیتونه بده (حمل هیدروژن هم بسیار خطرناکه هم بسیارررررر هزینه بر)
موفقیت شما رو در این پروژه تبریک میگم و به همه مهندسین دورد میفرستم شاهکاری دوبار که امید در منطقه سروان زنده شده
این فاجعه است نه افتخار
یک هزار متر ...! خوشحال باشیم یا از اینکه مجبوریم به ذخیره ی آیندگان به علت تعلل در پروژه های بهره‌برداری آب دستبرد بزنیم غمگین؟! پروژه ی شمال تا جنوب مگه نمیخواست بشه آبرسانی فلات ایران.
وقتی برای آب جایگزینی نیست آب ژرف ذخایر قرون قبل و مانند کفگیر ته دیگ یا آخرین تیر در کمان آیا به ریسک کردنش میارزد ! در دنیا بدنبال چرخه بازیافت هستند و نه ذخایر