محمدرضا یکانی کارگردان و تهیه کننده سینما گفت: سینمای ایران یک سینمای جشنواره‌ای و هنری است که بعد از گذشت سال‌ها هنوز به صنعت تبدیل نشده است.
به گفته او در بیشتر کشور‌های جهان، سینما یا تبدیل به صنعت شده و یا در مسیر این هدف حرکت می‌کند. در صورتی که در ایران سرمایه فیلم‌ها از بودجه دولت و یا سرمایه گذاری شخصی تامین می‌شود و به معنای واقعی کمپانی فیلمسازی وجود ندارد.
کارگردان فیلم فرانکفورت ۸ صبح، یکی از دلایل این مسئله را ضعف سینمای ایران در جذب مخاطب می‌داند و می‌گوید شاید در سال چند فیلم کمدی فروش داشته باشند، اما در مجموع در طول یک سال حدود ۱۵۰ فیلم ساخته می‌شود که بیشتر آن‌ها فروش اندک دارند؛ بنابراین قدم اول مخاطب شناسی است، ما باید بتوانیم سینمای خود را با توجه به طبقه بندی سنی و در نظر گرفتن جذابیت برای تمامی اقشار مختلف جامعه فعال نگه داریم.
وی ادامه داد: کمبود ژانر هم در این ماجرا دخیل است، در حال حاضر بیشتر فیلم‌های تولید شده گونه اجتماعی دارند. از طرفی سینمای ایران ارتباطی با صنعت ندارد یعنی صاحبان صنایع در سینما سرمایه گذاری نمی‌کنند. کمپانی‌های بزرگ فیلمسازی در دنیا در تمام مقوله‌ها از جمله محیط زیست و سایر موضوعات مختلف وارد می‌شود در صورتی که سینمای ایران بیشتر هنری و ذائقه کارگردان است. البته این موضوع نادرستی نیست، اما صنعت را تامین نمی‌کند.
این کارگردان نبود بازار جهانی ثابت برای فیلم‌های ایران را یکی دیگر از موانع صنعتی شدن سینمای کشور می‌داند.
به گفته او تنها چند فیلم توانسته اند پخش یا اکران جهانی داشته باشند در صورتی که این رویه باید ثابت بماند و فیلم هایمان بتواند در بازار‌های جهانی مشارکت و رقابت کند. همچنین تعامل و مشارکت با دیگر کشور‌ها برای ساخت آثار مشترک هم به تعداد بسیار اندک اتفاق می‌افتد. تعداد سالن‌ها هم نسبت به جمعیت کم است و در بسیاری از شهر‌ها سالن سینما وجود ندارد. باید دولت همت کند و بودجه لازم برای ساخت سینما اختصاص دهد.
او معتقد است که آمایش و توزیع درست سینمایی در کشور وجود ندارد حتی این آمایش در تهران هم اتفاق نیفتاده است؛ و متاسفانه این موضوع در حال حاضر مغفول واقع شده است.
کارگردان فیلم ناچاری با تاکید بر اینکه سینما باید خودش سرمایه لازمش را تامین کند، یادآور شد: آمار مخاطبان سینما هنوز به وضعیت عادی نرسیده، لازم است مردم را با سینما آشتی دهند. از طرفی باید دید چقدر در صنعت از سینما کمک می‌گیریم، به عنوان مثال یک فیلم که در کمپانی‌های بزرگ فیلمسازی دنیا تولید می‌شود بغیر از پخش و فروش آن فیلم با کمک و ارتباط با صنعت محصولات مختلفی از ان نیز تولید و به فروش می‌رسد از جمله انیمیشن، لباس و کفش بازیگر اصلی و …؛ که از این طریق هم درامد زایی می‌کنند. در کل قوانین کشور پیرامون صنعتی شدن سینما نیاز به بازنگری و نگاه عمیق دارد.