خیرالله مرادی امروز در نشست با خبرنگاران گفت: مهم ترین دلیل افزایش گرد و غبار و ورود ریزگرد‌ها به هوای استان تغییر اقلیم و خشکسالی است و مبارزه با آن نیازمند همکاری کشور‌های همسایه و صرف هزینه‌های بالای اقتصادی است.
سرپرست مدیر کل حفاظت محیط زیست کردستان گفت: با توجه به تغییرات اقلیمی بخش‌هایی از کردستان در دشت‌های شرقی استان هم اکنون مستعد تبدیل شدن به کانون ریزگرد استان است.
او گفت: دشت شرقی کردستان از دشت‌های استراتژیک کشور به شمار می‌رود و حیات آن وابسته به آب‌های زیرزمینی بوده و اکنون به دلیل برداشت بیش از حد آب در حال بیابانی شدن است.
مرادی گفت: برای رفع مشکل این دشت‌ها چندین سال است که قرار شده از سد‌های آزاد و ژاوه به دشت‌های دهگلان و قروه آبرسانی انجام شود، اما هنوز این مهم محقق نشده است.
سرپرست مدیر کل حفاظت محیط زیست کردستان می گوید: درگیر شدن استان‌های مرزی کشور با پدیده گرد و خاک عربی از جمله مسائل زیست محیطی است که منشاء آن داخلی نیست و چندین کشور در آن دخیل هستند.
او گفت: تغییر اقلیم منجر به افزایش دما در سطح جهانی شده و علاوه بر این تغییر رژیم بارشی و کاهش بارندگی هم باعث افزایش خشکی و در نهایت ایجاد کانون‌های گرد و خاک و دیگر مسائل زیست محیطی شده است.
مرادی گفت: رییس سازمان محیط زیست کشور تاکنون دیدار‌ها و سفر‌هایی با مسوولان کشور‌های عراق و سوریه در ارتباط با پدیده گرد و خاک داشته است و بزودی هم مدیران ادارات کل محیط زیست استان‌های درگیر گرد و خاک عربی نشستی با سفرای کشور‌های منطقه خواهند داشت تا مطالبات، انتظارات و پیشنهادات خود را برای رفع این مشکل بیان کنند.
به گفته سرپرست مدیر کل حفاظت محیط زیست کردستان در کشور عراق حتی یک ایستگاه سنجش آلودگی هوا وجود ندارد و این در حالی است که ۶ دستگاه در شهرستان‌های استان کردستان مستقر است.
او می گوید: امسال میزان بارندگی نسبت به سال گذشته ۲۸ درصد کاهش و میزان دما هم ۲ درجه سانتی‌گراد افزایش داشته است، دشت چاردولی قروه مستعد تبدیل به کانون گرد و خاک است لذا باید قبل از اینکه بحرانی در این رابطه ایجاد شود با انتقال آب سد‌های مذکور مانع آن شد.
سرپرست محیط زیست کردستان با اشاره به وضعیت تالاب بین المللی زریبار گفت: زریبار نیاز به مرثیه خوانی ندارد و باید به فکر کار اجرایی برای حل مشکلات آن بود.
به گفته مرادی: سال ۱۳۸۱ مجوز احداث سد گاران در مریوان به منظور تامین آب شرب این شهر و انتقال آب به اراضی کشاورزی محدوده دریاچه زریبار صادر شد.
او گفت: سال ۱۳۹۱ آبگیری سدگاران تمام شد، ولی هنوز اهداف مذکور محقق نشده است و در حال حاضر هم اراضی کشاورزی محدوده دریاچه زریبار از چاه‌های مجاز و غیرمجاز استفاده می‌کنند.