روزنامه حمایت نوشت: همایش یک‌صد هزار نفری نوجوانان و کودکان دهه هشتادی و نودی در ورزشگاه آزادی تهران و پیمان آن‌ها با آرمان‌های مهدوی و انقلابی، نقطه عطفی در تاریخ ولایی کشور به شمار می‌رود. همخوانی این سرود با مضامین مرتبط با جهاد و مقاومت که از عمق جان نونهالان ایران‌زمین بر آمد، یک‌بار دیگر ثابت کرد فرهنگ مقاومت حتی در میان کم سن و سال‌ترین اقشار کشور، از محبوبیت پرشماری برخوردار است و با وجود تبلیغات وسیع و پرهزینه دشمنان، خون پاک شهدا ثمرات خود را پس از چندین دهه نشان می‌دهد.
از طرفی، محتوای فاخر و علاقه‌مندی عموم مردم با هر گرایشی به این سرود، باعث شد که از همان روزهای آغازین پخش آن، رسانه‌های معاند و جریان‌های ضدانقلاب به آن واکنش نشان دهند؛ واکنشی که به‌تدریج به سمت عصبانیت پیش رفت و آسمان و زمین را به هم دوختند تا با زدن برچسب‌هایی همچون «حکومتی بودن»، «القای مفاهیم مغایر با فطرت کودکان»، «غیر ایرانی بودن» و ... از ارزش آن بکاهند و آن را تقلیل دهند. موضوعات ذیل درباره این حرکت عظیم فرهنگی، قابل‌تأمل به نظر می‌رسند.
یکم، واکنش‌های هیستریک بدخواهان نظام و کشور به سرود حماسی «سلام فرمانده» را باید فراتر از دستپاچگی‌های معمول در برابر موفقیت‌های جمهوری اسلامی به شمار آورد. به‌عنوان نمونه، عکس‌العمل پادوهای رسانه‌ای و پیاده‌نظام آن‌ها در داخل نسبت به تجمعات انقلابی همچون یوم‌الله ۲۲ بهمن، غالباً به‌صورت نشست‌های به‌اصطلاح کارشناسی بوده است. تحرکات سایبری آن‌ها نیز نوسان چندانی نداشته و در حد معمول سال‌های گذشته بود.
این در حالی است که پس از همراهی گسترده نوجوانان، نونهالان و حتی محبوبیت این سرود در میان بزرگسالان، اتاق‌های فکر غرب و واحدهای اجرایی آن‌ها عنان ازدست‌داده و به لجن پراکنی و سیاه نمایی بی‌سابقه‌ای روی آوردند. در این میان، بعضی از مخالفان همیشگی نظام پس از کنگره عظیم نسل جدید در استادیوم آزادی، دست به دامن استدلال‌هایی شدند که به‌زعم آن‌ها ازنظر جامعه مذهبی نیز قابل‌پذیرش بود. به‌عنوان نمونه، شبهه جشن در شب شهادت امام جعفر صادق (ع) را مطرح کردند که تصاویر منتشرشده نشان داد، برخی از نوجوانان و کودکان حاضر در استادیوم آزادی، ضمن همخوانی سرود، تحت تأثیر مفاهیم معنوی آن قرارگرفته و اشک می‌ریختند. نسل جدید در حالی به این سرود و فحوای پرمغز آن علاقه نشان داده‌اند که صدها میلیارد دلار هزینه برای منحرف کردن آن‌ها از فرهنگ مهدوی و انقلابی، نتیجه عکس داده و دشمنان را تا حد جنون، عصبانی کرده است.
دوم، اقبال مردم کشورهای مختلف اعم آسیایی و اروپایی به این سرود، بُرد بلند فرهنگ مقاومت را یک‌بار دیگر نشان داد. مردم لبنان، سوریه، فرانسه، کشمیر و ... از دست‌اندرکاران این سرود خواسته‌اند تا آن را با زیرنویس به زبان‌های مختلف پخش کنند و هر از گاهی از شرق آسیا گرفته تا قلب آفریقا، تصاویری از همخوانی این سرود در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود. این اتفاق بزرگ را اگر در کنار بایکوت خبری رویدادها و همایش‌های بزرگ دینی – انقلابی قرار دهیم، نتایج قابل‌توجهی به دست می‌آید. سانسور رسانه‌ای در قبال این وقایع، برای شنیده و دیده نشدن دستاوردهای بزرگ جمهوری اسلامی است و طبیعتاً وقتی یک جریان قوی انقلابی از سدهای عظیم آن‌ها می‌گذرد و موج فرامرزی ایجاد می‌کند، به هر طریق ممکن دست به پروپاگاندای سیاه می‌زنند تا از بسامد آن بکاهند.
سوم، یکی از شبهات واردشده به سرود «سلام فرمانده»، «حکومتی بودن» آن است. سال‌هاست که رسانه‌های منظومه غرب، هر نوع تجمع پرشکوه را به حمایت‌های دولتی و حاکمیتی نسبت می‌دهند، شرکت‌کنندگان را افرادی می‌دانند که با امکانات دولتی به راهپیمایی‌ها و تجمعات آورده می‌شوند، از مزایای مختلف برخوردارند و در صورت استنکاف، جریمه می‌شوند! همایش روز جمعه در ورزشگاه آزادی اما تمام این القائات نخ‌نما شده و لجن پراکنی‌های تکراری را شست و با خود برد.
روز جمعه، کودکانی آمدند که فارغ از دنیای بزرگسالان، شیفته حضرت موعود (عج)، دلباخته رهبر معظم انقلاب و عاشق سردار دل‌ها بودند و حساب و کتابی با هیچ ارگان و سازمانی نداشتند. از زمانی که خبر آمد صدها هزار نوجوان قرار است بزرگ‌ترین کنگره فرهنگی کشور را برگزار کنند، مشتاقانه به والدینشان اصرار کردند که آن‌ها را به این گردهمایی باشکوه ببرند. به‌این‌ترتیب، اگر تا دیروز، نخبگان، بزرگان و اهالی فرهنگ و رسانه در صف اول جنگ نرم و تهاجم فرهنگی دشمن قد علم کرده بودند، امروز نوجوانان و خردسالان در کنار پیشکسوتان، بیرق حمایت از مقاومت و جهاد را در مصاف با استکبار برافراشته‌اند.
علاوه بر این، استانداردهای دوگانه غرب و پادوهای رسانه‌ای آن‌ها در مواجهه با اقبال کودکان به مقاومت و ایستادگی در مسیر حق، بسیار تهوع‌آور است. به‌این‌ترتیب که در جنگ‌های منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای، وقتی متحدان آمریکا و اروپا هدف حمله قرار بگیرند، شرکت کودکان و زنان یک «هماورد سلحشورانه» برچسب می‌خورد، درحالی‌که اگر نونهالان ایرانی، سرود همراهی با موعود را زمزمه کنند، «القای مفاهیم مغایر با فطرت کودکان» محسوب می‌شود!
چهارم، همراهی بخشی از بدنه فکری غرب در داخل برای تقابل با همخوانی سرود «سلام فرمانده» در ورزشگاه آزادی، بیانگر حقانیت ماجراست. نکته اینجاست که برخی از جریان‌های سیاسی نیز در پازل دشمن بازی کرده و نقش نیابتی حریف را در داخل ایفا می‌کنند. در برهه‌ای که با هجوم وسیع دشمن در خطوط مختلف فرهنگی، سیاسی، اقتصادی مواجهیم و در زمانی که جرثومه‌های ابتذال، در تلاش برای تسخیر روح نوجوانان و جوانان هستند، حساسیت عده‌ای بر روی مفاهیم این سرود همچون «سردار»، «فرمانده»، «قیام» و ... به جد قابل‌تأمل است. این در حالی است که همین جماعت، یک‌دهم این حساسیت را بر روی تزریق هدفمند ابتذال و مصادیق آن در مدارس نشان نداده‌اند.
و بالاخره اینکه گوش دادن به نوای دل‌نشین سرود «سلام فرمانده»، یک خاطره و یک نتیجه‌گیری برای نسل‌های جنگ و انقلاب دارد. خاطره شیرین سرودخوانی «نوجوانان آباده» و نوای سرود حماسی «ای لشکر صاحب زمان آماده‌باش آماده‌باش»، در حال و هوای دفاع مقدس که نتیجه آن شور و شعور، به پیروزی در جنگ تحمیلی ختم شد. نسل جدید نیز با همخوانی سرود حماسی «سلام فرمانده» آمادگی و بیعت با امام عصر (عج) را مشق کردند که به بنای «نظم جدید جهانی» ختم خواهد شد، ان‌شاءالله.
منبع : فارس