علی احمدی گفت: این افراد در صورت بروز علایم مشکوک پس از بازگشت به کشور، حتما به مراکز بهداشتی مراجعه کنند.
وزارت بهداشت، دستورالعمل کشوری هماهنگ درخصوص تشخیص و پیشگیری بیماری آبله میمونی را در آینده نزدیک اعلام می‌کند؛ در حال حاضر آموزش کارکنان بهداشتی درمانی شروع شده است.
نظام مراقبت در همه بخش‌های دولتی، خصوصی، نظامی و خیریه نسبت به آموزش پزشکان و کادر بهداشت و درمان اقدام و با هوشیاری کامل هرگونه مورد مشکوک را بصورت تلفنی به مرکز بهداشت استان به شماره ۰۳۸۳۲۲۲۳۶۶۲ گزارش کنند.
تاکنون مورد قطعی از بیماری آبله میمونی در کشور و استان ما مشاهده نشده است.
خوشبختانه با زیرساخت فراهم شده برای کنترل کرونا آمادگی برای مقابله با آبله میمون وجود دارد و فعلا جای نگرانی نیست، اما برای پیشگیری از ورود این بیماری به کشور باید تمهیدات و مراقبت‌های لازم انجام پذیرد و با کنترل بیماری در مرز‌های ورودی، هموطنان هم رعایت نکات و دستورالعمل‌های بهداشتی را مدنظر قرار دهند.
بیماری‌های واگیردار (Communicable Disease) به آن دسته از بیماری‌ها می‌گویند که در نتیجه یک عامل بیماری زا یا فرآورده‌های سمی آن به وجود می‌آید و می‌تواند به صورت مستقیم یا غیر مستقیم از انسان به انسان، یا از حشرات و حیوانات به انسان، جانور بــه جانـور، یـا از محیط بــه انسان یا جانوران منتـقل شود.
در نظام مراقبت آبله میمونی هر فردی که دچار ضایعات پوستی، تب و بزرگی غدد لنفاوی باشد می‌تواند مشکوک به بیماری ابله میمونی باشد، اما این علایم در سایر بیماری‌ها نظیر آبله مرغان، مونوکلئوزیس عفونی، سرخک و سرخجه هم مشاهده می‌شود؛ بنابراین شرط کافی برای تشخیص این بیماری نیست و برای تشخیص دقیق بیماری باید از روش‌های تشخیصی آزمایشگاهی استفاده کرد و به شرح حال بیمار توجه کرد.
واژه محتمل (probable case) نیز به مواردی از بیمار احتمالی گفته می‌شود که فرد علاوه بر علایم بیماری باید از نظر اپیدمیولوژیک هم دارای سابقه سفر به مناطق آلوده یا تماس با فرد آلوده را هم باشد و هنگامی که با روش‌های آزمایشگاهی (تست PCR) وجود بیماری ثابت شود به آن مورد قطعی confirmed case تشخیص بیماری گفته می‌شود.
بسیاری از نکات پیشگیرانه در خصوص بیماری آبله میمونی مشابه روش‌های پیشگیری از کرونا است و در این راستا استفاده از ماسک و شست و شوی دست‌ها و رعایت بهداشت فردی بسیار موثر است.
بیشتر بخوانید
تماس مستقیم با ترشحات تنفسی و تاولی فرد آلوده، از راه‌های انتقال بیماری است؛ ضایعات بیماری به صورت تاول‌های پوستی ظاهر می‌شود که تماس با ترشحات این ضایعات می‌تواند باعث سرایت بیماری شود؛ بنابراین درصورت مواجه با فردی که دارای زخم‌های تاولی است باید از تماس با ترشحات این ضایعات اجتناب کرد.
همچنین تماس مستقیم با ترشحات تنفسی فرد بیمار هم ممکن است باعث سرایت بیماری شود.
خوشبختانه سرایت پذیری آبله میمونی مثل کرونا شدید نیست، اما باید از نظر سلامت عمومی مراقبت جدی انجام شود تا از ورود بیماری به کشور جلوگیری کنیم و در صورت مشاهده موارد ابتلا به بیماری هم باید سریعا تشخیص داده شود تا بتوان آن را کنترل کرد.
دوره پنهان این بیماری حدود دو تا سه هفته، و شروع بیماری معمولا با تب است و یک تا سه روز پس از بروز تب، بثورات جلدی ظاهر می‌شود که معمولا از صورت شروع می‌شود و ممکن است به گردن و اندام‌ها هم گسترش یابد.
این بثورات پوستی به صورت دانه‌های قرمز است که در نهایت به تاول‌های بزرگی نظیر آبله مرغان و حتی بزرگتر از آن تبدیل می‌شود. سپس تاول‌ها ترکیده و روی آن‌ها دلمه تشکیل می‌شود و پس از مدتی بهبود می‌یابد.
از علایم دیگر بیماری، به لنفادنوپاتی یا بزرگی غدد لنفاوی گردن است که علامت مشخصه این بیماری است.
افراد در صورت بروز تب و بثورات و بزرگی غدد لنفاوی سریع به مراکز بهداشتی مراجعه کنند.
بیماری در همه گروه‌های سنی می‌تواند بروز کند و عوارض بیماری آبله میمونی در کودکان بیشتر است.
به افرادی که سابقه سفر به کشور‌های آلوده در روز‌های اخیر داشتند یا افرادی که با آن‌ها در تماس بودند توصیه می‌شود: در صورت بروز تب، ضایعات پوستی و تورم غدد لنفاوی حتما به پزشک و مراکز بهداشتی دولتی مراجعه کنند تا پیگیری‌های لازم در خصوص این بیماری برای آنان انجام پذیرد.