دور زمانی نبود که کریم باقری چهرههای بی‌حاشیه در فوتبال معرفی می‌شد. اما شرایط امروز زمین تا آسمان با آن روز‌ها فرق کرده است. حالا او مرد شماره یک خبر‌ها در رده ملی به شمار میرود، مردی که با دستمزد جنجالیاش برای هر بازی تیم‌ملی حسابی در سر تیتر خبرهای ورزشی قرار گرفته و اکنون هم بحث بر سر ماندن و رفتنش در تیم‌ملی است. البته اگر بخواهیم بیشتر دقیق شویم باید به این اشاره کنیم که حاشیه‌ها از روزی شروع شد که او به جای همراهی تیم‌ملی فوتبال ایران ترجیح داد به امارات برود تا در کنسرت یک خواننده مشهور حضور پیدا کند. شاید اگر آن زمان چنین تصمیمی نمیگرفت جرقه حواشی بعدی زده نمیشد و حساسیت‌ها در رابطه با او تصاعدی بالا نمی‌رفت.
کریم این روز‌ها بابت دستمزد چشمگیرش بابت هر بازی تیم‌ملی به شدت زیر ذرهبین نقد قرار دارد. حالا انتقاد از این موضوع باعث شکلگیری انتقاد‌های دیگری هم از او شده است، از جمله اینکه او اصلا مربی نیست و نقش قابلتوجهی در تیم‌ملی فوتبال ایران ایفا نمیکند.
دستیار یا مبصر؟
خیلی عجیب است. هنوز بسیاری کریم باقری را با بیش از یک دهه سابقه دستیاری و کمک مربیگری در کارنامهاش، یک مربی نمی‌دانند. منتقدانش میگویند او در افزایش بار فنی تیم‌ملی فوتبال ایران چندان تاثیرگذار نیست. نقش او در این تیم بیشتر شبیه کسی است که نظم و انضباط را اعمال میکند. باقری شخصیتی متمایز و اقتدار خاصی در اعمال قوانین و نظم دارد. به دلیل شخصیت و رفتار کریم باقری، بازیکنان تیم‌ملی از او تاثیر میپذیرند که این موضوع خود در افزایش نظم و انضباط در تیم‌ملی و جلوگیری از هر گونه حواشی نقش مهمی ایفا میکند. اما مبصر بودن برای حضور در تیم‌ملی کافی نیست. کریم باقری باید خیلی بیشتر از این‌ها در چنته داشته باشد. تیمی که می‌خواهد به جامجهانی برود مربی سطح بالا و با دانش می‌خواهد نه مبصر. این را ما نمی‌گوییم، منتقدان میگویند.
دانش مربیگری کریم
یکی مثل فرهاد مجیدی دوره‌های پیشرفته مربیگری را در فرانسه و اسپانیا پشت سر می‌گذارد، یکی دیگر مثل وحید هاشمیان عالیترین مدارج مربیگری را در آلمان طی میکند. یکی هم مثل کریم باقری بیخیال همه این دورههاست. شگفت‌آور اینکه نقش کنونی او در تیم‌ملی بسیار تاثیرگذارتر از وحید هاشمیان در تیم‌ملی است.
بیش از یک دهه از وداع کریم باقری با فوتبال میگذرد. او کار خود را برای مربیگری مدتی کوتاه بعد از آویختن کفشها آغاز کرد. باقری نخستین‌بار در فصل ۹۲-۹۱ به عنوان دستیار روی نیمکت پرسپولیس نشست. باقری از سال گذشته نیز به مجموعه تیم‌ملی فوتبال ایران اضافه شد. او در تمام این سالها سعی نکرد سطح دانش مربیگری خود را ارتقا دهد و این عمده دلیل انتقاد‌ها به اوست.
اگر باقری نبود...
همه این‌ها ظاهر قضیه است. شاید باقری نقش فنی پررنگتری نسبت به اسکوچیچ در تیم‌ملی دارد و ما نمیدانیم. اما چیزی که مشخص به نظر میرسد این است که او احترام فوقالعاده بالایی در تیم‌ملی فوتبال ایران دارد و به برقراری نظم و آرامش در تیم‌ملی کمک شایانی میکند.
احتمالا با توجه به خصوصیات اخلاقی برخی بازیکنان تیم‌ملی اگر باقری نبود جنجالهای متعددی به وجود میآمد. چه خوب که تیم‌ملی کریم باقری را دارد. اما او هم باید بالاخره به این نتیجه برسد که مبصر بودن کافی نیست. او به عنوان یکی از اساطیر فوتبال ایران باید نقش و جایگاه بالاتری در تیم‌ملی داشته باشد.
نگاه
جسته و گریخته شنیده شد که خداداد عزیزی قرار است جانشین کریم باقری در تیم‌ملی فوتبال ایران شود. خداداد در یک مصاحبه به این اشاره کرد که برای دیدار تدارکاتی ایران و کانادا از او دعوت شده همراه ملیپوشان به کانادا برود، اما به دلیل زمان طولانی پرواز تمایلی به این سفر ندارد.
موضوع رفتن کریم نیست، موضوع آمدن خداداد عزیزی است، مردی که حتی یک دوران کوتاه موفقیتآمیز هم در فوتبال ایران به عنوان مربی ندارد. حالا با چه متر و معیاری خداداد عزیزی را برای تیم‌ملی در نظر گرفتهاند مشخص نیست. همین موضوع که خداداد نمیتواند پروازهای طولانی را تحمل کند نشان میدهد او نمیتواند مربی صبوری باشد. از تواناییهای فنیاش هم که بگذریم. حماسهساز ملبورن بیشک از بزرگترین ستارههای تاریخ فوتبال ایران است، اما در شرایط کنونی حضورش روی نیمکت تیم‌ملی بیفایده به نظر میرسد.
منبع: جام جم
من طرفدارشم اخلاق و بازی فوتبالش بیسته و بادید بقیه از ایشون الگو بگیرن
مگر ویلموتس بلژیکی کم سواد داش؟ ولی انضباطش معمولی بود