نقاط مختلف دنیا تحت تاثیر گرمایش زمین قرار گرفته است و بر اساس آمار حدود نیمی از جمعیت دنیا بین ۳/۳ تا ۳/۶ میلیارد نفر در مناطقی زندگی می‌کنند که آسیب‌پذیرند و هنگام گرمایش زمین زیست‌بوم‌ها توانایی جذب کربن را از دست می‌دهند و خود تبدیل به مخازن و منابع کربن می‌شوند.
مهدی کلانکی گفت: انقلاب صنعتی و به تبع آن افزایش مصرف سوخت‌های فسیلی میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای را افزایش داد؛ علاوه بر آن، رشد جهانی جمعیت، گسترش شهر‌نشینی و تغییر سبک زندگی در جوامع مختلف نیز به تدریج به انتشار این گازهای گلخانه‌ای کمک کرد. تجمع بیش از اندازه این گاز‌ها در اتمسفر زمین باعث تاخیر در خروج تابش بازگشتی از خورشید شده و محبوس شدن انرژی پیامد دیگری به نام افزایش دما را در پی داشت. افزایش دمای اتمسفر زمین، اگر چه آهسته اتفاق افتاده، ولی به علت برهم خوردن نظم طبیعی چرخه آب در کره زمین اثرات مخربی داشته و خواهد داشت؛ افزایش تبخیر یکی از نتایج افزایش دمای اتمسفری است.
به گفته این پژوهشگر، در این شرایط منابع آب سطحی سریع‌تر از دسترس بهره‌برداران خارج می‌شود، نیاز آبی گیاهان افزایش می‌یابد و در شرایط حادتر آن برخی از گونه‌های گیاهی و جانوری از بین خواهند رفت، افزایش تبخیر موجب تجمع فراتر از معمول رطوبت در اتمسفر شده که این امرمی‌تواند باعث بروز باران‌های بی سابقه و سیل آسا شود که آسیب‌های زیرساختی، مالی و جانی به همراه دارد.
او گفت: اگرچه کنفرانس‌ها و توافقات بین المللی همچون کنفرانس گلاسکو که اخیرا برگزار شد بر کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تاکید دارد، اما در عمل کنترل میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای کمتر از سطح مورد انتظار پژوهشگران و فعالان محیط زیستی بوده است؛ وقوع برخی مناقشات از جمله جنگ روسیه با اوکراین نیز موجب به خطر افتادن این توافق و مصرف بیشتر سوخت‌های فسیلی با آلایندگی بالاتر از جمله زغال سنگ شده است. در چنین شرایطی سرنوشت آینده زمین و توافقات انجام شده در هاله‌ای از ابهام فرو می‌رود.
کلانکی گفت: با این وجود باید امیدوار بود، افزایش آگاهی‌های عمومی نسبت به خطرات گرمایش جهانی بتواند منجر به افزایش مشارکت‌ها و مطالبه‌گری‌های اجتماعی در سطح بین الملل شود، در چنین شرایطی می‌توان انتظار داشت دولتمردان بیش از گذشته به پیامد‌های تغییرات اقلیمی بیندیشند و در سیاست‌های خود این مورد را در نظر بگیرند.
او گفت: هر شهروند با ایجاد تغییراتی سازگار با محیط زیست در سبک زندگی خویش می‌تواند به این حرکت جهانی کمک کند که از جمله این موارد می‌توان به کاهش اسراف مواد غذایی، استفاده از حمل و نقل عمومی یا دوچرخه به جای خودرو‌های شخصی، گسترش پوشش گیاهی، استفاده از برق مطابق با الگو‌های توصیه شده، تنظیم دمای خانه در حد دمای آسایش اشاره کرد، این موارد علاوه بر کمک به اقتصاد خانواده و کشور می‌توان از تشدید پدیده گرمایش جهانی جلوگیری نمود و با اشاعه این فرهنگ تکمیل کننده زنجیره بود.
پیش‌تر نیز سازمان جهانی هواشناسی اعلام کرده بود اقیانوس‌ها در ۲۰ سال اخیر به طور قابل توجهی گرم شده‌اند و در سال ۲۰۲۱ این گرما رکورد زد.