دنیا چقدر زیبا می شود وقتی که معطر به شکوفه های بهاری باشد و مزین به آیات نورانی کلام حق.
باغ زندگی و جهانمان را با پرورش چنین شکوفه هایی زیبا و عطرآگین سازیم.
علیرضا زبردست چهار سال دارد و این سن برای هر کودکی دوران آزادی مطلق و اوج شکوفایی و بازیگوشی است.
کودکان در این سن بیشتر از هر چیزی به فکر بازی و سرگرمی هستند، اما اگر خواسته یا ناخواسته در مسیری دیگر قرار بگیرند که با این مسیر متمایز است، شرایطی سخت و خاص را می طلبد.
کودکان و نوجوانان موفق حامی و پشتیبانی با پشتکار و حوصله دارند که جایگاه شان بسیار مهم و مقدس است.
علیرضا نیز سعادت سایه مادری فداکار را بر سر دارد که مایه مباهات و خوشحالی است و برای مادران ایران زمین الگو و نماد زنی به معنای واقعی مادر است.
با این حافظ قرآن همراه می شویم.
علیرضا نام دارد بسیار شیرین سخن می گوید، از ۴ سالگی در مسیر نور و هدایت قرآن قرار گرفته و ۱۰ سال سن دارد و حافط کل قرآن است.
او را با لباس شخصیتی کت و شلوار می بینیم تیپ و ژست بچه مومن در او مشخص است.
چندی پیش علیرضا را در شبکه استانی فارس دیدم، خیلی خوشحال شدم و خداوند را سپاس گفتم که باید مفتخر به وجود چنین عزیزانی باشیم.
پسری مودب و شیرین زبان که وجودش منور به آیات دلنشین کلام حق است.
علیرضا زبر دست ۱۰ ساله از جهرم که با افتخار حافظ کل قرآن هستم.
از همان روزهای کودکی با پدربزرگم به جلسات قرآنی و مساجد می رفتم و از همان موقع علاقمند به خواندن قرآن شدم و دوست داشتم و اکنون نیز عضو پایگاه مسجد امام‌حسین ( ع ) هستم.
از ۴ سالگی آشنا شدم و از ۵ سالگی که پیش دبستانی بودم، روخوانی قرآن را شروع کردم اما بعد فهمیدم در حفظ آیات نیز استعداد خوبی دارم، به همین دلیل در کلاس قرآن ثبت نام کردم و خواندن و حفظ قرآن را به صورت جدی شروع کردم، خواندن قرآن به من حس و حال خوبی می داد.
حس خوب، آرامش، سبک بودن.
قرآن خواندن باعث می شود به طرف کارهای بد نرویم، به خدای خودمان نزدیک‌تر باشیم، فرصت های خوبمان را از دست ندهیم، من در این مدت شرایط حضور ویروس بدکرونا کمتر دور گوشی می رفتم و به جای اینکه وقتم را صرف گوشی موبایل و چرخیدن در فضای مجازی کنم قرآن می خواندم.
قرآن خواندن بهترین حس دنیا است انشاالله همه بچه ها این‌حس را تجربه کنند.
همان موقع که شروع به حفظ کردم فهمیدم قران خیلی کمکم می کند.
قرآن معجزه می کند، وقتی با قرآن باشی هرگز سمت کارهای بد نخواهی رفت، قرآن حتما کمک می کند تا به آرزوهایم برسم.
آرزو همان دعا است. از خداوند سلامتی امام زمان را می خواهم و خوشحالی و سلامتی همه بچه های دنیا، آرزوی من این است که رهبرم را از نزدیک ببینم.
به همه بچه ها می گویم که قرآن بخوانند و در مسیر نور قرآن قرار بگیرند تا سراغ کارهای بد نروند، دنبال علایق و آرزوهایشان باشند، هیچ چیزی غیر ممکن نیست.
من سردار دلها را خیلی دوست دارم چون او در دل ما است. سردار سلیمانی را به عنوان نماد خوبی و انسانیت دوست دارم او بچه ها را دوست داشت و نمی گذاشت کسی آن ها را اذیت کند.
سردار سلیمانی حامی و پناه کودکان مظلوم در منطقه بود، او خوشحال می شود که کودکی در مسیر قرآن حرکت کند، امیدوارم که از من هم راضی باشد.
با مادر علیرضا هم کلام می شوم او تربیت یافته در خانواده ای مذهبی و قرآنی است.
پدر علیرضا را با خودش به جلسات قرآنی می برد که باعث علاقه در وجود قهرمان داستان ما شد.
مادر علیرضا مربی مهدکودک بوده است اما همزمان با تولد علیرضا کارش را رها کرده و ترجیح می دهد در خانه کنار فرزندش وقت بگذراند.
او روزهای سختی را سپری کرده است و کوله باری از تجربه های فراوان برای راهنمایی و به موفقیت رساندن فرزند دومش دارد.
مادر علیرضا می گوید : ان مع العصر یسرا این جمله که بعد از هر سختی راحتی وجود دارد، همیشه در ذهنم بود و مطمئن بودم روزی تمام تلاش های من و فرزندم نتیجه خوبی می دهد به همین خاطر هرگز خسته نمی شدم.
علیرضا همان طور که خودش گفت، علاقه اش به قرآن از همان دوران کودکی که خیلی کوچک بود که با پدرم به محافل انس با قرآن و جلسات قرآنی و مساجد می رفت شروع شد.
اما در ۵ سالگی که پیش دبستانی درس می خواند مربی ای داشت به نام منصوره مظلومی که علیرضا را خیلی تشویق به خواندن قرآن کرد و تا مدت ها پیگیر بود او می گفت، علیرضا استعداد خوبی در روخوانی قرآن دارد که از همین جا از او تشکر و قدردانی می کنم.
بعد که فهمیدم روخوانی خوبی دارد در کلاس قرآن ثبت نام کردیم چند وقتی که گذشت، مریم السادات بحری که مربی کلاس قرآنش بود گفت: علیرضا استعداد بسیار خوبی در حفظ آیات قرانی دارد و از آن جا بود که استارت کار در حفظ قرآن زده شد و بعد از سوره های کوتاه شروع به حفط سوره مبارک بقره کرد.
من به این آیه از قرآن که می فرماید، حفظ قرآن در کودکی مثل حک شدن در سنگ است نه مثل جاری شدن در رود، خیلی ارادت و اعتقاد دارم.
سن کودکی آغاز پر شدن در مسیر کمال است، ذهن آماده یادگیری است، بعد از مدتی که علیرضا را در این مسیر تشویق می کردم ذوق و شوقش بیشتر می شد شاید این ذوق در سالهای بعد به این شدت نمی شد.
او در دنیای کودکانه خود به امام زمان (عج) نامه نوشته بودکه آقا جان من آرزو دارم حافط قرآن شوم کمکم کن.
بازیگوشی کودکی و شنیدن سخنان دلسرد کننده هم طبیعی است و ما متوسل به این آیه از قرآن که می فرماید، اینان شیطانند و حرف شیطان را گوش ندهید.
به علیرضا یادآوری می کردم و با توکل به خدا وکلامش مسیر را ادامه می دادیم.
بله با قاطعیت می گویم سخت بود از حوزه های مختلف، قبل از هر چیزی بازخورد بعضی از افراد که می گفتند چرا بچه را خسته می کنی؟ خواسته خودت را به بچه تحمیل می کنی؟
من تلاش می کردم این حرف ها به گوش پسرم نرسد که باعث دلسردی او شود و خودم نیز بی حاشیه هدفم را دنبال می کردم.
گاهی با خدای خودم حرف می زدم، گاهی با خودم حرف می زدم، آیا اشتباه کرده ام؟ بچه ام خسته می شود، اذیت می‌شود؟ چه کنم؟ اما تصورش هم برایم سخت بود که از این راه برگردیم، سه سال رفت و آمدم را با همه کم کردم، حتی خانه مادرم هم نمی رفتم، بعد از سه سال همه غافگیر شدند.
خودمان هم غافلگیر شدیم. آن لحظه بود که یاری خداوند و ائمه اطهار را حس کردم و از ته دلم گریه کردم، گریه ام اشک شوق بود که لذت بخش ترین لحظه ها و خاطرات را برایم رقم زد.
یکی از آرزو های قلبی و یا به جرات بگویم تنها آرزوی قلبی من این بود که پسرم حافظ قرآن شود و می دانستم مسیر سختی در پیش دارم.
دومین سختی کار این بود که علیرضا خسته می شد و من باید او را بر می گرداندم تا دلسرد نشود بالاخره او بچه بود و این راه سختی های خودش را داشت.
زیارت امام هشتم هدیه دلنشین از طرف خانواده
شیرین ترین خاطره روزی بود که با کمک برادر و خواهرم تصمیم گرفتیم به مناسبت حفظ ۱۵ جزء قرآن، او را سورپرایز کنیم، بلیط قطار گرفتیم و به سمت مشهد حرکت کردیم در حرم رضوی با خادمان حرم صحبت کردیم و روحانی که آن جا برنامه اجرا می کرد با علیرضا مصاحبه کرد و جشن کوچکی برایش تدارک دیدیم، علیرضا خودش هم خبر نداشت خیلی خوشحال و سورپرایز شد.
و خاطره تلخ هم زمانی که علیرضا ده جزء قرآن را حفظ بود، در شهرستان جهرم مسابقه ای برای حافظان قرآن گذاشته بودند که شرکت کرد، خیلی عالی بود اما یک نفر از علیرضا بزرگتر بود که او انتخاب شد.
چون علیرضا کمی در تجوید ایراد کوچک داشت، خیلی ناراحت شد اما کمی بعد تلاشش را بیشتر و عزمش راجزم کرد برای موفقیت بیشتر و گفت: باید شکست را بپذیرم و بیشتر تلاش کنم.
نقش معنویات در زندگی
ما به عنوان پدر و مادر برای فرزندانمان حکم باغبانی را داریم که منتظر ثمردادن درختانش است.
باید تلاش کنیم زمینه را برای رشد و شکوفایی آن ها فراهم کنیم و صبور باشیم که موفقیت و سربلندی هر فرزندی آرزوی قلبی پدر و مادر است.
من به عنوان مادر در دوران بارداری ام همیشه قرآن می خواندم هر ماه قرآن را ختم می کردم در دوران شیردهی همیشه با وضو شیر می دادم و اعتقاد قلبی و راسخ به موضوعی که گفتم دارم.
وقتی با این حس و حال می خوابیدم خواب های خوب می دیدم. خواب می دیدم در امامزاده هستم یا در مساجد یا جاهای سرسبز و زیبا.
به یاد خدا بودن مادر در نطفه و جنین تاثیرگذار است و این موضوع نه تنها از نطر شرعی و دین،که از نظر علمی نیز اثبات شده است، فرزندان ما هر چه در مسیر معنویات باشند کمتر آسیب می بینند.
پیامم به پدر و مادرها این است که حامی فرزندانشان باشند و برای آن ها وقت بگذارند و در هر زمینه ای که علاقه دارند آن ها را حمایت کنند.
چه درسی چه ورزشی چه مذهبی در همه زمینه ها بچه هایمان را به حال خودشان رها نکنیم.
خانواده ای سالم با داشتن فرزندانی سالم و صالح، نتیجه داشتن جامعه ای عاری از پلیدی، ناپاکی، بی سوادی و تاریکی و معضلات اجتماعی است.
ان شاالله همه بچه ها با حمایت پدر و مادران و خانواده موفق و موید باشند، ما هنوز اول راه هستیم گام اول را برداشته ایم و از تجربیات افراد موفق در این زمینه که خدا را شکر کم هم نیستند استفاده می کنیم.
حرف آخرم دعا برای سلامتی و تعجیل درظهور آقا امام زمان ( عج ) است، بعد شادی، آرامش و خوشحالی برای همه بچه ها را آرزو می کنم که سهم واقعی اشان درزندگی باشد و امیدوارم که زیر سایه پروردگار، آقا امام زمان ( عج ) و پدر و مادرشان، سالم و موفق باشند و از مریدان و مخلصان واقعی امام عصر باشند.