طبق مطالعه جدید محققان دانمارکی، رشد شناختی کودکان تحت تاثیر ابتدای والدین آنها به دیابت نوع ۱ است.
این تحقیق برای اولین بار نشان می‌دهد که داشتن والدین مبتلا به یک بیماری مزمن مانند دیابت نوع ۱ ممکن است با عملکرد تحصیلی پایین‌تر مرتبط باشد. تأثیر دیابت مادر در دوران بارداری بر شناخت فرزندان آنها به صورت گسترده مورد تحقیق قرار گرفته است.
گلوکز از جفت و قند خون بالای مادر عبور می‌کند و هیپرگلیسمی می‌تواند بر رشد جنین از جمله مغز کودک تأثیر بگذارد. شواهد کمی در مورد انواع مختلف دیابت و تأثیر داشتن پدر مبتلا به دیابت نوع ۱ وجود دارد.
محققان این مطالعه داده‌هایی را از گزارشات در دانمارک و همچنین نمرات آزمون ریاضی برای کلاس‌های سوم و ششم و نمره خواندن برای کلاس‌های دو، چهار، شش و هشت به دست آوردند.
شرکت کنندگان شامل ۶۲۲,۰۷۳ کودک بین ۶ تا ۱۸ ساله بودند که در طی یک دوره هفت ساله در مدارس دولتی تحصیل می‌کردند. ۲۱۴۴ کودک با مادران مبتلا به دیابت نوع ۱، ۳۴۷۴ کودک با پدران مبتلا به دیابت نوع ۱ و ۶۱۶۴۵۵ کودک از جمعیت پایه بودند.
میانگین نمرات کودکان دارای مادران و پدران مبتلا به دیابت نوع ۱ به ترتیب ۵۴.۲ و ۵۴.۴ بود، در حالیکه میانگین نمرات در کودکان از جمعیت پایه ۵۶.۴ بود.
تیم تحقیق از بیمارستان دانشگاه کپنهاگ دانمارک اذعان می‌کند که داشتن والدینی که از یک بیماری مزمن جدی مانند دیابت رنج می‌برد، می‌تواند باعث استرس شود و برای عملکرد مدرسه کودک مضر باشد.