با آغاز کوچ بهاره عشایر فارس که از گرمسیر سوخته، به سوی ییلاق نه به عنوان کوچ بلکه به نوعی در حال گریز هستند، رسیدگی به وضعیت نا بسامان عشایر بیش از سوی مسئولان این دستگاه خدمات رسان به محرومترین قشر جامعه محسوس است.
در این شرایط شاید انتخاب مدیرکل جدید می توانست به رگ های کم رمق عشایر خونی تازه جاری کند اما گویا نقش واسطه گر و گروهها در این انتصاب عشایر کوچ رو را هم بدتر از امر خشکسالی زمین گیر کرده است.
برای ادارهکل عشایر پس از مدتی که بدون سکاندار بود و هم اکنون گزینهای بدون سابقه اجرایی و با دخالت یکی از نمایندگان مجلس، مدیرکل منصوب شد که این امر باعث نگرانی طیفی از فعالان اجتماعی حوزه عشایر فارس شده است.
این انتصاب با توجه به تاکید مقام معظم رهبری، مبنی بر مداخله نکردن نمایندگان در انتصابات دولتی بیش از پیش جای تامل دارد.
در حال حاضر عشایر بعد از خشکسالی شدید، کمبود علوفه، مشکلات آبرسانی، امنیت کوچ، مشکلات دیگری نیز دارند که نیاز به تصمیم مدیرکل این مجموعه برای مرتفع کردن آن ها است زیرا تصمیمات صحیح در حوزه اجرا میتواند به قوت و قوام این قشر بزرگ کمک کند.
یادمان باشد که تنها دلمشغولی عشایر چند راس دام بی علوفه است که زندگی آنان را رونق می بخشد زیرا عشایر درصد عمده ای از پروتیین جامعه را تامین می کنند بماند، اما از حوزه اجرایی استان که در مقابل مردم و به ویژه این قشر محروم مسئولیت دارند، انتظار می رود بهترین گزینه را از مسئولان انقلابی انتخاب کنند.
مشکلات اصلی که در حال حاضر عشایر با آنان دست و پنجه نرم میکنند ایل راه است.
تصرفات در مسیر کوچ باعث مسدود شدن ایل راه شده و این موضوع علاوه بر بروز وقایع تلخ، مانعی برای کوچ و تردد هموار عشایر است.
عشایر فارس امسال هم مانند سال گذشته و وضعیتی به مراتب نامناسبتر، با کمبود علوفه مواجه هستند و پیش بینی میشود اگر همین طور پیش برود و بارندگی نباشد، شاهد تلف شدن دام ها بر اثر گرسنگی هستیم.
در این شرایط، عشایر دیگر درآمدی ندارد که آذوقه و علوفه کیلویی ۱۰ هزار تومن را بخرد.
آبرسانی به عشایر از دیگر مشکلات این قشر بوده که تاکنون در این زمینه ضعیف عمل شده است.
در مدتی که اداره کل عشایر مدیری نداشته این مسئله دستاویز شد که اختصاص بودجه به آبرسانی را به حضور مدیرکل گره بزنند.
در این شرایط درخواست و مطالبه عشایر فارس این است که تسهیلات با سود کم و بازپرداخت طولانی مدت ارائه شود تا مجبور نشوند دام هایشان را با قیمت ناچیز به دلالان بفروشند.
وقتی عشایر شغلشان را از دست بدهند، حاشیه نشینی ایجاد میشود و این روند هم برای این قشر و شهرهای مجاورشان عواقب ناگواری دارد.
منبع: فارس