پس از کش‌و‌قوس‌های فراوان و با گذشت چند ماه از روند انتخابات ریاست جمهوری در فرانسه، سرانجام با شمارش ۱۰۰ درصد آرای دور دوم انتخابات در این کشور، امانوئل مکرون، نامزد راست میانه و رئیس جمهور فعلی فرانسه با کسب ۵۸.۵۵ درصد آرای ماخوذه (۱۸ میلیون و ۷۸۰ هزار رای) برای یک دوره پنج ساله دیگر، ریاست کاخ الیزه را برای خود تمدید کرد.
مارین لوپن، که از رقبای حزب راست افراطی مکرون بود هم ۴۱.۴۵ درصد آرای ماخوذه (۱۳ میلیون و ۲۹۷ هزار رای) را به خود اختصاص داد. گفته می‌شود اگر چه لوپن در این انتخابات شکست خورد، اما آرای وی بالاترین میزان آرای کسب شده از سوی یک نامزد راست افراطی از زمان تاسیس این حزب است.
میزان مشارکت مردم در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری فرانسه ۶۳.۲۳ درصد بود که پایین‌تر از میزان پیش بینی شده، است.
با معرفی مکرون به عنوان پیروز انتخابات ریاست جمهوری در فرانسه، تحلیلگران عرصه پیش رو را برای او و موافقان و مخالفانش متفاوت ارزیابی کرده اند. برخی بر این باورند که مسائل مهمی از جمله مسئله حجاب، در انتخاب دوباره او از سوی مردم و شهروندان فرانسوی نقش داشته است. مسئله‌ای که مکرون از آن به نحوی به نفع خود استفاده کرد.
بنظر می‌رسد، شکست لوپن در انتخابات فرانسه قابل انتظار بوده، زیرا سخنرانی او یک گفتمان راست افراطی بود که ترس اعراب و مسلمانان را برانگیخت و همین سبب شد تا اکثریت آرای مسلمانان و عرب‌ها به مکرون اختصاص پیدا کند. چرا که مکرون به دلیل سیاست‌های ساده خود که مبتنی بر منافع متقابل با کشورهای عربی است، رویکردی معتدل با همه کشورها از جمله مصر دارد.
امانوئل مکرون ممکن است مارین لوپن، رهبر راست افراطی را دور زده باشد، اما دوره دوم او حتی از دوره اول سخت‌تر است چرا که به نظر می‌رسد مخالفت‌های سیاسی و نارضایتی‌های اجتماعی در حال جوشش است. در حالی که حامیان او پیروزی خود را از انتخاباتی که به سختی به دست آمده بود در تجمعی در کنار برج ایفل جشن گرفتند مکرون، اما در سخنرانی خود اعتراف کرد بسیاری از افرادی که به او رای داده بودند این کار را تنها برای جلوگیری از پیروزی لوپن انجام دادند نه به حمایت از او و ایده هایش.
انتخابات پارلمانی در ژوئن، ساختار دولتی آینده را مشخص خواهد کرد. ساختاری که باید هم سو با مکرون باشد تا او بتواند به آن تکیه کند. حتی اگر متحدان مکرون اکثریت یا یک پیمان ائتلافی قابل اجرا را به دست آورند، او همچنان باید با اعتراضات مردمی در خیابان‌ها در برابر برنامه‌های اصلاحی خود، به ویژه اصلاحات بازنشستگی که به تدریج حداقل سن را از ۶۲ به ۶۵ سال افزایش داده، مقابله کند. حقوق بازنشستگی همیشه یک موضوع داغ در فرانسه بوده و امتیاز کمتر مکرون در برابر لوپن در مقایسه با سال ۲۰۱۷ به این معنی است که او با وجود تبدیل شدن به تنها رئیس جمهور فرانسه که در دو دهه اخیر مجددا انتخاب شده است همان اختیارات لازم برای اجرای اصلاحات پنج سال پیش را نخواهد داشت.
رای دهندگان عصبانی بار‌ها در مورد اصلاحات حقوق بازنشستگی در مسیر مبارزات انتخاباتی به نامزد‌ها هشدار دادند. فیلیپ مارتینز، رئیس یکی از بزرگترین اتحادیه‌های فرانسه، قبلا به مکرون هشدار داده بود که در صورت پیروزی در انتخابات، ماه عسل برای او وجود نخواهد داشت و اگر به طور کامل عقب نشینی نکند، می‌تواند منتظر تظاهرات باشد.
یکی دیگر از مسائل پرنوسان پس از انتخابات، افزایش سرسام آور قیمت انرژی است. دولت مکرون قیمت برق را محدود کرده و تا پس از انتخابات بر روی قیمت‌ها در پمپ‌ها تخفیف ارائه کرده است. البته تخفیفی که به نظر می‌رسد فقط تا پایان زمان انتخابات اعمال شود. در همین حال، قانونگذاران می‌گویند که رای دهندگان از افزایش قیمت انواع کالا‌های اساسی مانند روغن آفتابگردان ساخت اوکراین یا برنج و نان هم شکایت دارند. در سال ۲۰۱۸، افزایش قیمت‌ها باعث بدترین ناآرامی اجتماعی در فرانسه همراه با اعتراض «جلیقه زردها» شد که ماه‌ها در سراسر فرانسه اختلال ایجاد کرد. بنابراین، مکرون باید با احتیاط قدم بگذارد.
مکرون حالا باید در انتخابات پارلمانی آتی در ژوئن اکثریت را به دست آورد. رای دهندگان فرانسوی معمولا اکثریت را به رئیس جمهور انتخابی خود می‌دهند. اما ممکن است این بار متفاوت باشد. چشم‌انداز سیاسی فرانسه عرصه‌ای از ویرانه‌ها است: احزاب سنتی چپ میانه و راست میانه در این انتخابات از هم پاشیده‌اند و حزب میانه‌روی مکرون که اکثریت مجلس را در اختیار داشت، موفق نشده محبوبیت خود را بین مردم ریشه دار کند. این حزب از سال ۲۰۱۷ در تمام انتخابات محلی شکست خورده است. بنابراین، چپ و راست در تلاش برای متحد شدن برای جلوگیری از کسب اکثریت رئیس جمهور هستند. حال باید دید که آیا مکرون می‌تواند به تنهایی حکومت کند یا باید با حزب دیگری در چپ یا راست ائتلافی ایجاد کند.
انتخابات فرانسه برای اروپا نیز از اهمیت خاصی برخوردار بود. زیرا خروج از منطقه یورو بخشی از برنامه مارین لوپن در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۷ بود و اکثریت شهروندان موافق چنین طرحی نبودند. اما این وعده این بار، از سوی او تکرار نشد، اگرچه برنامه او در سال ۲۰۲۲ اتحادیه اروپا را با دیدگاهی جایگزین برای این بلوک به چالش می‌کشید.
تا قبل از اعلام پیروزی مکرون، نامشخص بودن نتیجه انتخابات باعث شد تا رهبران اروپایی نگرانی خود راابراز کنند. نظر رهبران آلمان، اسپانیا و پرتغال که در روز جمعه در لوموند منتشر شد، بی سابقه بود. آن‌ها با بیان اینکه انتخابی که فرانسویها با آن روبرو هستند. برای همه ما در اروپا بسیار مهم است، بیان کردند که چگونه مسیر فرانسه با کشورهای خودشان در هم تنیده شده است، زیرا همه آن‌ها اعضای اتحادیه اروپا و ناتو هستند و با توجه به اینکه فرانسه یکی از اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد و یکی از اعضای موسس ناتو و اتحادیه اروپا است، هیچ یک از شرکای آن نسبت به نتیجه انتخابات بی‌تفاوت نیستند.
در حالی که جنگ در اوکراین همچنان ادامه دارد و فرانسه هنوز دو ماه دیگر ریاست شورای اتحادیه اروپا را بر عهده دارد، رئیس جمهور منتخب، مجدد با چالشی برای برقراری تعادل بین دستور کار بین المللی و اروپایی و نگرانی‌ها و اعتراضات مردمی داخلی رو به روست.
اما کشوری که از خبر انتخاب مجدد مکرون با اختلاف زیاد استقبال کرد و آهی عمیق از آسودگی کشید، بروکسل بود. اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا تقریبا بلافاصله بعد از پیروزی مکرون برای او یادداشت تبریک فرستاد. اما هنوز نگرانی زیادی وجود دارد. اکنون بروکسل منتظر انتخابات پارلمانی در چند هفته دیگر است. رئیس جمهور فرانسه اکثریت پارلمان را ندارد و نخست وزیر اگر از یک حزب متفاوت باشد شاید گا‌ها در سیاست‌هایی اتخاذ شده از سوی اتحادیه اروپا با مکرون مخالفت کنند.
ژان لوک ملانشن، رهبر چپ افراطی که در دور اول انتخابات تنها با کمی اختلاف، بعد از مارین لوپن سوم شد، از رای دهندگان خواست تا او را نخست وزیر بعدی فرانسه کنند. لوپن نیز همین درخواست را مطرح کرد و در صورت تصویب چنین چیزی شاید فرانسه بعدها اتحادیه اروپا را در روند بعضی قانون گذاری‌ها با بن بست رو به رو کند.
که هر کس و ناکسی به قدرت نرسد
مثل الان فرانسه
اصلا باید از کودکی برای شعل های اثرگذار تربیت و اموزش ببینند
دولت رییسی کشور را با هزاران مشکل و بدون پول تحویل گرفت
از روزی که سرکار امده .واقعا کار کرده
ولی شعبده باز که نیست
صبر داشته باشید .اهل یار و قار و حزب بازی و منافع شخصی نیست .پس اجازه دهید
کارش را کند .بقدری دولت روحانی لطمه به کشور زده که احتیاج به معجزه برای برطرفی مشکلات است
ببینید ودستان تا وقتی که قانون درست نشه هر کسی بیاد بالا همینیه که هست تازه وضعیت بدترم میشه اگه قانون درست باشه و طرف یه خطلا کرد بگیرن مجازات درست و حسابی بکنن هیچ کسی جرئت نداره این کارارو تویه این مملکت بکنه .طرف میاد یه تصممیم مگیره مملکتو به خاک سیاه میشونه بعد راحت میگه من نبودم!!!و هییییچ کسی هم نیس که طرفو مجازات کنه!!!
موندم ما تویه چه مملکتی هستیم برید یه خورده در مورد مجلس آمریکه و نحوه قانو گذاری هاشون و شفافیت حقوق و آرای نمایندگان و مجازات هاشون تحقیق کنید.بعد مقایسه کنید با مملکت خودمون.