فناوری فریب با ایجاد تله‌هایی تلاش می‌کند تا انگیزه‌ها و برنامه‌های مجرمان سایبری را با هدف سرقت اعتبار و امتیازات منحرف کند. فناوری فریب به دنبال اقدامات انحرافی برای هدایت فعالیت عادی از دارایی های سازمانی به سمت دارایی های جعلی است.
مفهوم فریب شامل استفاده از طعمه هایی است که برای جذب مجرمان سایبری در نظر گرفته شده است. استراتژی این است که یک احساس کاذب برای مهاجمان سایبری ایجاد شود که آنها توانسته اند با موفقیت به شبکه یا زیرساخت سازمانی برای دسترسی به اطلاعات یا دارایی های حیاتی تجاری حمله کنند.
میزان سرمایه گذاری در فناوری فریب در سال 2021 در ایالات متحده حدود 1.1 میلیارد دلار تخمین زده می‌شود. همچنین تخمین زده می‌شود میزان این سرمایه گذاری در چین تا سال 2026 به حدود 224.4 میلیون دلار آمریکا برسد. پیش بینی می‌شود به سبب افزایش حملات سایبری در آینده و نیاز مبرم به فناوری های پیچیده برای مقابله موثر با مسائل امنیتی مجازی، سرمایه گذاری بر روی سیستم دفاعی فریب سایبری رشد فزایندهای داشته باشد.
سازمان ها به طور فزاینده ای از فناوری فریب برای ایمن سازی سیستم های خود در برابر حملات سایبری مانند بدافزار استفاده می کنند. این رویکرد هر مزاحمی را در شبکه‌های سازمانی ردیابی می کند و به مدیران در تجزیه و تحلیل و گزارش موضوعات امنیتی کمک می کند.