خانم مریم قاسم نژاد کارشناس بازار سرمایه با تحلیل صنعت غذایی (به جز قند و شکر) در بورس نکاتی را مطرح کرد.
سوال:آیا صنعت قند و شکر در جایگاه اصلی خود قرار دارد؟
مریم قاسم نژاد : صنعت غذایی ایران با وجود تحریم های سال‌های گذشته، تغییرات پارامترهای کلان اقتصادی، تورم بالا و ناتوانی در به روز کردن تجهیزات و تامین مواد اولیه نتوانسته به جایگاه اصلی خود در اقتصاد کشور دست یابد.
سوال :چه موضوعی برای این صنعت تهدید محسوب می شود؟
مریم قاسم نژاد : فرسایشی شدن جنگ میان روسیه و اوکراین می‌تواند تهدیدی برای این صنعت در حال و آینده محسوب شود.
سوال :جایگاه صنعت غذایی به غیر از قند شکر در اقتصاد ایران چگونه است؟
مریم قاسم نژاد :همان طور که می‌دانیم در چند سال گذشته رکود نسبی در بسیاری از صنایع حاکم بوده است با این وجود یکی از بخش‌هایی که می‌تواند در از بین بردن این رکود موثر باشد صنعت غذایی است که از طریق تامین نیازهای غذایی و امنیت غذایی در داخل کشور می تواند جایگاه مناسبی در صادرات و ارز آوری پیدا کند که در نهایت منجر به افزایش تولید ناخالص ملی و توسعه اقتصادی کشور شود.
طبق برآوردها گردش مالی مواد غذایی در ایران بالغ بر ۱۰۰ میلیارد دلار است. بررسی‌ها نشان می دهد صنایع غذایی بالاترین سهم را در ایجاد اشتغال در کشور داشته است. همچنین این بخش امکان توسعه اشتغال در اقتصاد کشور را بیش از سایر بخش های صنعتی خواهد داشت. براساس آمارهای موجود بیش از ۱۰ درصد از ارزش افزوده بخش صنعت کشور از تولیدات صنعت غذایی تامین می‌شود.
سوال :صنعت غذایی چه جایگاهی در بورس ایران دارد؟
مریم قاسم نژاد : از لحاظ ارزشی این صنعت یکی از کوچکترین صنایع بورسی است و سهم آن در بازار بورس به زیر ۵ درصد می رسد.
صنعت غذایی ایران در بازار سرمایه به چندین بخش از قبیل نوشیدنی، شیرینی جات، محصولات لبنی، محصولات کشاورزی، قند و شکر و سایر محصولات غذایی تقسیم می‌شوند که حدودا سهام نزدیک به ۷۵ شرکت غذایی در بورس اوراق بهادار تهران و فرابورس ایران معامله می‌شوند.
از لحاظ مولفه‌های بنیادی با نگاهی به پارامتر P/E در بخش‌های مختلف صنعت غذایی مانند بخش نوشیدنی 9.34؛ بخش شیرینی جات 12.47 ؛ بخش محصولات لبنی 17.90 ؛ بخش محصولات کشاورزی 10.94 ؛ بخش سایر محصولات غذایی 10.79 ؛ مشاهده می کنیم که عددهای موجود در بخش‌های مختلف صنعت غذایی از میانگین بازار که حدود 7.85 است کماکان بالاترند و نشان دهنده بالا بودن قیمت سهام به نسبت سودسازی آن شرکت‌ها است .
سوال :وضعیت این صنعت در سال گذشته چگونه بود؟
مریم قاسم نژاد :بررسی شرکت های فعال در بازار سرمایه نشان می دهد که در سال گذشته نسبت به امسال مولفه‌های مقدار تولید و مقدار فروش تغییر چندانی نداشته و مهم ترین عامل افزایش مبلغ فروش افزایش نرخ محصولات این شرکت‌ها بوده که متاثر از عواملی نظیر تورم بوده است.
سوال :از نظر شما وضعیت این صنعت در آینده چگونه خواهد بود؟
مریم قاسم نژاد :پیش‌بینی می شود درصورت ادامه‌دار شدن جنگ بین روسیه و اوکراین کشورهای دنیا با مساله جدی در تامین مواد اولیه و نهاده های دامی مواجه شوند که شرکت‌های غذایی بیشترین تاثیر را از این موضوع می‌گیرند. شرکت‌های غذایی در ایران نیز از این موضوع مستثنی نخواهند بود.
البته در کاهش میزان سودآوری شرکت های غذایی نباید از همه‌گیری بیماری کرونا غافل بود که تاثیر زیادی بر میزان تولید این شرکت‌ها ایجاد کرد و عامل موثر دیگر، اعمال تحریم های متعدد است که باعث جلوگیری از صادرات محصولات بسیاری از شرکت‌ها و همچنین عدم امکان فعالیتهای مالی بانکی توسط آنها شده است.
البته انتظار می رود در سال 1401، شرایط کرونایی بهبود یابد و همچنین در عرصه سیاست خارجی نیز تحولاتی صورت گیرد که جمیع این عوامل منجر به گشایش‌های اقتصادی و افزایش روند صادرات، در اختیار گرفتن بازارهای منطقه می‌گردد.
برای سرمایه گذاری در بازارهای مالی همیشه در نظر گرفتن ریسک و بازده توامان اهمیت ویژه ای دارد و هر سرمایه‌گذار باید با پذیرفتن ریسک‌های موجود در این بازار آگاهانه نسبت به خرید و فروش سهام خود اقدام نماید. صنعت غذایی نیز از این امر مستثنی نیست.