سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

گفت‌وگوی باشگاه خبرنگاران جوان با اولین خلبان زن پاراگلایدر

همسفر عقاب‌ها در آسمان

فاطمه افتخاری بانوی اصفهانی، رکورددار مسافت پرواز پاراگلایدر بانوان ایران و نفر هفتم کشورمان در رده‌بندی جهانی است.

پرواز از بزرگ‌ترین آرزو‌های بشر بوده و در میان جامعه، افراد زیادی از کودکی رویای خلبانی را در سر می‌پرورانند، اما کمتر به آن دست می‌یابند؛  یکی از افرادی که آرزویش برای پرواز محقق شده فاطمه افتخاری خلبان پاراگلایدر است. با او گفتگو کردیم:

لطفا خود را بیشتر معرفی کنید 

فاطمه افتخاری متولد ۱۳۶۸ و فارغ التحصیل کارشناسی اقتصاد از دانشگاه اصفهان هستم.

علاقه به ورزش پاراگلایدر از کجا شکل گرفت؟

من در خانواده‌ای علاقه‌مند به ورزش پرورش یافتم، پدر و مادرم هر دو ورزشکار هستند، البته پرواز همیشه رویای من بود، هرچند تصوری از ورزش پاراگلایدر نداشتم و خیلی اتفاقی در سال ۸۶ با دیدن آگهی دوره‌های آموزشی پاراگلایدر ثبت‌نام و فراگیری این رشته را آغاز کردم.

این را هم بگویم که دوچرخه سواری حرفه ای، اسکیت، شنای حرفه‌ای و ورزش‌هایی را که در طبیعت بود دوست داشتم و پیگیری می‌کردم، اما با ورود به رشته پاراگلایدر همه آن‌ها به حاشیه رانده شدند و تا امروز ۱۵ سال است که به این رشته مشغول هستم.

از تجربه اولین پروازتان بگویید 

تجربه اولین پرواز هیچگاه از یادم نخواهد رفت و همیشه در میان ۱۰ پرش مورد علاقه من است. اولین پرواز بلند من در سایت گردنه رخ اصفهان بود و من هم اولین داوطلب گروه بودم. خیلی هیجان‌زده بودم و وقتی فرود آمدم نمی‌دانستم از خوشحالی چه باید بکنم. البته بعد از آن که به شکل مستقل‌تری پرواز کردم با دنیای متفاوت‌تری روبه‌رو شدم.

چه چیزی شما پرواز را برای شما جذاب کرد؟

آزادی و رهایی و قدرتی که در پرواز بود چیزی بود که من را جذب کرد و نمی‌توانم با رشته‌هایی که در آن‌ها فعالیت می‌کردم مقایسه کنم پرواز سبک زندگی است و ارتباط تنگاتنگی با طبیعت و بهره بردن از نیروی طبیعی برای سفر کردن و دیدن دنیا از بالا دارد و به نظر من قابل جایگزینی با هیچ چیزی نیست و نمی‌توانم آن را کنار بگذارم و فراموش کنم.

در مورد یکی از لذت بخش‌ترین پروازهایتان بگویید 

تیر سال ۹۳ عده‌ای از خلبانان پاراگلایدر تصمیم گرفتند اولین بار زردکوه را رد کنند، پرواز ۳ تا ۴ ساعته بود. خیلی برایم عجیب بود که کنار کوهی پرواز می‌کنم که حتی در ارتفاع ۵۰۰۰ متری هم نمی‌توانستم قله اش را ببینم، تا آن زمان کنار کوه به این بلندی پرواز نکرده بودم. در طی مسیر عقاب‌ها کنارم پرواز می‌کردند و به ما خیلی نزدیک می‌شوند حتی به فاصله دو متری ما می‌رسیدند، حتی وقتی دور می‌زدیم و بر می‌گشتیم با ما پرواز می‌کردند؛ در آن زمان واقعاً احساس می‌کردم که پرنده هستم و لذت می‌بردم.

آیا در پرواز‌ها ترس و اضطراب هم دارید؟

پاراگلایدر ورزشی پر ریسک است، ولی با رعایت نکات ایمنی و آگاهی و آموزش صحیح، ترس را به می‌توان به حداقل رساند.

چه سختی‌های در راه رسیدن به هدف خود تجربه کردید؟

هرکاری سختی خود را دارد، ما در مسابقات با هزینه شخصی شرکت می‌کنیم و هر کسی بخواهد این ورزش را آموزش ببیند باید تجهیزات را خودش خریداری کند و هزینه کلاس‌ها را پرداخت کند و برای ورودی مسابقات و هزینه سفر و جام جهانی به خود متکی باشد.
در این سال‌ها چه کسی شما را به ادامه پرواز تشویق کرد.

همسرم هم خلبان پاراگلایدر است، ما در آسمان آشنا شدیم و ۲۱ سالگی ازدواج کردیم. حمایت، همفکری، همراهی و پشتیبانی همسرم همینطور پدر و مادرم همیشه من را به پرواز دلگرم کرده.

در مسیر فعالیت حرفه‌ای چه اقداماتی کردید؟

من پس از فراگیری پرواز با پاراگلایدر، مدرک رسمی و بین المللی مربیگری این رشته را هم گرفتم و به آموزش مشغول شدم. اکنون نایب رئیس کمیته ورزش‌های هوایی استان هستم.

چه کسانی می‌توانند وارد این رشته شوند؟

افرادی که به آسمان علاقه دارند. پاراگلایدر یک هواپیما محسوب می‌شود و یاد گرفتن آن مسیر خلبان شدن است، صبر و حوصله و دانش نظری و توان عملی را همزمان می‌خواهد؛ در واقع مسیری طولانی، اما جذاب دارد.

خانم‌ها از این رشته استقبال می‌کنند؟

سال‌ها تنها خانم حاضر در پرواز مسافت بودم و اولین بانویی در ایران که سهمیه ورودی جام جهانی پاراگلایدر را گرفت، اما حالا ۳۰ هنرجو از مناطق مختلف کشور دارم.

در مورد مسابقاتی که در آن شرکت و عناوینی که کسب کردید، بفرمایید 

در این سال‌ها در مسابقات داخلی و خارجی زیادی شرکت کرده‌ام؛ در مسابقات انتخابی جام جهانی در ترکیه مدال طلا گرفتم، پیش از آن در دو مسابقه جهانی دیگر در ترکیه یک نشان نقره و یک برنز گرفته بودم. در مسابقات کشوری در کرمانشاه به مدال طلا رسیدم. در رنکینگ جهانی نفر هفتم ایران (بین بانوان و آقایان) و نفر نخست بانوان هستم.

سال ۱۴۰۰، رتبه دوم اسپرت کلاس و سوم بانوان را در مسابقات بین‌المللی ترکیه کسب کردم و در مسابقات کشوری به میزبانی مرودشت فارس رتبه اول بانوان را به دست آوردم. همچنین در مسابقه کوه گنو، رتبه اول بانوان و رتبه دوم فان کلاس را کسب کردم.

در سال ۱۴۰۱ هم مسابقات خوبی در کشور برگزار می‌شود و مسابقات بین المللی را هم خواهیم داشت که امیدوار به کسب عناوین برتر هستم؛ و

سخن پایانی؟

پاراگلایدر به من حس آزادی و قدرت می‌دهد و مهارت ذهنی و جسمی‌ام را به چالش می‌کشد؛ پرواز خوب حاصل تصمیم خوب است.

گفتگو از معصومه اکبری

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.