آقای رجبی گفت: یکی از آداب زیبای البرزی‌ها به خصوص در روستا‌های واریان، کلوان، مورود، تکیه، وارنگه رود و گچسر مهمانی دادن عمومی در ۳روز اول است.
او گفت: این مراسم در ۳ روز اول فروردین برگزار می‌شود. مردم اغلب در پشت بام‌ها، باغ‌ها ویا مساجد جمع می‌شوند و هر خانواده غذای خود را در مجمعه می‌گذارد و به جمع ملحق می‌شود.
آقای رجبی گفت: غذای اصلی این ۳ روز و محتویات مجمعه نان، سبزی‌های پخته مثل اسفناج، چغندر و کلم، ماست، شیر، روغن (کره حیوانی)، سرشیر و زیله است. همچنین از توت خشک، آونگ (کشمش) و گردو نیز به عنوان میوه استفاده می‌شود. پلوسبزی با ماهی و رشته پلو نیز از غذا‌های رایج نوروزی در البرز است.
رسم اولین دیدارکننده در عید نوروز
او گفت: در سابق سنتی وجود داشت که مطابق آن خانواده‌ها در آغاز عید برای خوش یمن بودن سال نو، از خویشاوند عزیزی دعوت می‌کردند تا ایشان به عنوان اولین دیدار کننده، به منزل خانواده‌ی دعوت کننده قدم بگذارند.
به گفته رئیس بنیاد البرزشناسی در آستانه سال نو مهم‌ترین رسم البرزی‌ها به ویژه در روستاها چاووشی خوانی (نوروزخوانی) است؛ البته در دهه‌های اخیر حاجی فیروز جای نوروزی‌خوان را گرفته، ولی از گذشته البرزی‌ها با این شخصیت مانوس نبوده‌اند.