در گوشه‌ای از شهر فرخشهر، گذرم به محله‌ای رسید که به دور از هیاهوی زندگی روزمره، عاشقانه مشغول خدمت به معشوق خود هستند.
معشوقی که زندگی خودشان را مدیون او می‌دانند و تنها منتظر لحظه‌ای هستند که جان را نثارش کنند.
این مراسم هرساله پیش از سال نو برگزار می‌شود. اینجا پر است از بوی گندم، بوی صفا و مهر و محبت، بویی که نشان از مهریه مادری دلسوخته دارد.
جوانان، کودکان و پیر غلامان اهل بیت دست به دست هم داده و نذر پخت سمنو کرده اند. سمنویی که یادگار پیامبر اکرم (ص) است و از آن به بعد هم شیعیانش چند صباحی به یاد آن معصومین بنا به پخت آن می‌کنند.