شاید اولین نکته‌ای که پس از شنیدن نام شغل معلمی به ذهن افراد می‌رسد، این باشد که معلمی یکی از مقدس‌ترین مشاغل است. افرادی که وارد این حرفه می‌شوند سختی‌های فراوانی را پشت سر خواهند گذاشت و با مشکلات گوناگونی مواجه می‌شوند.
معلمان علاوه بر کمبود امکانات و همچنین حقوق‌های نه چندان مناسب در دو سال گذشته، با مشکل جدید دیگری به نام همه گیری ویروس کرونا مواجه شده اند. مشکلی که منجر به روش جدیدی از تدریس در نظام آموزشی کشور شده است.
روش جدیدی که معلمان مجبور بودند خیلی زود خود را با آن هماهنگ کنند و برای رسیدن آسیب‌های کمتر به دانش آموزان با وجود نداشتن زیر ساخت‌های لازم و حتی آموزش‌هایی برای تدریس‌های مجازی، خود را با آن وفق دهند.
با تمام اینها و با وجود مشکلات زیادی مانند طرح رتبه بندی معلمان، مشکلات معلمان حق التدریسی، رایگان نبودن آب، برق و گاز مدارس دولتی با وجود رعایت الگوی مصرف و همچنین کمبود مشاور در مدارس، به نظر می‌رسد اتفاقی جدید برای معلمان کشور در پیش است. اتفاقی که چندان مورد رضایت آن‌ها نیز نیست.
نمایندگان در نشست علنی (دوشنبه، ۱۶ اسفند) مجلس شورای اسلامی در جریان بررسی بخش هزینه‌ای لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ کل کشور، با بند‌های (ط) و (ی) تبصره ۹ ماده واحده این لایحه موافقت کردند.
بر اساس بند (ی) تبصره ۹ ماده واحده لایحه بودجه ۱۴۰۱ کل کشور وزارت آموزش و پرورش مجاز است بازنشستگی معلمان دارای مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر را در صورت رضایت معلمان تا سن ۶۵ سالگی به تعویق بیندازد.
در همین رابطه مهدی اسماعیلی، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس گفت: با کلیت این موضوع مخالف هستم؛ هر چند برخی معلمان از انرژی بالایی برای تدریس برخوردار هستند اما معلمی از مشاغل سخت است؛ بنابراین اگر مدت ارائه خدمات معلمان را افزایش دهیم، بازدهی کار آن‌ها کاهش پیدا خواهد کرد.
به گفته وی اگر معلم مختار باشد و میزان توانایی معلم برای ادامه فعالیت تا سن ۶۵ سالگی تایید شود، تحقق این امر برای مدت محدود ایرادی ندارد.
او گفت: این که به صورت قانون تصویب شود، قابل قبول نیست. هم‌اکنون تعداد زیادی از نیروهای جوان تحصیلکرده که مطابق با علم روز مهارت کسب کرده‌اند، مشتاق هستند وارد چرخه فعالیت آموزش و پرورش شوند. بنابراین در این شرایط ادامه فعالیت معلمان بازنشسته مانعی در مسیر جذب معلمان جوان خواهد بود.
این تبصره مشکل برخی مناطق که با کسری معلم مواجه هستند را با استفاده از ظرفیت معلمان بازنشسته حل می‌کند، اما قرار نیست قانونی تصویب شود که سنوات خدمت آن‌ها را افزایش دهد.
پیش از این علی الهیار ترکمن، معاون سابق وزارت آموزش و پرورش درباره بازنشستگی فرهنگیان گفته بود: «روال بازنشستگی فرهنگیان مطابق سنوات قبل است. در صورت تمایل اشخاص و نیاز دستگاه با رعایت شرایط سنی، همکاران می‌توانند تا ۳۵ سال ادامه خدمت دهند.»
درباره این موضوع ترجیح دادیم با تعدادی از معلمان صحبت کنیم و نظرات آن‌ها را مطلع شویم.
یکی از آن ها گفت: با این طرح مخالف هستم؛ چون واقعا سن ۶۵ سالگی یعنی بی حوصلگی، خستگی، کم توانی، بیماری و این هم به خاطر شرایط بد اقتصادی و مدیریت غلط آموزش و پرورش است.
دیگری در این باره گفت: اگر مشکلات معلمان، کتاب‌های درسی و دانش آموزان ریشه یابی و چاره سازی و اصلاح شود، طبیعتا معلم‌ها با انگیزه و شور و شوق بیشتری کار خواهند کرد و حاضر هستند تا این سن کار کنند. در غیر این صورت ۲۰ سال تدریس هم زیاد است.
نظر یکی دیگر از معلمان به این شرح بود: عدم مدیریت صحیح در مفاهیم و مطالب کتاب‌های درسی، خود علت دیگری برای بی انگیزگی دانش آموزان و نهایتا معلمان است.
معلمی دیگری گفت: آموزش پرورش ما به جای داشتن جاذبه از دافعه خوبی برخوردار است و انگیزه‌ای برای اشتغال ایجاد نمی‌کند. در ضمن نیروی جسمی و فکری معلمان را در ۶۰ سالگی هم باید در نظر گرفت. آیا میشود با توان جسمی و روحی افراد تازه وارد مقایسه کرد؟ هر چند معلمان بازنشسته دارای تجربیات بالایی هستند اما اون شور و شوق و انرژی هم باید در کنارش باشد. به نظر من معلمان را با ۲۵سال سابقه باید بازنشسته کرد.
دیگری گفت: مخالف این طرح هستم. اگر معلم از دانشگاه فرهنگیان فارغ التحصیل شده باشد، چون در سن پایین‌تر مشغول به کار شده و مدت تحصیل هم جزء سابقه‌اش است، شاید علاقه‌مند نباشد کار کند.
معلمی که ۱۵ سال حق التدریس کار کرده، بعد استخدام شده و آن مدت هم جزء سابقه اش حساب نشده و خواه ناخواه تا بخواهد ۳۰ سال خدمت کند، سنش به ۶۵ می‌رسد.
جعفری، معلمی که به تازگی بازنشسته شده است، می‌گوید: اگر قرار است وضعیت حقوق دهی به همین منوال ادامه پیدا کند و وضعیت معیشتی همین قدر ضعیف باشد، بعید می‌دانم رضایتمندی در کار باشد.
این مصاحبه‌ها تنها بخش کوچکی از اظهارات معلمهایی بود که با اجرایی شدن این طرح مخالف هستند. معلم هایی که ترجیح دادند اسمی از آن ها برده نشود .
موضوع مشخص آن است که معلمان که در بطن این موضوع هستند، اکثرا راضی به اجرای این قانون نیستند و مسئولان وزارت آموزش و پرورش باید نگاه ویژه‌ای به این اتفاق داشته باشند و موضع خود را در این باره اعلام کنند.
موافق فرمایش شما نیستم و دقیقا برعکس می بینم
طی ۲۷ سال تدریسم در روستاها و شهرها غالبا (نه لزوما همه ی) معلمانی را که دیده ام بدنبال بازنشستگی سریعتر بودند، کم کارترین ها و بی علاقه ترینهایی بودند که اساسا انتخاب این حرفه در زمان کنکور، هدف اصلی شان نبوده
بنده قریب ۳ دهه پیش در کلانشهر و بارتبه ی زیر هزار در گروه آزمایشی دشوار علوم تجربی، تنها ۱۵ انتخاب از ۱۰۰ انتخابم در فرم انتخاب رشته ی کنکور را پر کردم که تقریبا همگی دبیری بود. دوره ی دانشجویی هم رتبه ی نخست علمی کشور شدم و فعالیتهای علمی، اختراعات و مقالات علمی-کاربردی فراوانی در حوزه های علوم پایه، فنی، الکترونیک و رایانه تابحال داشته ام که البته غالبا هم در غیر آ.پ دیده شده و استقبال شده! چون خود آ.پ اصولا معلم را فردی بی تحرک و غیرپویا می شناسد که کارش فقط تدریس مکرر یک کتاب است و بس!
کم لطفی های پرشماری هم طی دوران خدمتم از مسوولان اداری و مدیران آ.پ دیده ام، همانها که علاقه ای به شغل معلمی ندارند و برای نان و آب و میزی به این زمت آمده اند و اکنون هم کار روزانه شان کشتن شوق و رغبت در معلمان خادم و فعال است
با تمام اینها که مثنوی هفتاد من کاغذ است هر که مرا می بیند فکر می کند بسیار جوان و تازه استخدام هستم، نه نزدیک به بازنشستگی! چون عاشق کارم و عاشق آموختن علم و فناوری به فرزندان مملکت بوده و هستم و در کنارش ورزش (در گذشته، بطور حرفه ای) می کنم و ۶۵ سال که سهل است، تا روز پایان عمر هم راغب به کار هستم به ویژه که متاسفانه آ.پ در رشته و تخصص بنده نتوانسته کمبودها را برطرف کند و نیروهای جوانی که می بینم اکثرا یک هزارم بنده علاقمندی و عشق و حتی سواد علمی-عملی ندارند و فرضا اگر یک رایانه ی مدرسه عیب کند از پس تعمیرش برنمی آیند... نمی دانم با اینهمه لاف گزاف جوانگرایی که برخی مسوولان می زنند آیا عملا خودشان دارند برآورد و ارزیابی عملی می کنند که چقدر واقعیت دارد...؟!
باید نخبه های علاقمند را جذب کرد چون فقط نخبه است که می تواند نخبه بپرورد
بزرگان علم ایران همگی زمانی معلم بودند و هزاران نخبه ای که پرورش دادند اکنون دانشمندان ایران و ایرانی تبار در بزرگترین مراکز علمی دنیا هستند
رویکرد استخدام در آموزش و پرورش کنونی متاسفانه دقیقا وارونه شده و خدا بخیر کند...
این کجاش با کاهش بیکاری همخوانی داره؟؟
ضمنا بنده با معدل ۱۹ دبیرستان و و رتبه ۳۰۰۰ ، معدل ۱۶ و خورده ای از دانشگاه سراسری مدرک گرفته ام .
با برنامه های آموزشی حاضر و با کلاسهای پرجمعیت مدارس و نداشتن امکانات در مدارس ، بعد از ۲۰ سال کار کردن توانی برای معلم نمی ماند . هر چند خودش عاشق کار کردن باشد .
بهتر است از جوانان عزیز که نیروی فعال و پر انرژی جامعه هستند استفاده شود تا اثربخشی آموزش بیشتر شود .
فاتحه نظام اموزشی خونده میشه
این همه جوون تحصیل کرده تو این مملکته خب از اینا بگیرین نیروی با انگیزه و با انرژی بیارین
تو مجلس مثلا انقلابی چه خبره ؟
این فقط یک مثال از هزاران بود
معلم ها رو نابود کردین برا ی اینکه پول ندید رفتین از سر کوچه هر کسیو دیدین آوردین گذاشتین تو کلاس به عنوان معلم با این کارتون میخواستین به شدت سان و جایگاه معلمو بیاربن پایین به هر حال کسی که سواد و شعور کافی نداشته باشه مطالبه گری رو بلد نیست و مطمینن نمیتونه اونو هم به کسی یاد بده بله این خواسته واقعی شما از انجام چنین کار غیر عقلانی هست که انجام دادین که جز این هیچ عقل سلیمی نمیتونه درک کنه چرا یه آدم بیسواد کم شعورو به عنوان معلم جا زدین این کار شما بهدمعنی خرد کردن و له کردن معلمان حقیقی و واقعیه ای که با جان و دل و با سواد و شعور بالا دارن به دانش آموزان درس زندگی میدن
رتله بندی یه دروغ بزرگ بود که به خوردشون دادین همه جای عالم جارش زدین آخرشم اجراش نکردین و هی میگن امسال نه سال دیگه
که اگه هم اجرا بشه چندر غاز بیشتر به حقوقشون اضاف میشه
لعنتی ها
ولی بازنشستگی تا ۶۵ سالگی باشه!
چرا فکر بیکاری جوانهایی که مدرک گرفتن نیستین