در روز ۵ جولای ۲۰۱۹ برابر ۱۴ تیر ۱۳۹۸ و در چهل و سومین اجلاس کارگروه میراث جهانی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) که در باکو برگزار شد، مناطقی از جنگل‌های هیرکانی یا جنگل‌های شمال، تحت نام میراث طبیعی ایران، با تأیید اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) ثبت جهانی شد و در فهرست میراث جهانی قرار گرفت.
این مناطق شامل پارک ملی گلستان، جنگل ابر، افراتخته، جهان نما، بوالی دودانگه و چهاردانگه، جنگل الیمستان هراز در آمل، جنگل واز حوزه کجور نوشهر، چهارباغ چالوس، جنگل خشکه داران، جنگل رودخان، سیاه رودبار گیلان و منطقه حفاظت شده لیسار، در مجموع به مساحت ۳۰۷ هزار هکتار است که در پنج استان گلستان، مازندران، گیلان، سمنان و خراسان شمالی قرار دارد.
این جنگل پهناور که زمانی تمامی اروپا را نیز در بر گرفته بود اکنون به نام ایران ثبت جهانی شده است.
برای ثبت جهانی میراث طبیعی معیار‌هایی مثل تنوع زیستی بالا، مشخصه‌ای از یک دوره زمین شناسی و وجود چشم انداز‌های ویژه از سوی یونسکو تعیین شده.
جنگل‌های هیرکانی ایران دارای تعدادی از این معیار‌ها از جمله تنوع زیستی بالاست، بنابراین توانستیم به یونسکو ثابت کنیم که جنگل‌های هیرکانی شخصیت و جایگاه ثبت به عنوان میراث طبیعی جهانی را دارد.
قدمت طولانی، تنوع بالای زیستی، نقش چشمگیر در حیات زمین باعث شد برای نخستین بار جمهوری آذربایجان به فکر ثبت جهانی جنگل‌های هیرکانی بیفتد، زیرا جنگل‌های هیرکانی با معیار‌های یونسکو برای ثبت جهانی به عنوان یک میراث طبیعی همخوانی داشتند.
لذا در سال ۲۰۰۵ جمهوری آذربایجان نسبت به ثبت جهانی جنگل‌های هیرکانی موجود در کشور خود اقدام کرد، اما یونسکو به دلیل استقرار بخش عمده این جنگل‌ها در ایران، این درخواست را نپذیرفت و پیشنهاد کرد که دو کشور ایران و جمهوری آذربایجان به طور مشترک نسبت به ثبت جنگل‌های هیرکانی در یونسکو اقدام کنند.
بعد از گذشت چند سال هیچ توفیقی در زمینه ثبت مشترک جنگل‌های هیرکانی حاصل نشد تا اینکه در سال ۲۰۱۹ ایران به دلیل ارزش بالای جنگل‌های هیرکانی، تصمیم گرفت که ثبت جهانی آن را دنبال کند.
جنگل‌های هیرکانی تنها بازمانده عصر یخبندان
جنگل‌های هیرکانی تنها بازمانده دوران عصر یخبندان و دوره سوم زمین شناسی هستند و به لحاظ پایداری و قدمت از اهمیت به‌سزایی برخوردارند.
این جنگل‌ها با مساحت دو میلیون و ۱۰۰ هزار هکتار به صورت نواری در دامنه‌های شمالی رشته‌کوه البرز و ساحل جنوبی دریای خزر از آستارا در استان گیلان تا گلیداغ در استان گلستان به طول تقریبی ۸۵۰ کیلومتر و عرض ۲۰ تا ۷۰ کیلومتر گسترش دارد.
پوشش گیاهی جنگل‌های هیرکانی از ارتفاع همسطح دریا شروع میشود و تا ارتفاع حداکثر ۲۸۰۰ متر امتداد دارد که سهم استان مازندران از این مواهب الهی ۵۳ درصد و گیلان ۲۶ درصد و گلستان ۲۱ درصد است.
دانشمندان این جنگل‌ها را نمادی از فسیل‌های زنده دنیا محسوب می‌کنند و وجود جنگل‌های پهن برگ خزان کننده باستانی در این ناحیه رویشی، با وجود از بین رفتن مشابه آن در سایر نقاط دنیا از جمله علل ثبت جهانی آن به شمار می‌رود.
با ثبت جهانی یک اثر در واقع هویتی بین المللی به آن بخشیده میشود و با ساز و کار‌های جهانی و دقیق، همه اعضای کنوانسیون متعهد هستند با مشارکت جهانی از آن مراقبت کنند.
نام این جنگل‌ها از نام قدیم گرگان که در گذشته هیرکان خوانده می‌شد، گرفته شده؛ منطقه‌ای جنگلی در کرانه جنوبی دریای خزر و شمال رشته کوه‌های البرز که غنا و تنوع زیستی، گونه‌های بومی، نادر و منحصر به فرد گیاهی و جانوری و زیبایی حیرت انگیز طبیعی اش چشم بیننده را خیره می‌کند.
از جنگل‌های هیرکانی با نام فسیل زنده یا موزه طبیعی نیز یاد میشود، زیرا بسیاری از گونه‌های گیاهی موجود در این جنگل‌ها امروزه به صورت فسیل در اروپا یافت می‌شوند.
ثبت یک اثر در فهرست میراث جهانی سبب میشود علاوه بر محافظت و نگهداری و معرفی ارزش‌های آن به جهانیان به عنوان هدف اصلی، نوعی تبلیغات برای مقصد انجام شود که به واسطه آن فعالیت‌های گردشگری در محوطه نیز افزایش می‌یابد.
به طور حتم یکی از اصلی‌ترین دلایل انتخاب مقصد گردشگری توسط گردشگران، شاخص میراث ثبت شده در سازمان جهانی یونسکو و به دنبال این انتخاب، سرازیر شدن میلیون‌ها گردشگر، اشتغالزایی، کسب درآمد و در نتیجه به وجود آمدن مسیری هموار برای ایجاد رفاه اجتماعی بیشتر است.
با سرازیر شدن گردشگران برای بازدید از یک اثر که ثبت میراث جهانی شده، زیرساخت‌های مقصد نیز در ابعاد اقامتی، پذیرایی، بهداشتی، ارتباطی، جاد‌های و حمل و نقل زمینی یا هوایی بهبود می‌یابد و کسب و کار‌های کوچک و بزرگ محلی مرتبط با خدمات گردشگری به این واسطه شکل گیرد که افزایش اشتغال را به همراه خواهد داشت.
ثبت جنگل‌های هیرکانی در فهرست جهانی یونسکو که پس از دشت لوت، دومین میراث طبیعی کشور محسوب میشود، نشانه منحصر به فرد بودن آن است.
قبل از همه اینکه وقتی متولیان داخلی این امر توانستند بعد از سال‌ها دست قاچاقچیان چوب و حامیان بهره برداری از جنگل‌های هیرکانی را قطع کنند خود جای خوشحالی و تشکر ویژه دارد.
البته کشورمان باید از این پس در چگونگی مدیریت و حفاظت از این میراث طبیعی جهانی پاسخگو باشد و با هر نوع تخلف در محدوده‌های معرفی شده برخورد جدی کند.
در واقع افزایش اقدامات حفاظتی و مدیریتی از الزامات و پیامد‌های ثبت جهانی است.
با اضافه شدن دومین اثر طبیعی ایران به فهرست یونسکو مثل همه عناوین دیگر، کشور‌های عضو متعهد به حفظ آن با مشارکت جهانی هستند و ایران می تواند از کمک‌های مالی، مشاوره‌های علمی، تحقیقاتی و پژوهشی بین‌المللی برخوردار گردد و حتی از ردیف بودجه‌ای جداگانه از کمک دولت هم استفاده نماید.
همچنین حفاظت از این عرصه‌ها در زمان جنگ به صورت مکان امن مورد حمایت یونسکو است و می‌توان از این اتفاق برای تبلیغی مؤثر در صنعت گردشگری کشور و اعتبار جهانی برای کشورمان استفاده کنیم.
سه دسته مزایای مهم ثبت جهانی جنگل‌های هیرکانی
با توجه به تمام نکات مثبت گفته شده، باید آن روی سکه را نیز ببینیم که همانا همدلی جدی همه مشارکت کنندگان به همراه تخصیص منابع کافی داخلی و بین المللی برای به روزرسانی زیرساخت‌ها و روشن کردن دید جوامع محلی، آموزش، ارتقای معیشت جوامع و بالا بردن فرهنگ زیست محیطی آنان برای تحقق هدف اول یونسکو که همانا بالا بردن ضریب حفاظتی و احیای این عرصه‌ها است بارزترین امتیاز پذیرش پیمان میراث جهانی، پیوستن و تعلق یافتن به گروهی از آثار است که جهانیان آن را می‌ستایند و برایش اهمیت قائل هستند که این آثار، نمونه‌هایی خارق‌العاده از تنوع فرهنگی و غنای طبیعی به شمار می‌روند.
به‌طور خلاصه مزایای مهم پذیرش پیمان و ثبت آثار در یونسکو را می‌توان در سه دسته کلی خلاصه کرد که نخست، دسترسی به منابع مالی است.
یکی از مزایای مهم پیمان، خاصه برای کشور‌های درحال توسعه، دستیابی به صندوق میراث جهانی است که به منظور شناسایی و حفاظت و معرفی محوطه‌های میراث جهانی، سالانه اعتباری در اختیار کشور‌های عضو قرار می‌دهد و علاوه بر این، محوطه‌های این‌چنینی می‌توانند از کمک‌های بین‌المللی گوناگون برای‌حفاظت از میراث جهانی استفاده کنند.
بهبود معیشت جوامع محلی دستاورد دیگر آن است. ثبت جنگل‌های هیرکانی در فهرست میراث جهانی یونسکو می‌تواند سهم بسیار زیادی در معرفی شایسته طبیعت و فرهنگ و تمدن ایرانی در جهان داشته و موجب جذب گردشگر و رونق اقتصادی جوامع محلی و منطقه‌ای شود.
تبادل علمی و فنی از دیگر نتایج ثبت جهانی جنگل‌های هیرکانی است.
با این توضیحات دکتر محمد اسماعیل اسدی پژوهشگر و دوستدار محیط زیست پیشنهاداتی را نیز مطرح کرد:
۱ - همه ساله روز ۱۴ تیر به مناسبت روز ثبت جهانی این جنگل‌ها به عنوان میراث جهانی در سازمان یونسکو جشن و مراسمی همگون و مطابق با رعایت پاکیزگی طبیعت در این جنگل در استان گلستان برگزار گردد تا هر چه بیشتر بر حفظ و صیانت از این جنگل‌ها تاکید گردد.
۲ - تعدادی تابلو درباب معرفی پارک جنگلی النگدره در ورودی پارک و در مناطق مختلف پارک به زبان‌های فارسی و انگلیسی نصب گردد تا گردشگران از قدمت و اهمیت این پارک و تنوع گونه‌های آن آگاه گردند و در حفظ و نگهداری آن کوشا باشند. خلاصه آنکه زمینه‌ای برای دوستی عامه مردم با جنگل‌ها و همت بیشتر مسئولان و مدیران محلی برای صیانت از جنگل‌ها پدید می‌آید. همچنین تعدادی بروشور معرفی جنگل تحت عنوان فسیل زنده طبیعی چاپ شده و در صورت نیاز در اختیار گردشگران قرار داده شود. مضمون تابلوی ورودی پارک چنین باشد: به فسیل زنده دنیا موزه طبیعی جنگل‌های ۵۰ میلیون ساله هیرکانی خوش آمدید.
۳ - ورود وسایط نقلیه موتوری اعم از خودرو‌های شخصی و دولتی و موتورسیکلت تحت هر عنوانی به پارک جنگلی النگدره ممنوع شود و مقام‌های مسئول و دست اندرکاران نگهداری پارک نیز یا با دوچرخه و یا به صورت پیاده از جنگل بازدید کنند.
۴ - ثبت جهانی قسمتی از جنگل‌های هیرکانی به مساحت ۳۰۷ هزار هکتار به صورت میراث طبیعی در یونسکو می‌تواند فرصت مناسبی برای حفظ و احیای جنگل، معرفی بیشتر این جنگل‌ها به جهانیان، کشف پتانسیل‌ها و عینیت بخشیدن به استعداد‌های مناطق جنگلی و در نهایت توسعه گردشگری باشد. همچنین ثبت جهانی موجب ایجاد اشتغال برای مردم بومی و افزایش درآمد در بخش‌های محلی و ملی، ایجاد منافع مستقیم اقتصادی و نیز درآمد‌های مکمل برای جوامع محلی، تقویت مشارکت جوامع محلی در فرآیند تصمیم گیری مربوط به تعیین نوع و میزان فعالیت‌ها، معرفی و شناخت توانمندی‌های استان‌های شمالی به گردشگران میشود.
روشن کردن آتش و بیرون بردن خاک جنگل را ممنوع کنید
۵ - پارک جنگلی النگدره یک اکوسیستم طبیعی بوده و بالطبع مدیریت نگهداری آن نیز باید متناسب با قوانین طبیعت بوده و با مدیریت پارک‌های شهری متفاوت است. این نکته‌ای است که باید شهرداری‌ها و مدیریت شهری به آن توجه ویژه داشته باشند.
۶ - ایجاد و برافروختن هرگونه آتش در پارک جنگلی النگدره و همچنین سایر قسمت‌های جنگل‌های هیرکانی به کلی ممنوع گردد و با متخلفان برخورد قانونی صورت گیرد. زیرا وقتی در زمین جنگلی آتش روشن گردد دمای خاک جنگل به ۴۰۰ درجه سانتیگراد رسیده که در آن دما تمامی اندامک‌های زنده و ریز جانداران خاک از بین می‌روند و در آن زمین تا سالیان سال هیچ گیاه و درختی رشد نخواهد کرد.
۷ - اگر درختی در جنگل بین برود می‌توانیم دوباره بکاریم، ولی اگر خاک عرصه از بین رود برای همیشه آن منطقه از دسترس خارج میشود. نخستین وظیفه ما حفظ خاک است و اجازه نداریم از خاک جنگل برداشت کنیم. برداشت خاک و بیرون بردن آن در هر شرایطی ممنوع است و باید سازمان جنگل‌ها و اداره کل منابع طبیعی استان گلستان برخورد با این مهم را در دستور کار قرار دهد.
منبع: ایسنا