باشگاه خبرنگاران جوان مشهد - چهارشنبه‌های عاشقی کافی است ذکر لبم یا رضا رضا شود هنوز کلمات بر دهانم ننشسته دلم راهی مشهدالرضا می‌شود و آنجاست که خودم را در حرم امام رضا (ع) می‌بینم.
چقدر این روز‌ها دلتنگ‌تر از همیشه هستم آنقدر دلتنگ که فقط به گنبدت راضیم، گنبدت را که در آغوش بگیرم آرام جانم می‌شود.
یادت هست که دلم را دخیل پنجره فولادت بسته‌ام و همین بی‌قراری، قرار چهارشنبه‌هایم می‌شود؛ دلتنگم آنقدر دوری ونزدیکی سرم نمی‌شود دوست دارم تمام دلتنگی‌ام را در مناره‌ها ونقاره‌ها فریاد بزنم.
یا امام رضا (ع) من ازکودکی گل‌های چادرم را دخیل حرمت بسته‌ام همان چادر سفیدی که بعد‌ها شد چادر نمازم؛ یا امام رضا گل‌های قالی صحن گوهرشاد با گل‌های چادرکودکی‌ام عجین شده‌اند آنقدر که در حرمت کودکی‌ام را گذراندم از همان روز‌ها عاشقت شدم آنقدر که عاشقانه‌هایم به چهارشنبه‌ها رسید.
به همین چهارشنبه‌هایی که بی نام ویاد تو آرام و قرار ندارم همین چهارشنبه‌هایی که از صفر عاشقی چشم به راه بین الطلوعین هستم تا خورشید را به نام تو فرابخوانم ای شمس الشموس.
امروز قرار دل‌های بی‌قراراست همان دل‌هایی که اگر می‌تپند به عشق توست؛ به عشق اینکه امروز هم زائرت شوند، همان زائر بارانی که تو تنها پناهگاهش هستی ومی‌دانم که مثل همیشه پناهش می‌دهی و تسکین دل بی قرارش می‌شوی.
انتهای پیام//م.ج