چرا به راهی که شرق و غرب را به هم وصل می‌کرد، ابریشم می‌گفتند؟

باشگاه خبرنگاران جوان - برای قرون متمادی آسیا و اروپا توسط یک شریان تجاری مهم به نام جاده ابریشم به هم متصل بودند. این یک مسیر واحد نبود، یک شبکه حمل و نقل و تجارت کامل بود. بازرگانان و مبلغان، دیپلمات‌ها و عشایر، جنگجویان، سوار بر اسب و شتر سفر می‌کردند و مسافت‌های زیادی را پشت سر می‌گذاشتند؛ بنابراین غرب و شرق نه تنها کالا‌ها و فناوری‌ها را مبادله کردند، بلکه فرهنگ، پزشکی، دانش و سنت‌های دینی را از یکدیگر اقتباس کردند. این امر جهان را به شکلی که امروزه می‌توان مشاهده کرد، ساخت و تغییراتی را در توسعه تمدن‌های باستانی ایجاد کرد ...

چرا "ابریشم"؟

آیا می‌دانید چرا جاده ابریشم اینگونه نامگذاری شد؟ در زمان وجود این شبکه تجاری و حمل و نقل، آن طور که امروزه نامیده می‌شود، نامیده نمی‌شد. اصطلاح "جاده ابریشم" تنها در سال ۱۸۷۷ ابداع شد؛ بنابراین توسط جغرافیدان آلمانی فردیناند فون ریشتهوفن نامگذاری شد. او در مورد تجارت پررونق بین امپراتوری روم و چین از قرن سوم قبل از میلاد تا قرن سوم پس از میلاد تحقیق کرد. این مسیر تا قرن ۱۸ اهمیت داشت. سپس تجارت دریایی جایگزین تجارت زمینی شد.

تا قرن ۱۸، جاده ابریشم یک شریان تجاری و حمل و نقل مهم بود که شرق و غرب را به هم متصل می‌کرد.

در ادامه در مورد ۸ کالای مهم جاده ابریشم صحبت خواهیم کرد.

۱. ابریشم

البته این ابریشم است! از این گذشته، این اصطلاح نام خود را بیهوده از او نگرفته است. ابریشم ماده گران قیمت برای اولین بار سه هزار سال قبل از میلاد مسیح در چین تولید شد. این پارچه ظریف به با ارزش‌ترین کالا در تجارت زمین تبدیل شده است. کاروان‌های دیپلماتیک و تجاری هزاران کیلومتر را برای خرید و تحویل ابریشم برای شیک پوشان اروپایی طی کردند.

ابریشم علاوه بر اینکه یک کالای فوق العاده ارزشمند است، دارای تعدادی ویژگی مفید برای بازرگانان نیز می‌باشد. ظرفیت حمل حیوانات بارکش بسیار محدود بود؛ و پارچه‌های ابریشمی آنقدر سنگین نبودند، اما فوق العاده گران بودند. این یک سرمایه بسیار مهم در آن روز‌ها بود.

اشراف رومی برای ابریشم چین ارزش قائل بودند. این‌ها پارچه‌های فاخر مجلل، منسوجات فوق‌العاده زیبا با کار عالی بودند. بعدها، تکنولوژی تولید آن در مدیترانه پذیرفته شد. صنعتگران دمشقی نوع جدیدی از پارچه را ایجاد کرده اند - منسوجات ابریشم بافته شده دو طرفه. آن‌ها شروع به نامیدن ابریشم خود به دمشق کردند.

در فرهنگ‌های شرقی، ابریشم فقط یک لباس گران قیمت نبود. از آن برای دوخت بنر‌های آیینی استفاده می‌شد و بوم نقاشی نیز از آن ساخته می‌شد. در یکی از سکونتگاه‌های جاده ابریشم به نام تورپان، ابریشم یک ارز گران بود. مالیات هم به آن‌ها پرداخت شد.

۲. اسب

برای اولین بار در استپ‌های آسیای مرکزی، اسب‌ها در حدود ۳۷۰۰ سال قبل از میلاد شروع به اهلی شدن کردند. سپس این حیوانات با موفقیت برای حمل و نقل مورد استفاده قرار گرفتند. با کمک آنها، قبایل پرسه زدند، و همچنین به مناطق همسایه حمله کردند. اسب‌ها به عنوان یک حیوان بارکش در میان مردمان دیگر محبوبیت پیدا کرده اند. از آن‌ها برای زراعت مزارع، رانندگی و استفاده از آن‌ها در جنگ‌ها استفاده می‌شد. اسب‌ها اغلب با ابریشم مبادله می‌شدند. بازرگانان چینی با عشایر مبادله کردند. یک اسب خوب از استپ‌های مغولی یا فلات تبت ارزش یک رول ابریشم را داشت. یک کالای بسیار گران قیمت بود. منسوجات گران قیمت و اسب‌ها نیز وضعیتی را فراهم کردند. از این گذشته، آن‌ها نه تنها وسیله حمل و نقل، بلکه یک کالای لوکس برای نخبگان جامعه اوراسیای آن زمان بودند.

حال روشن می‌شود که چرا مقبره معروف امپراتور چین، Qin Shihuang (۲۵۹-۲۱۰ قبل از میلاد) نه تنها شامل مجسمه‌های سفالی از جنگجویان، بلکه مجسمه‌های فوق العاده واقعی از ۵۲۰ ارابه و ۱۵۰ اسب سواره نظام است.

۳. کاغذ

کاغذ در قرن دوم قبل از میلاد در امپراتوری چین اختراع شد. این ماده عجیب و غریب سپس به لطف راهبان بودایی به سرعت در سراسر آسیا گسترش یافت. جهان اسلام در قرن هشتم زمانی که با سلسله تانگ چین جنگ کرد، تهیه کاغذ را آموخت. پس از آن خلیفه هارون الرشید یک کارخانه کاغذسازی در بغداد ساخت. سپس مواد به مصر و سپس به آفریقا آورده شد. پس از آن، این فناوری به اروپا نیز رسید. اولین بار در قرن دوازدهم در اسپانیا آزمایش شد. پس از آن در سراسر قاره پخش شد.

کاغذ تعدادی کارکرد بسیار ارزشمند را در جاده ابریشم انجام داد. این فقط یک کالا نبود. اسنادی که به عنوان نوعی پاسپورت عمل می‌کردند، کاغذی بودند. همچنین بازرگانان و دیپلمات‌ها کتاب ها، شعر‌ها و متون علمی که روی آن نوشته شده بود را حمل می‌کردند. این به عنوان انتقال دانش، سیستم‌های فکری جدید، باور‌های دینی عمل کرد. این تبادل ایدئولوژیک و فرهنگی مبتنی بر کاغذ بود که مهمترین ارزش جاده ابریشم بود.

۴. ادویه و ترشی جات

ادویه یکی دیگر از کالا‌های بسیار ارزشمند در جاده ابریشم بود. دارچین سریلانکا، کاسیای چینی و بسیاری، بسیاری دیگر، عجیب و غریب و مهم‌ترین اقلام تجاری آن زمان بودند. ادویه و ترشی جات نه تنها به دلیل خواص آشپزی خود ارزشمند بود، بلکه در پزشکی و همچنین در مراسم مذهبی استفاده می‌شد. منسوجات ابریشم را می‌توان در هر جایی که کرم ابریشم پرورش داد تولید کرد. ادویه‌ها از گیاهانی به دست می‌آمدند که به شرایط بسیار خاصی نیاز داشتند. این امر ارزش آن‌ها را به طرز باورنکردنی افزایش داد و آن‌ها را به یک کالای لوکس واقعی آن دوران تبدیل کرد.

۵. یشم، جید، جادئیت، نفریت

این ماده معدنی بسیار ارزشمند در فرهنگ آیینی چینی نقش محوری داشته است. این گوهر سبز زیبا در اروپا نیز از ارزش بالایی برخوردار بود. هزاران سال قبل از پیدایش جاده ابریشم، چین در مسیری که در آن زمان مسیر جید نامیده می‌شد، به طور فعال با غرب در این کریستال‌ها تجارت می‌کرد. هنگامی که ذخایر این کریستال گرانبهای سبز رنگ در امپراتوری شرقی تمام شد، چینی‌ها شروع به جستجوی آن از همسایگان خود کردند. پادشاهی ایران باستان ختن تبدیل به یک گنج شد. رودخانه‌های آنجا مملو از تکه‌های عظیمی از با ارزش‌ترین نوع یشم بود که از آن مجسمه‌ها و زیورآلات پیچیده‌ای حک شده بود. تجارت یشم سود‌های شگفت انگیزی به همراه داشت. این می‌تواند با تجارت مروارید رقابت کند.

۶. ظروف شیشه‌ای

اروپایی‌ها اغلب فکر می‌کنند که بیشتر کالا‌های جاده ابریشم از خاور دور عجیب و غریب فقط به غرب آمده است. اما در واقع، در همه جهات با موفقیت پیشرفت کرد. این توسط یافته‌های باستان شناسی در چین، کره، تایلند و فیلیپین ثابت شده است. دانشمندان در میان چیز‌های با ارزشی که متعلق به اشراف آسیایی بود، ظروف رومی را یافتند. تکنولوژی منحصر به فرد ساخت شیشه رومی باعث شد ظروف شیشه‌ای آن‌ها در شرق بسیار ارزشمند باشد.

۷. خز

تایگا قلمرو وسیعی از جنگل‌های همیشه سبز از سیبری روسیه تا کانادا است. این منطقه از دیرباز به خاطر شکارچیان ماهرش معروف بوده است. خز یک کالای بسیار ارزشمند بود. پوست سمور، راسو، پوست روباه، ارمینه و بیش از حد کالا‌های لوکس بودند. بالاترین مقامات کشور‌های جهان دوست داشتند لباس‌های خود را با آن‌ها تزئین کنند. این نشان از مقام بسیار بالایی داشت. یک "مسیر خز" شمالی وجود داشت که در امتداد آن خز‌ها به دربار همه پادشاهان اوراسیا تحویل داده می‌شد. ارزش خز را این واقعیت نشان می‌دهد که چنگیز خان خود یکی از اولین اتحاد‌های سیاسی خود را با هدیه سمور مهر و موم کرد.

۸. بردگان

بردگان کالایی رایج در جاده ابریشم بودند. لشکر‌های عشایری افراد زیادی را به اسارت بردند و به تاجران خصوصی فروختند. این‌ها افراد کاملاً ناتوانی نبودند. آن‌ها خدمتگزار، مباشر و خواجه دربار‌های سلطنتی شدند. این مانند تجارت برده آفریقایی نبود، جایی که مردم به عنوان حیوانات محروم به دنیای جدید آورده می‌شدند. در جاده ابریشم، بردگان تنها زینتی برای زندگی نخبگان بودند و نه یک منبع اقتصادی مهم.

منبع: سیارک

انتهای پیام/