سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

وقتی خصوصی سازی در شرکت لوله سازی نتیجه معکوس می‌دهد

شرکت لوله سازی خوزستان که اوایل انقلاب تامین کننده نان ۲ هزار نفر کارگر بوده اکنون به مخروبه‌ای تبدیل شده که سارقان برای غارت آهن آلاتش وارد میدان شده اند.

باشگاه خبرنگاران جوان اهواز - شرکت لوله سازی خوزستان یکی از قدیمی ترین های  شرکت های لوله سازی در کشور است .ترکش ها و خمپاره های جنگ تحملی نیز آن را از پای درنیاورد.

اما اکنون سکوتی عجیب آن را فراگرفته و دیگر نه صدای نان آور و کارگری  در آن شنیده می شود و نه صدای خوش آهنگ تولید. می گویند خط تولیدش از رده خارج شده و دیگر راهی برای بازسازی و بازگرداندن آن به چرخه تولید وجود ندارد و باید تغییر کار بری داده شود.

شرکت کارخانجات لوله سازی خوزستان با مساحت ۲۵ هکتاری در کیلومتر ۷ جاده اهواز - خرمشهر واقع شده و کار خود را از سال ۵۴ با اشتغال به کار بیش از یک هزار کارگر در تولید لوله‌های چدنی با سایز ۶۰۰ در اهواز به منظور استفاده در طرح‌های مختلف از جمله آبرسانی و انتقال نفت  آغاز کرد.

همه چیز در خصوص شرکت لوله سازی خوزستان

کارخانه لوله سازی خوزستان از ابتدا برای تولید، ریخته گری لوله و اتصال لوله های فاضلاب شهری طراحی شده و سالانه ۵۰ هزار تن  ظرفیت تولید لوله‌ های لاکتیو در آن  پیش بینی شده بود.

 برای بخش اتصالات آن حدود ۲۰ هزار تن در سال و ۲۰ هزار تن هم ریختگری سنگین طراحی شده بود.

 خط ریختگری شامل خط تمام اتوماتیک دیزاماتیک که برای تولید مداوم قطعات تا سایزهای خاصی طراحی شده و  در ۴ شیفت تولید می شد و کارگرانی که در بخش تولید در ۴ شیفت به طور مستقیم کار می کردند بیش از یک هزار نفر بودند.

 در بخش دور ریزی ۳ خط تولید وجود داشته که از سایز ۸۰ تا ۶۰۰ میلیمتر با این ۳ خط فراهم بوده و دستگاه ذخیره ذوب مادر، طراحی و حدود ۶۰ هزار تن ذوب در این محل نگهداری می شد تا خط دور ریزی را تغذیه کند و ۱۲ تن ذخیره کوچک تر نیز برای ذخیره کردن ذوب برای تغذیه خطوط ریختگری استفاده می شد.

۵ کوره ذوب القایی که حدود ۱۲ تن بوده و قابلیت ذوب در هر ساعت ۲ تن داشته که با فرکانس برق شهری کار می کردند و از زمینی حدود ۵ هزار هکتار برای دپوی تولید لوله ها استفاده می شد.

 سالن های قراضه (مختص قراضه های ورودی به کارخانه بوده)، آزمایشگاه شیمی، آزمایشگاه مکانیک و کوانتوم متر از دیگر بخش های این شرکت بودند که به نوعی از  مجهزترین آزمایشگاه اهواز  حداقل در آن موقع بودند.

قسمت بزرگ دیگر شرکت ایستگاه پمپاژ آب در ضلع انتهایی کارخانه طراحی شده که به منظور آبرسانی به خنک کننده های کوره های ذوب، آب  در استخرهای بزرگی نگهداری و پمپاژ  و از آنجا آبرسانی به کل کارخانه انجام می گرفت.

این شرکت همچنین انبار‌های مرکزی داشته که محل نگهداری  تمام قطعاتی که برای خطوط تولید و دستگاه‌های  نیازمند آن و تولیداتی که برای ۵  سال آینده پیش بینی می‌شد، بودند.

در این کارخانه همچنین حدود ۲۰ دستگاه  تراش با تخصص های کاری مختلف که آلمانی،روسی و دستگاه های مرتبط با آنها بوده، وجود داشت.

کارگاه کوکی خراشی  که دستگاه خاصی بوده و  قالب لوله ها  در آنجا تراشکاری می شد شامل یک دستگاه جوش زیر پودری  نیز بود از دیگر دستگاه های این شرکت بوده.

 دستگاه تست لوله های آب که از سایز ۸۰ تا ۶۰۰ میلیمتر  و لوله هایی که برای تست نشتی از آنجا تامین می شد از دیگر  دستگاه های تخصصی است که در این  شرکت طراحی شده بود.

با توجه به اینکه لوله ها باید  آب شرب را انتقال می داده و درون آن ها بهداشتی می بود یک سایت سیمان زنی نیز از سایز ۸۰ تا ۶۰۰ را بر روی این سایت طراحی شده بود.

ضمن اینکه دو عدد دستگاه ژنراتور مولد برق هر کدام با ظرفیت ۲/۵مگا در واقع برای مواقع ضروری که برق قطع بوده یا اشکالی در خطوط بوده در مدار می آمدند و تولید کارخانه متوقف نمی شد به علاوه اینکه یک دستگاه اسکاعله که مولد برق بوده با ظرفیت کمتری کمک می کرد و یک کاوا ظرفیت آن بوده .

کارخانه  تکنولوژی روز آن زمان را دارا بوده و در نصب و راه اندازی آن متخصص های ایرانی و آلمانی با هم همکاری کردند.

این کارخانه تا سال تقریبا ۸۶ بخش عمده ای از تولیدات خود را به شرکت های آب و فاضلاب و شرکت های وزارت نیرو می داد و مابقی آن را که شامل اتصالات آبرسانی بوده به آلمان از طریق بندر خرمشهر صادر می کرد.

 شرکت لوله سازی خوزستان پس از خصوصی سازی

مشکلات در شرکت لوله سازی خوزستان از دهه ۸۰ آغاز شد و در ۱۳۸۸ نیز پس از سال‌ها کشمکش کارگران و کارفرما و تعطیلی کارخانه، سرانجام خبر‌های خوشی مبنی بر آغاز دوباره تولید در این کارخانه به گوش رسید، گرچه این خوشی دوام زیادی نیافت و مدتی بعد دوباره ماجرای ضرب المثل «آش همان آش و کاسه همان کاسه» شد؛ حقوق کارگران پرداخت نشد و کار تولید در کارخانه متوقف شد.

 این کارخانه که در طول جنگ تحمیلی با بیش از ۲ هزار نفر پرسنل شاغل، نقش بی بدیلی در صنایع دفاعی و پشتیبانی از جنگ تحمیلی را به عهده داشت، به عنوان یک قطعه ساز مادر و با اهمیت در تجهیز سایر صنایع و کارخانه‌های کشور و قطع وابستگی هم ایفای نقش می‌کرد اما اکنون این شرکت کاربری ندارد و به مخروبه تبدیل شده.

عشقی: ادامه فعالیت شرکت مقدور نبود

ششم بهمن ماه ۱۴۰۰ خبری در خصوص سرقت از شرکت لوله سازی خوزستان به سرعت به خبر نخســت رسانه‌های مجازی تبدیل  و این بهانه‌ای شد تا باشگاه خبرنگاران جوان پیگیر این موضوع شود.

مالک خصوصی سابق  شرکت لوله سازی خوزستان گفت: این شرکت در سال ۱۳۵۴ در زمینی به مساحت ۲۲ هکتار به عنوان یک واحد ریخته گری جهت تامین لوله و قطعات چدنی تاسیس شد و بعد از انقلاب به بهره برداری رسید.

غلامرضا عشقی که آن را در ۱۳۸۶ خریداری کرده می‌گوید: سال ۹۲ مجددا کارخانه با تولید قطعات اولیه شروع به کار کرد و تولید تا سال ۹۶ ادامه داشت، اما متاسفانه به دلیل توقیف اموال بابت بدهی‌های کارگری و بانک‌ها و سازمان‌های دولتی، ادامه فعالیت مقدور نبود.

غلامرضا عشقی در مصاحبه ای گفته بود که دیگر شرکت لوله سازی بازسازی و راه اندازی نخواهد شد و  این شرکت کارخانه داروسازی می شود.

مالک سابق شرکت لوله سازی خوزستان گفت: از یک هزار نفر کارگر این کارخانه، با ۸۰۰ نفر تسویه حساب شده که مبلغ این تسویه حساب ۲۶ و نیم میلیارد تومان بوده.

به گفته او یک هزار و ۵۰ نفر در این شرکت در زمان مسئولیت او مشغول به کار بودند.

براساس حکم دادگاه از اواخر مهرماه امسال  شرکت لوله سازی خوزستان از سوی کلانتری به مالکان جدید واگذار شده.

مدیرعامل جدید شرکت لوله سازی خوزستان گفت: این شرکت از ۵ سال پیش در مدار تولید نبوده  و سال ۹۸ متولی سابق شروع به خروج تمام دستگاه‌های این شرکت کرده.

باقریان ارزش دستگاه‌های خارج شده را بالای ۵۰۰ میلیارد تومان برآورد کرد.

به گفته این مقام مسئول از زمان واگذاری این شرکت به او، هیچ دستگاهی  در شرکت نبوده و از ۲۸ اسفندماه ۱۳۹۹ اموال شرکت از سوی دادستانی توقیف شده.

تناقض آمار میان مالکان جدید و سابق

طبق ادعای باقریان تاکنون هیچ مدرک یا سندی  از سوی مدیرعامل سابق این شرکت که از سال ۱۳۸۶ مالک این شرکت بوده  به مالکان جدید ارائه نشده است.

او می‌گوید در سال ۸۷ که مدیرعامل این شرکت بوده آمار کل کارگران ۷۳۰ نفر بوده و اینکه اکنون مالک سابق ادعا می‌کند که مطالبات ۸۰۰ کارگر را پرداخت کرده و تعداد ۲۰۰ کارگر باقی مانده  اندکی با آمار تناقض دارد.

این مقام مسئول گفت: اگر کار‌های واگذاری قانونی  انجام شود و مالک سابق اسناد و حسابرسی‌ها را ارائه دهد ما در اسرع وقت کار خود را آغاز می‌کنیم.

او می‌گوید: قرار است ۳۰ مجموعه تولیدی در حوزه صنایع فلزی، قطعات  و صنایع پایین دستی در این شرکت فعالیت خود را آغاز کنند که ظرفیت اشتغال یک هزار نفری خواهند داشت.

ماجرای سرقت از شرکت لوله سازی خوزستان چه بود؟

ششم بهمن ماه ۱۴۰۰ ویدئو‌هایی در فضای مجازی  مبنی بر سرقت شبانه دوره گرد‌ها، زباله گرد‌ها و ضایعاتی‌ها  از شرکت لوله سازی منتشر شد که در آن وانت بارها، موتور سوار‌ها و موتور‌های سه چرخ در کمتر از ۱۰ ساعت  به جان این شرکت افتادند و آن را به اصطلاح غارت کردند.

 طبق ادعای باقریان  چیزی برای سرقت از این شرکت وجود نداشته چرا که دستگاه  و تجهیزات دندان گیر و قابل توجهی  برای سرقت باقی نمانده  و همه آن ها از قبل تخلیه و از شرکت خارج شده.

لوله سازی خوزستان، کارخانه‌ای در تراز بین المللی و همسنگ با ماشین سازی تبریز است که به دلیل مشکلات موجود  از مدار تولید خارج شد و به دنبال آن  اعتراضات کارگری و بیکاری را در منطقه ملاشیه و جنوب اهواز رقم زد.

گزارش از حدیث ابراهیمی پور

انتهای پیام/ی

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.