ماجرای خوابی که سرآغاز ساخت مجسمه «حاج قاسم» شد

باشگاه خبرنگاران جوان -روح الله بابایی که در خانواده‌ای اهل ذوق و هنر تربیت شده معتقد است: بسیاری از هنرمندان حوزه هنر‌های تجسمی در جایگاه اصلی خود قرار ندارند، این در حالی است که یک هنرمند باید بداند که چه می‌خواهد و به دنبال چیست.

او می‌گوید: یک مجسمه ساز باید به این نکته برسد که مخاطب برایش مهم باشد و در آثارش به شادی مردم توجه داشته باشد.

این هنرمند دلفانی که ۳۸ سال سن دارد سبک رئالیست را هم در نقاشی و هم مجسمه سازی دنبال کرده است، رویکرد او در مجسمه سازی بیشتر پرداختن به شخصیت‌های دینی و مذهبی است.

آثار این هنرمند دلفانی در جشنواره‌های سراسری و استانی موفق به دریافت جوایز ارزنده‌ی شده، کسب رتبه اول مجسمه سازان غرب کشور یکی از موفقیت‌های او است، همچنین مجسمه فردوسی بابایی از بین ۱۰۷ اثر دنیا به عنوان دومین اثر برگزیده شد.

مجسمه فردوسی، تندیس ذوالجناح، مجسمه پیام عاشورا و پرواز دلفین‌ها از جمله آثار این هنرمند موفق دلفانی است، وی که هم اکنون در حال ساخت مجسمه سردار سلیمانی است، روایتی جالب و شنیدنی از ساخت مجسمه سردار سلیمانی دارد و به همین بهانه با وی گپ و گفتی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

ورود به عرصه هنر‌های تجسمی

وی از ورودش به عرصه مجسمه سازی می‌گوید: به واسطه یک اتفاق ساده، سال ۷۸ برادرم نقش برجسته‌ای روی دیوار کار کرد خیلی برایم شیرین بود همان جرقه ایی شد که من به این عرصه ورود کنم، شروع کردم به ساخت مجسمه با ابزار ابتدایی و گچ ادامه دادم تا سال ۸۴ که اولین نمایشگاه را برگزار کردم.

او ادامه می‌دهد: رویکرد من در عرصه هنر‌های تجسمی پردازش شخصیت‌های دینی و مذهبی و تاریخی است، زیرا این خلا را در فضا‌های شهری احساس کردم.

این هنرمند در باره انتخاب مجسمه فردوسی به عنوان دومین اثر از بین ۱۰۷ اثر دنیا می‌گوید: من در ساخت مجسمه فردوسی به دنبال تحول بودم به همین دلیل چکیده‌ای از شاهنامه را در مجسمه پیاده کردم، در واقع آمده بودم که انقلابی ایجاد کنم و نتیجه را هم دیدم. ساخت این مجسمه حدود هشت ماه طول کشیدو در این زمینه تلاش کردم انقلابی ایجاد کنم و نتیجه را دیدم، مردم شهر از پیر و جوان تا زن و مرد با این المان ارتباط برقرار کردند.

تندیس ذوالجناح و نزدیک شدن حضرت زینب (س) نیز از دیگر آثاری است که باعث شد مردم درک بهتری از واقعه عاشورا داشته باشند.

وی معتقد است: هنر‌های تجسمی در صورت درک هنرمند می‌تواند تاثیرگذاری بیشتری در جامعه به دنبال داشته باشد، در واقع مجسمه سازی به درک بیشتر مسائل کمک می‌کند.

نقش هنر‌های تجسمی در آگاه کردن مردم

او با اشاره به نقش هنر‌های تجسمی در آگاه کردن مردم می‌گوید: باید افراد تخصصی و پخته به این عرصه ورود کند، از طرفی باید از فیلتر‌های خاصی عبور کنند، زیرا این حق مردم است.
‌
نمی‌شود هر مجسمه را هر کجا نصب کرد یعنی موقعیت و جایگاه مجسمه در فضا‌های شهری باید مورد توجه قرار بگیرد.

به عنوان نمونه یک مجسمه در میدان شهدا نورآباد نصب شده یک کار مدرن است، اما مردم با آن ارتباطی قرار نمی‌کنند، ما باید اثری را بسازیم که مردم از دیدنش لذت ببرند و در واقع یک حس خوب انتقال داده شود از طرفی قابل درک باشد، نباید المان‌هایی را نصب کرد که مردم شناختی از آن ندارند.

او از حس و حال خود هنگام ساخت مجسمه می‌گوید: تا زمانی که مجسمه در کارگاه است برای دل خودت کار می‌کنی، یعنی متعلق به خودت است، اما از یک جایی به بعد باید به مخاطب و فضای شهری فکر کرد، باید به تاثیر آن در اجتماع و نقشی که در شادی مردم ایفا می‌کند هم اندیشید.

نباید مجسمه تنها اثری باشد برای اشغال کردن فضا بلکه باید پیام خود را به مردم برساند، زیرا هنرمند رنجی به خود داده تا برای مردم اثری شادی بخش را بسازد.

او که دوره پیکرتراشی سنگ را نزد پروفسور فخیمی از برجسته‌ترین مجسمه پ‌سازان آسیا گذرانده می‌گوید: برای ساخت مجسمه خیام که اکنون در دانشگاه اوکلاهامای آمریکا است این دوره را گذرانده ام.

رویایی که رنگ حقیقت گرفت

این هنرمند در ادامه صحبت‌هایش به ساخت مجسمه سردار سلیمانی نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: چند روز پس از شهادت سردار، خواب دیدم که در یک سالن که به نظر محوطه‌ی ناحیه سپاه نورآباد بود، هستم، گویا منتظر بودم که پروژه‌ای را به من بدهند، شهید همت، شهید احمد کاظمی و سردار سلیمانی حضور داشتند. من را به اتاق کوچکی هدایت کردند، یک نفر هم همراه من بود که نمی‌شناختمش.

داخل اتاق روی یک موکت نشسته بودیم که شهید احمد کاظمی گفت مجسمه را به روح الله بابایی بدهید، شهید همت هم همین را گفت، سردار سلیمانی هم خندید. در همان شرایط از خوشحالی فقط گریه می‌کردم و وقتی بیدار شدم از دیدن این خواب بسیهر خشنود بودم و آن را افتخار بزرگی می‌دانستم.

پیشنهاد ساخت مجسمه سردار سلیمانی

صبح وقتی از خواب بیدار شدم متوجه چند تماس شدم، معمولا تماس‌های ناشناس را پاسخ نمی‌دادم، اما وقتی خوابم را به یاد آوردم، کنجکاوانه سریع تماس گرفتم که طرف پشت گوشی گفت از شهرداری هشتگرد تماس گرفته است. بعد از صحبت اولیه از من خواستند که مجسمه سردار را برایشان بسازم. البته قبلا هم برایشان کار کرده بودم.

نهایتا هفتاد روز زمان برد تا پیش ساخت مجسمه انجام شود و تقریبا الان کار تکمیل شده است. چون قرار است هنگام رونمایی خانواده سردار حضور داشته باشند منتظر زمان مناسب هستیم. به نظر می‌رسد ۲۲ بهمن انجام می‌شود.

ساخت مجسمه شخصیتی، چون سردار سلیمانی به من شوق و غرور می‌دهد، می‌دانستم که چه کسی را می‌سازم حساس‌ترین اثر من بود، از طرفی سختی‌ها خودش را هم داشت باید اثری تولید می‌کردم که سختی عملیات و ماموریت‌ها را روی آن پیاده کنم.

در مجموع سختی و حساسیت زیادی داشت ارتفاع چهار متر بود، کار کردن روی چهره زمان برد، زیرا باید با چهره سردار بیشترین شباهت را می‌داشت.

از جان و دل مایه گذاشتیم و، چون ارادت خاصی به شهید سلیمانی داشتم، شور و انرژی من چندین برابر شده بود. در واقع عشق به سردار باعث شد پای کار بمانم.

او در پایان صحبت‌های خود می‌گوید: مجسمه سازی روح و جسم است برای من، بار‌ها در این راه سختی دیده‌ام، خیلی‌ها به من گفتند کار را رها کن، اما رها کردن برای من مصداق این جمله است که به ماهی بگو آب را دوست نداشته باش.

منبع: فارس

انتهای پیام/