باشگاه خبرنگاران جوان قم - شهر کریمه اهل بیت، حضرت فاطمه معصومه (س) در سالروز شهادت جانسوز بانوی آب و آینه، حضرت فاطمه زهرا (س)یکپارچه سیاهپوش و سوگوار است.
حرم مطهر بانوی کرامت مملو از دلدادگانی است که خود را به این بارگاه ملکوتی رسانده اند تا شهادت بانوی بی مزار را به حضرت معصومه (س) تسلیت بگویند.
آیین‌های عزاداری فاطمیه در جای جای شهر در حرم مطهر حضرت معصومه (س)، مسجد مقدس جمکران، دفتر رهبر معظم انقلاب در قم، بیوت مراجع تقلید، بقاع متبرکه، مساجد، تکایا و دیگر اماکن مذهبی قم با حضورشیفتگان خاندان اهل بیت عصمت و طهارت و با رعایت شیوه نامه های بهداشتی در حال برگزاری است.
پس از رحلت پیامبر(ص)، به گواهی تاریخ سخت ترین دوران عمر آن حضرت بوده حوادث دردناکی برای فاطمه (ص) رخ داد که این حوادث، به شهادت ایشان منتهی شد.
حضرت فاطمه زهرا(س) در حالی که از عمر مبارکش ۱۸ سال بیشتر نمی گذشت، بر اثر حوادث ناشی از هجوم به خانه ایشان، به روایتی در ۱۳ جمادی الاول سال ۱۱ هجری قمری و بنابر روایتی دیگر در سوم جمادی الثانی سال ۱۱ هجری قمری به شهادت رسید.
حسینی،کارشناس مذهبی می گوید:حضرت زهرا سلام الله علیها در مقام مادر به عنوان منبع عطوفت و مهرورزی، تمام زندگی خود را وقف خدمت به فرزندان می‌کردند و در تربیت آنان از هیچ کوششی فروگذار نمی‌کردند.
او گفت:یکی از نمونه‌های مهرورزی آنان با فرزندان شان را در مواجهه ایشان با بلال می‌خوانیم، زمانی که بلال از صحابه رسول خدا برای کمک به حضرت زهرا در آرام کردن گریه فرزندانشان شتافتند حضرت به بلال فرمودند: من به کودک مهربانترم. این جمله نشان از الویت نقش مادری و نسپردن این مسئولیت به دیگری دارد.
این کارشناس مذهبی می گوید: ایشان آموزه‌های تربیتی متعددی نظیر اهتمام به عبادت، خداخواهی، توجه به آخرت، لزوم همدلی و اهمیت به همسایگان، مردم داری و صله رحم را نیز به فرزندان می‌آموختند.
به گفته حسینی در مقام همسری، ایشان الگوی تمام نمای انجام وظایف زناشویی، اطاعت از همسر، ایجاد فضایی سرشار از آرامش در خانه، خیرخواهی و نصیحت گری ایشان، و عدم به خشم آوردن همسر بودند. در تایید نقش همسری حضرت زهرا (س) همین بس که امام علی علیه السلام ایشان را بهترین یاور برای اطاعت خدا و عامل فراموشی و از یاد بردن غصه‌ها و نگرانی هایشان خواندند.
او گفت مسئله دیگر، همراهی و دفاع از همسر است که در جای جای زندگی حضرت موج می‌زد و اوج آن را در جریانات بعد از رحلت پیامبر عظیم الشان اسلام و دفاع ایشان از ولایتمداری امیرالمومنین می‌توان دید تا جاییکه ایشان جان خود را در برابر، ولی خدا ایثار نمودند.
انتهای پیام/ش