به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ بسیاری از خودروها در بازارهای جهانی خواهان زیادی دارند، از جمله این خودروها می توان به شورولت کلرادو و فورد رنجر اشاره کرد که طرفداران خاص خود را دارد. در حقیقت، شورولت کلرادو و فورد رنجر این روز‌ها خودروهای مورد پسندی هستند و می توان آنها را جزو بهترین خودروهای شاسی بلند در نظر گرفت.
وقتی صحبت از رقابت‌های آمریکایی به میان می‌آید، تعداد کمی از آنها به اندازه رقابت بین دو غول دیترویت، فورد و جنرال موتورز، قدیمی هستند. هر دو شرکت گزینه‌هایی برای رقابت با دیگری دارند.
در جایی که شورولت، کلرادوی را مجهز به سه پیشرانه دو گزینه انتقال و تریم آفرود ZR۲ کرده است، فورد رنجر جدیدتر با پیشرانه‌ای منفرد و فضای داخلی مدرن‌تر عرضه می کند. در حالی که هر دو سطوح تقریباً کاملی از قابلیت را ارائه می‌دهند، هر دو مزایا و معایبی دارند.
کلرادو: شورلت تریم پایه WT یا "Work Truck" را با سیستم اطلاعات سرگرمی و صفحه نمایش لمسی هفت اینچی ارائه می‌دهد. با وجود اینکه این خودرو، سیستم اپل کارپلی و اندروید اتو را به عنوان بخشی از کیت استاندارد ارائه می دهد، در طرف دیگر شاهد صندلی راننده با قابلیت تنظیم برقی چهار جهته هستیم. کنترل خودکار تهویه مطبوع به عنوان گزینه استاندارد Z۷۱ به بعد در دسترس است و دیگر به عنوان یک آپشن در تریم LT و اصلاً در مدل پایه WT نیست.
تریم‌های LT و بالاتر با صندلی راننده با قابلیت تنظیم برقی در 6 جهت عرضه می‌شوند، در حالی که صندلی سرنشین با قابلیت تنظیم برقی چهار جهته فقط در تریم ZR۲ موجود است. تمام تریم‌ها به جز WT دارای قابلیت Wi-Fi هستند و دارای صفحه نمایش لمسی بزرگتر هشت اینچی هستند. در نهایت، اگر می‌خواهید یک صفحه‌نمایش دیجیتال ۴.۲ اینچی در دسته ابزار داشته باشید، Z۷۱ و ZR۲ راه حلی خواهند بود.
رنجر: صادقانه بگویم، رنجر در نسخه XL که تریم پایه است بسیار خوب عمل می کند. اینجا خبری از صفحه نمایش لمسی نیست، فقط یک صفحه نمایش ۲.۳ اینچی که احتمالاً در نسخه های دهه ۲۰۰۰ وجود داشته است. Wi-Fi ۴G در این نسخه استاندارد است و می‌توان آن را به سیستم SYNC ۳ ارتقا داد، اما هزینه آن ۳۲۲۵ دلار است و همچنین یک بسته ظاهری به ترکیب اضافه می‌کند.
کروز کنترل فورد Co-Pilot۳۶۰ و SYNC۳ بخشی از کیت استاندارد XLT به بعد هستند و همچنین کنترل تهویه هوا که در تریم پایه XL اختیاری است. برخی که نیاز به صندلی‌های راننده و سرنشین با قابلیت تنظیم برق هستند باید ۲۴۵۰ دلار بیشتر بپردازند تا این موارد را در نسخه XLT داشته باشند.
فورد بسته‌ای با ویژگی‌های غنی‌تر ارائه می‌دهد به شرطی که بخواهید برای آن هزینه کنید. سیستم SYNC۳ به نظر استاندارد است؛ همچنین، کلرادو یک صفحه نمایش لمسی را به صورت استاندارد ارائه می‌دهد، در حالی که فورد با یک صفحه نمایش بهره وری در تریم پایه ارائه می‌شود و از این رو به Chevy برای کسب رتبه برتر در اینجا شکست می‌خورد.
کلرادو: برخلاف رنجر، کلرادو با انتخابی از سه پیشرانه و دو جعبه دنده عرضه می‌شود. این خودرو در نسخه های استاندارد مدل‌های دو چرخ متحرک، ۲.۵ لیتری چهار دیگ است که تنها ۲۰۰ اسب بخار قدرت و ۱۹۱ پوند فوت گشتاور دارد. در حالی که همه موتور‌ها با ۲WD و ۴WD در دسترس هستند، ۲.۵ با ۴WD فقط با نسخه‌های کابین توسعه یافته موجود است.
بعدی، موتور ۳.۶ لیتری V۶ است که ۳۰۸ اسب بخار حداکثر قدرت و ۲۷۵ پوند فوت حداکثر گشتاور تولید می‌کند. کابین خدمه با جعبه‌های کوتاه و بلند فقط با موتور V۶ و ۲.۸ لیتری دیزل موجود است که ۱۸۱ اسب بخار قدرت دارد، اما حداکثر گشتاور آن ۳۶۹ پوند فوت است. در مورد گیربکس ها، دیزلی و بنزینی چهار دیگ فقط با گیربکس شش سرعته اتوماتیک در دسترس هستند در حالی که ۳.۶ لیتری V۶ فقط با گیربکس ۸ سرعته خودکار موجود است.
رنجر: بر خلاف کلرادو، رنجر با یک موتور ۲.۳ لیتری اکوبوست انفرادی عرضه می‌شود که با گیربکس ۱۰ سرعته اتوماتیک که در برادر بزرگترش نیز وجود دارد ارائه می‌شود. این پیشرانه ۲۹۰ اسب بخار قدرت و ۳۱۰ پوند فوت حداکثر گشتاور تولید می‌کند و با هر دو ۲WD و ۴WD عرضه می‌شود.
انتهای پیام/