به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، هرچند میانگین امید به زندگی افزایش یافته، تعداد سال‌های از دست رفته ناشی از معلولیت نیز رشد داشته که تا حدی به افزایش شیوع و بار بیماری‌های مزمن مربوط می‌شود و شواهد فزاینده نشان می‌دهد که ارتباط خاصی بین سطوح بالای دارد.
همچنین بر اساس گزارش‌های موجود در ثبت احوال، نزدیک به ۳۶ درصد دختران ۱۶ تا ۳۵ ساله در جامعه، مجرد هستند. این در حالیست که بهترین سنین باروری در زنان و دختران ۲۰ تا ۲۵ و ۲۵ تا ۳۰ ساله است و جمعیت بانوان سالمند ایرانی در سال‌های پیش رو افزایش خواهد یافت.
نسبت جمعیت سالمند بر اساس استاندارد‌های جهانی هفت درصد است که این شاخص در ایران ۱۰ درصد بوده و در سال‌های آینده تا ۱۴ درصد افزایش می‌یابد و بر اساس تعریف سازمان جهانی بهداشت، سالمندی عبور از مرز ۶۰ سالگی بوده و این پدیده در برگیرنده سه فرآیند بهم پیوسته است.
گزارش‌های وزارت بهداشت نشان می‌دهد یکی از دلایل افزایش نسبت سالمندی عدم ازدواج و کاهش زاد و ولد در جمعیت مولد بوده و از سال ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۰ میزان باروری و موالید سیر نزولی داشته به صورتی که پایین‌ترین نرخ موالید در سال ۹۸ با ۱۲ درصد کاهش گزارش شده است.
فرآیند اول، پیری جسمانی (تغییر‌های ناشی از افزایش سن) بوده، فرآیند دوم، پیری روانی (تغییر‌های ناشی از رشد و تحول شخصیت از جمله تغییر‌های عاطفی، ادراکی و رفتاری) و فرآیند سوم، پیری اجتماعی (در برگیرنده جریان‌های گوناگون گذار از یک پایگاه اجتماعی به پایگاه اجتماعی دیگر که یک شخص در دوران زندگی تجربه می کند) است.
یکی از ابعاد سلامت، بعد روانی آن بوده و در واقع سلامت روانی فقط شامل نداشتن بیماری روانی نیست، شامل توانایی فرد برای لذت بردن از زندگی است. افراد سالمند به علت بالا بودن سن و ناتوانایی هایی که در ابعاد جسمی و روانشناختی پیدا می کنند، بیشتر مستعد اختلالات روانی و مشکلات مربوط به سلامت روانی هستند.
نقش خوش بینی در سلامت روان
اگر اتفاقات بد را با کلماتی مثل همیشه و هرگز توصیف کنید سبک فکری شما بدبینانه است؛ برای این که مانند یک فرد خوشبین فکر کنید باید از کلماتی مثل گاهی اوقات و اخیرا استفاده کنید. این مطلب نشان می‌دهد که آدم خوش بین، مشکلات و گرفتاری‌ها را موقتی می‌داند در حالی که آدم بد بین، آن‌ها را ماندگار و همیشگی تلقی می‌کند. بسیاری از ما وقتی با اتفاق بدی رو برو می‌شویم ناراحت شده و به هم می‌ریزیم، اما ناراحتی فرد خوش بین به مرور زمان کم می‌شود و گاهی اوقات هم خیلی سریع از بین می‌رود. فرد بد بین زمانی که دچار ناراحتی می‌شود مشکلات کوچک را نیز طولانی خواهد کرد و در مقابل مشکلات جدی ناتوان خواهد شد. سبک تفکر فرد بد بین موجب می‌شود که مشکلات را موقتی نداند.
شخصی کردن مسائل شامل سرزنش خود بابت شکست‌ها و شخصی کردن مسائل، از کار‌های افراد بدبین است و افراد خوش بین، آنچه را که اتفاق افتاده می‌سنجد و خود را به شکل واقع بینانه سرزنش می‌کند. همچنین فرد خوش بین تصویر کلی تری نسبت به موضوع دارد و واکنش مثبتی به مشکلات عادی نشان می‌دهند و در برابر اتفاقات دردناک هم به سرعت به حالت اول بر می‌گردد آن‌ها به هدف‌های خود بیشتر می‌رسند و حس خوبی نسبت به خود خواهند داشت.
هرچند خوش بینی تقریباً ۲۳ تا ۳۲ درصد وراثت پذیر است و بر اساس عوامل اجتماعی، ساختاری (وضعیت اقتصادی اجتماعی) شکل می‌گیرد، اما کارآزمایی‌های تصادفی کنترل شده نشان می‌دهد که ممکن است با استفاده از روش‌های مختلف که شامل تمرینات نوشتاری مبتنی بر درمان شناختی رفتاری است، اصلاح شود (به عنوان مثال نوشتن لیستی از مواردی که فرد برای آن‌ها قدردان است). علاوه بر این، خوش بینی با رفتار‌های سلامت (به عنوان مثال فعالیت بدنی، رژیم غذایی سالم، عدم استعمال دخانیات، تبعیت از درمان) و عملکرد بیولوژیکی سالم‌تر (به عنوان مثال: کاهش التهاب و سطوح بالاتر آنتی اکسیدان ها) مرتبط است، که به نوبه خود خطر بیماری‌های مزمن را کاهش می‌دهد.
اگر به تنهایی نمی‌توانیم تفکرات و نگرش‌های بدبینانه خود را شناسایی و اصلاح کنیم، روانشناسان و مشاوران می‌توانند با استفاده از تکنیک‌های معتبر و آزمون شده، کمک کنند.
منبع: جام جم آنلاین
انتهای پیام/