مصطفی قانعی دبیر ستاد توسعه زیست‌فناوری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به اهمیت امنیت غذایی اظهار کرد: اگر امروزه بیوتکنولوژی به عنوان استراتژیک‌ترین مفهوم در میان فناوری‌ها، شناخته می‌شود دلیلش این است که امنیت در قرن بیست و یکم چه در حوزه سلامت و چه در حوزه غذایی با فناوری زیستی گره خورده است. روزانه ۱۲ هزار نفر از مردم جهان به علت گرسنگی از دنیا می روند. در سال ۲۰۱۷ تعداد افرادی که دچار سوء تغذیه بودند به ۸۲۱ میلیون نفر رسید پیش بینی می‌شود که تا سال ۲۰۵۰ جمعیت کره زمین به بیش از ۹ میلیون نفر برسد.
او افزود: یکی از نگرانی های جهان پاسخ به این سوال است که آیا واقعا می توانیم غذای ۹ میلیون انسان را تامین کنیم یا خیر؟ گفتنی است که با افزایش سرانه مصرف گوشت استفاده جهانی از پروتئین حیوانی از سال ۱۹۷۰ بیش از دو برابر شده است و پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۳۰، ۶۰ درصد دیگر اضافه خواهد شد.
قانعی گفت: در سال‌های اخیر امنیت تغذیه‌ای به عنوان هدفی بالاتر از امنیت غذایی مطرح شده و منظور آن است که افزایش دسترسی مردم به خدمات بهداشتی و درمانی و تامین سلامت در کنار تأمین امنیت غذایی در نظر گرفته می‌شود. بر اساس تعریف فائو از امنیت غذایی. مفاهیم اصلی امنیت غذایی شامل غذای کافی، دسترسی فیزیکی و اقتصادی و زندگی سالم و فعال می شود. در این میان مفهوم دسترسی به غذا یعنی فرد به شبکه توزیع غذا در محل زندگی خود دسترسی آسان داشته باشد و با درآمد خود بتواند غذای مورد نیاز را خریداری کند.
او ادامه داد: دسترسی به غذا حاصل تولید داخلی و تجارت است یعنی نیاز به مواد غذایی از طریق تولید داخلی یا واردات تأمین می‌شود و دسترسی اقتصادی به توانایی و قدرت خرید واقعی مردم وابسته است. در این میان دسترسی ناکافی به غذا، ناامنی غذایی را به دنبال دارد. نا امنی غذایی بیماری‌های متفاوتی را به همراه خواهد داشت و چرخه ارتباطی بین نا امنی غذایی و بیماری مزمن، زمانی شروع می‌شود که یک فرد یا خانواده نتواند غذای کافی و مواد مغذی مورد نیاز را تأمین کند.
دبیر ستاد توسعه زیست‌فناوری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در پایان تصریح کرد: ترکیبی از استرس و تغذیه نامناسب می‌تواند مدیریت بیماری را با چالش بیشتری روبرو کند.
بیشتربخوانید
انتهای پیام/