شروین مسیح مشاور، در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، در مورد اهمیت مشاوره تحصیلی برای دانش آموزان گفت: باید مقاطع تحصیلی، تفکیک و جداسازی شوند و سپس در مورد اهمیت مشاوره تحصیلی بحث کرد، مشاوره تحصیلی در مقطع ابتدایی باید برای والدین انجام شود نه دانش آموزان، در این مشاوره می‌توانند آموزش‌های مختلفی برای روند اصلی فرزندشان داشته باشد.
او ادامه داد: در مقطع اول متوسطه مشاوره تحصیلی برای دانش آموزان و خانواده هایشان به صورت همگام انجام می‌شود در دوره دوم متوسطه نیز به طور معمول به دلیل ورود دانش آموزان به مرحله‌ای که همراهی و راهنمایی یک مشاور برای آن‌ها ضروری است و همچنین علاقه خود دانش آموزان برای تصمیم گیری در مورد آینده تحصیلی برای دانش آموزان انجام می‌شود با توجه به اینکه در این سن دانش‌آموزان اهداف برای خود در نظر دارند نمی‌توان گفت که صددرصد مسیری که انتخاب می‌کنند درست است.
او افزود: در این سن دانش آموز می‌داند که چه چیزی از آینده خود می‌خواهد، اما مشاوره‌هایی که تجربه‌های فراوانی درباره موارد مشابه دارند راهنما‌های مناسبی برای سوق دادن دانش آموز به سمت مسیر درست برای انتخاب هدف درست هستند، چون از موارد مشابه تجارب فراوانی کسب کرده‌اند و الگو برداری‌های مشخصی دارند.
او ادامه داد: دانش‌آموزان در این سن شخصیت فردی خود را دارند و شخصیت دانش آموزان مانند اثر انگشت هیچ شباهتی به همدیگر ندارد، اما مشاور این توانایی را دارد که شباهت‌هایی در مورد اهداف دانش آموز را کشف کند و پس از الگوبرداری به پیشبرد مسیر دانش‌آموزان کمک کند و پس از پیش رفتن بخشی از مسیر از دانش آموز بخواهد که ادامه مسیر خود را پیش ببرد.
او بیان کرد: به طور کلی مشاوره تحصیلی در مقاطع مختلف تفاوت‌هایی دارد به طور مثال در دوره دوم متوسطه دانش آموزان هدفمند از کلاس دهم برای آینده پیشبرد اهداف شان برنامه‌ریزی می‌کنند به طور معمول اکثریت دانش آموزان مندی را از دوره دهم آغاز نمی‌کنم و از سال دوازدهم تصمیم می‌گیرند با کمک مشاور برای اهدافشان برنامه ریزی کند.
او گفت: به طور کلی مشاوره دادن و مشاوره گرفتن یک مسئله مهم و خواسته است و باید توجه داشت همه مشاورین توانایی برقراری ارتباط با دانش آموزان و شناسایی شخصیت آن‌ها را ندارند و صرفاً با ارائه یک الگوی ثابت و مشابه برای همه دانش آموزان آن‌ها را راهنمایی می‌کند این در حالی است که بعضی از مشاوران به شخصیت شناسی دانش آموزان قبل از برنامه‌ریزی برای آینده او خیلی اهمیت می‌دهند و پس از شناسایی نکات مثبت و منفی شخصیت دانش آموز برنامه ریزی برای دانش آموز انجام می‌دهند و مسیر را به او نشان می‌دهند.
او گفت: یک مشاور عالی باید مسیر را به دانش‌آموز یاد بدهد یعنی به او بیاموزد که چگونه برای خود برنامه‌ریزی کند نه اینکه خودش برای برنامه بنویسد و به صورت مداوم از او بخواهد تا طبق آن برنامه پیش برود مشکل این مدل برنامه ریزی این است که اگر یک روز دانش آموز نتوانست طبق آن برنامه پیش برود به صورت کلی دچار اختلال و سردرگمی می‌شود و از درس هایش عقب ماند و دچار آشفتگی می‌شود مشاور خوب باید به دانش‌آموزان بیاموزد که با شناسایی و بهره گیری از توانایی هایشان برنامه ریزی کنند.
او افزود: مشاور خوب باید روی دانش آموز کنترل داشته باشد، اما نباید با ارائه یک برنامه از پیش نگارش شده خط و مشی برای او تعیین کند و او ناچار کند تا دقیقاً طبق آن برنامه پیش برود و معمولاً دانش آموزانی که سطح بالایی ندارند و متوسط هستند این سبک برنامه ریزی‌ها را دوست دارند و از اینکه یک مشاور برنامه از پیش تعیین شده به آن‌ها بدهد تا آن پیش بروند استقبال می‌کنند.
او بیان کرد: معمولا این دانش آموزان فعالیت و تلاش از سوی خود ندارند و صرفاً طبق برنامه ریزی پیش می‌روند و اکثراً نمی‌توانند کار را به صورت کامل انجام دهند و جز به جز برنامه را عملی کنند چنین برنامه ریزی‌هایی برای این دانش آموزان مفید هست، اما کارآمد نیست مرتباً دانش آموز به تغییر و بازسازی برنامه نیاز دارد و باعث می‌شود دانش آموزان به سمت توقعات کم پیش بروند و تلاش شان کم شود و صرفاً چشمشان به دست مشاور باشد تا به او برنامه‌های بدهند این نوع از برنامه ریزی کار را برای مشاور نیز سخت می‌کند.
انتهای پیام/