به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، چند روزی است طرح ادغام آموزش پزشکی در وزارت علوم به تیتر رسانه‌ها تبدیل شده است، خبری که با روی کار آمدن وزرای علوم در دولت‌های مختلف همیشه به نوعی بر سر زبان‌ها می‌افتد، پیش از این هم موضوع ادغام آموزش پزشکی در وزارت علوم با عناوینی مانند همگرایی علوم، وابستگی دانشگاهها به یکدیگر و یکپارچه سازی آموزش عالی مطرح شده بود.
در حال حاضر ۲۰۰ هزار دانشجوی علوم پزشکی در دانشگاههای علوم پزشکی تحصیل میکنند و ۵۰ هزار تخت در بیمارستان‌های آموزشی کشور برای آموزش این دانشجویان مهیا شده است.
ماجرا از آنجایی کلید خورد که محمدعلی زلفی گل وزیر علوم، تحقیقات و فناوری از ادام دانشگاههای علوم پزشکی در دانشگاههای وزارت علوم سخن گفت: شورای عالی انقلاب فرهنگی اصل تاسیس و کارکردش این است که فراتر از تعارض منافع و مسائل سیاسی باید موضوعات را پیگیری بکند. هر چه زودتر دو وزارتخانه بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و وزاتخانه علوم با هم ادغام شوند، جلوی ضررهای بیشتر گرفته خواهد شد.
وی درباره همگرایی رشته‌ها بیان کرد: مگر میشود رشته داروسازی را از شیمی و داروسازی را از بیوشیمی جدا کرد! مگر می‌توان رشته انگل شناسی پزشکی را از دامپزشکی و کشاورزی جدا کرد. اگر دانشگاههای وزارت بهداشت و وزارت علوم در کنار هم قرار بگیرند، رتبه بندی دانشگاههای ایران در ابعاد بین المللی فرق خواهد کرد. درخصوص بخش ظرفیت‌های پزشکی؛ یک استاندارد جهانی نسبت پزشک عمومی با جمعیت وجود دارد. اگر طبق آمار جهانی، ایران از استانداردها جهانی در سرانه پزشکی عقب است بنابراین باید در عمل به این میزان دست یابد.
ماجرای الحاق آموزش پزشکی به وزارت بهداشت به سابقه تشکیل وزارت بهداشت در سال ۱۳۶۴ باز می‌گردد. در آن زمان برای استفاده مطلوب و هماهنگ از امکانات پزشکی کشور در جهت تأمین و تعمیم بهداشت و درمان و بهزیستی و آموزش و پژوهش پزشکی و تحقق بندهای ۴ و ۱۲ و ۱۳ اصل سوم و آن قسمت از اهداف اصل ۲۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که مربوط به خدمات بهداشت و درمان و بهزیستی است، وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی تشکیل شد.
در قانون تشکیل وزارت بهداشت آمده است: تمام وظایف و اختیارات وزیر بهداری و بهزیستی و آن قسمت از وظایف و اختیارات وزیر فرهنگ و آموزش عالی که در ارتباط با امر بهداشت، درمان، آموزش و پژوهش پزشکی است، به وزیر این وزارتخانه (وزارت بهداشت) محول میشود.
در سال ۱۳۶۴ دانشگاههای بزرگی مانند تهران، تبریز، اصفهان، مشهد و شیراز که دانشکده‌های پزشکی داشتند ساختمان‌های خود را جدا کردند و ساختار دانشگاههای علوم پزشکی به تدریج شکل گرفت و از ۱۶ دانشکده به ۶۴ دانشگاه علوم پزشکی کنونی رسید.
در سال ۱۳۹۳ در دو سند بالادستی «سیاست های کلی سلامت» و «سیاست های علم و فناوری» که از سوی مقام معظم رهبری ابلاغ شدند، در هر کدام وظایف آموزش عالی و بهداشت و درمان و آموزش پزشکی مشخص شد.
در بند ۱۳ سیاستهای کلی نظام سلامت آمده است: توسعه کیفی و کمی نظام آموزش علوم پزشکی به صورت هدفمند، سلامت محور، مبتنی بر نیازهای جامعه، پاسخگو و عادلانه و با تربیت نیروی انسانی کارآمد، متعهد به اخلاق اسلامی حرفهای و دارای مهارت و شایستگی‌های متناسب با نیازهای مناطق مختلف کشور.
مخالفان ادغام با توجه به این قانون اقداماتی از جمله ادغام دانشگاههای علوم پزشکی را با قانون تشکیل وزارت بهداشت و سند سیاستهای کلی نظام مغایر می‌دانند.
اظهارات وزیر علوم واکنش‌های بسیاری را به دنبال داشت، از کمیسیون بهداشت گرفته تا رئیس فرهنگستان علوم پزشکی، انجمن‌های پزشکی، نظام پزشکی و وزارت بهداشتی‌ها.
حسینعلی شهریاری رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی گفت: جداسازی آموزش پزشکی از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی خلاف سیاستهای ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری است. بعید می دانم وزیر علوم این پیشنهاد را داده باشد احتمالا فرد دیگری به اسم ایشان این کار را انجام داده است.
ایرج خسرونیا، رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران، نسبت به ادغام دانشگاه های علوم پزشکی با دانشگاه های وزارت علوم واکنش نشان داد وگفت: جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران مخالفت خودر را با این ادغام اعلام کرده و اعتقاد دارد وزارت علوم آنقدر در مشکلات خودش گرفتار است که جای بیشتر برای گرفتار کردن پزشکان و دانشجویان پزشکی ندارد.
وی افزود: وزیر علوم بهتر است در فکر کارشناسان و کارشناسان ارشد خود باشد که در کوه های کردستان به کولبری مشغول هستند.
محمد رییس‌زاده در پیامی توییتری نوشت:« جناب آقای دکتر زلفی گل! لطفا ابتدا فکری برای خیل عظیم فارغ‌التحصیلان بیکار وزارت علوم کنید بعد به تقاضای تصدی آموزش پزشکی کشور بیندیشید!
جامعه پزشکی در شرایط فعلی خسته‌تر از آنست که تاب فرمایشات اینچنینی را داشته باشد.
لااقل به حریم وزارتخانه‌های دیگر احترام بگذارید.»
غلامرضا حسن زاده دبیر شورای عالی برنامه ریزی علوم پزشکی در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره جدایی آموزش پزشکی از وزارت بهداشت و الحاق آن به وزارت علوم گفت: تمام نهادهایی که با آموزش پزشکی در دنیا مرتبط هستند اعلام کردند این روش بهترین راهکار در آموزش پزشکی و ارتقای سلامت است زیرا ما در عرصه آموزشی به محلی برای کار مرتبط با رشته ها نیاز داریم و این دغدغه آموزشی در حوزه های مختلف شامل مهندسی و پزشکی وجود دارد.
حسن زاده ادامه داد: دانشجوی پزشکی با سلامت مردم سر و کار دارد و وقتی در دوران تحصیل در بیمارستان مرتبط آموزش می‌بیند، توان پاسخگویی بالایی پس از فارغ التحصیلی به نظام سلامت و مردم دارد و با جدایی آموزش پزشکی عرصه بالین و آموزش از هم تفکیک می‌شوند و این مسئله می‌تواند پیامدهای منفی به دنبال داشته باشد،در این صورت ما با چالش‌های آموزشی، مدیریتی و ساختاری مواجه خواهیم شد و هزینه‌های بسیاری برای انتقال دانشگاههای علوم پزشکی به وزارت علوم و ارتباط آن به بیمارستان‌های وزارت بهداشت برای آموزش دانشجویان باید پرداخت شود.
دبیر شورای عالی برنامه ریزی علوم پزشکی بیان کرد: با ادغام آموزش پزشکی در وزارت علوم اثربخشی و بهره وری کاهش پیدا می‌کند چرا که ما به دنبال آموزش مبتنی بر نیازهای جامعه و پاسخگو هستیم و تجربه ما در مدیریت بیماری کرونا و تلاش مدافعان سلامت بیانگر آن است که سیستم بهداشتی، درمانی و آموزش پزشکی کشور، کارآمد بوده است و اگر دانشگاه های علوم پزشکی در بحران کرونا پای کار نمی آمدند با بحران مواجه می‌شدیم بنابراین سیستم آموزشی، پژوهشی، بهداشتی و درمانی کشور توانسته پاسخگویی لازم را داشته باشد .
حسن زاده بیان کرد: کیفیت آموزش پزشکی با ادغام در وزارت علوم کاهش پیدا خواهد کرد. باید توجه داشت که رتبه بندی دانشگاهها نسبت به کیفیت آموزشی در رتبه دوم قرار دارد، در وزارت علوم دانشگاه ها تخصصی شده‌اند و دانشگاه صنعتی شریف، صنعتی اصفهان و علامه طباطبایی به صورت تخصصی در حوزه فنی و مهندسی و علوم انسانی فعالیت میکنند، اگر ادغام خوب است چرا وزارت علوم دانشگاههای تخصی خود را برای ارتقا رتبه ادغام نمی‌کند؟.
دبیر شورای عالی برنامه ریزی علوم پزشکی بیان کرد: وزارت علومی‌ها آیا توانسته اند، بین بیولوژی، شیمی و فیزیک که در یک دانشکده بودند و قبلا تحت عنوان دانشکده علوم فعالیت می‌کردند، ارتباط برقرار کنند؟ آیا دانشکده دامپزشکی با شیمی، فیزیک و بیولوژی ارتباط نزدیکی پیدا کرده‌اند؟ اگر فرمول و راهکار مناسبی دارند به ما هم اعلام کنند تا از آن استفاده کنیم.
روسای دانشگاه های علوم پزشکی کشور هم به دنبال اظهار نظر وزیر علوم دست به قلم شدند و در نامه‌ای به رئیس جمهور نسبت به مطرح شدن مطالبی در خصوص طرح ادغام آموزش پزشکی با وزارت علوم ابراز نگرانی کردند.
در نامه روسای دانشگاه های علوم پزشکی کشور به رئیس جمهور آمده است: «تجربه کشور در مدیریت بیماری کووید۱۹ و تلاش مجاهدانه کادر بهداشتی و درمانی کشور بیانگر این است که سیستم بهداشتی، درمانی و آموزش پزشکی کشور، کارآمد و نافع بوده است.
اگر دانشگاه های علوم پزشکی در بحران کووید۱۹ ایفای نقش موثر نمی کردند تبعات این بیماری بسیار عمیق تر و مخرب تر بود، بنابراین سیستم آموزشی، پژوهشی، بهداشتی و درمانی کشور توانسته پاسخگویی اجتماعی داشته باشد و کارآمدی خودش را نشان دهد.
وقتی نظام فعلی آموزش پزشکی کشور بارها از سوی مراجع بین المللی به دلیل دیده شدن عرصه آموزش و خدمات در یک وزارتخانه، مورد تقدیر قرار گرفته بنظر می رسد که برگشت به عقب، هزینه های زیادی دارد با این استدلال که می خواهیم کارایی و بهره وری یک سیستم را فدای رتبه بندی کنیم.
زیرساخت های عمده آموزش دانشجویان گروه پزشکی که عمدتا به بسترهای درمانی نیازمند هستند در وزارت علوم وجود ندارد و این از علل اصلی جدایی این دانشگاه ها در سه دهه پیش بوده که هنوز هم این دلایل به قوت خود باقی است.
به جای برگشت به گذشته باید به سمت اجرای طرحی برای ایجاد انگیزه بیشتر جهت ماندگاری کادر پزشکی در مناطق محروم کشور گام برداشت.
در صورت عدم اقدام لازم، پدیده نامیمون خروج نخبگان، کادر بهداشتی درمانی و اعضای هیات علمی از کشور تشدید خواهد شد.
این موضوع که آموزش پزشکی باید در کنار بهداشت و درمان باشد، بدون تردید کار درستی است و طرح ادغام دانشگاههای علوم پزشکی با دانشگاه های وزارت علوم خلاف قوانین بالادستی و به خصوص بند هشتم سیاست های سلامت کشور ابلاغی مقام معظم رهبری حفظه الله است».
رئیس فرهنگستان علوم پزشکی کشور در نامه ای به وزیر علوم از طرح مباحث مربوط به ادغام آموزش پزشکی با آموزش عالی انتقاد کرد و گفت: این موضوع با سیاست های کلی سلامت ابلاغی مقام معظم رهبری مغایرت کامل دارد.
در نامه سید علیرضا مرندی آمده است: «پیرو اظهارات در جلسه شورای ستاد راهبردی نقشه جامع علمی کشور مبنی بر ضرورت ادغام هر چه زودتر دو وزارتخانه بهداشت و علوم به صورت خلاصه به استحضار می رساند مقام معظم رهبری در سال ۱۳۹۳ دو سند بالادستی را تحت عناوین «سیاست های کلی سلامت» و «سیاست های علم و فناوری» ابلاغ فرمودند که در هر کدام وظایف آموزش عالی و بهداشت و درمان و آموزش پزشکی مشخص شده است.
به عنوان نمونه در سیاست های کلی سلامت به ارتقاء سلامت روانی جامعه از طریق ترویج آموزش های اخلاقی و معنوی و همچنین بر ضرورت ادغام مراقبت ها و خدمات سلامت در نظام آموزش علوم پزشکی تاکید شده و تولیت نظام سلامت در این خصوص به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی سپرده شده است.
با استدلال وزیر علوم که در این جلسه گفته شده اگر برخی از عوامل مرتبط با سلامت که با رشته های روانشناسی، علوم انسانی، علوم دینی، کشاورزی و غیره نیز مرتبط است آیا دلیل بر آن است وزارت های علوم و بهداشت و حوزه های علمیه و کشاورزی و غیره در هم ادغام شوند، در این صورت تقسیم وظایف وزارتخانه ها و نهادها بی معنی می شود. لذا با توجه به اینکه بیانات وزیر علوم با اسناد بالادستی و به ویژه سیاست های کلی سلامت ابلاغی مقام معظم رهبری مغایرت کامل دارد خواهشمند است نسبت به اصلاح آن تجدیدنظر کنید».
انجمن آموزش علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران نیز در بیانیه‌ای طرح شتاب زده ادغام آموزش پزشکی را موجب حیرت و تاسف دانست.
این انجمن در بخشی از این بیانیه در واکنش به سخنان اخیر وزیر علوم مبنی بر لزوم ادغام آموزش پزشکی در وزارت علوم یادآور شده است: «متاسفانه طرح موضوع آنقدر شتابزده و بدون استناد به مطالعات و شواهد معتبر ملی و بین المللی مطرح شده که موجبات حیرت و تاسف اعضای هیئت علمی، مدیران آموزش و نظام سلامت، متخصصین آموزش پزشکی، دانشجویان و کارکنان خدوم وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی است.
بررسی مطالعات و شواهد علمی نشان می‌دهد که در ایران معانی مختلفی از ادغام آموزش پزشکی و نظام سلامت از دیدگاه‌های مختلف منتزع میشود و ابعاد مختلفی نیز برای آن بیان شده است که هر یک از منابع موجود نیز منافع، موانع و مزایایی برای آن برشمرده‌اند. پیرو معرفی استراتژی مراقبت‌های اولیه سلامتی توسط سازمان بهداشت جهانی در سال ۱۹۷۸، ایده ادغام آموزش پزشکی با عرصه‌های خدمات بهداشتی درمانی با هدف پاسخگویی آموزش پزشکی و نیز تامین نیازهای جامعه به خدمات بهداشتی درمانی در سطح بین الملل مطرح شد.
در جمهوری اسلامی ایران نیز در سال ۱۳۶۲ ایده ادغام به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه و در سال ۱۳۶۴ پس از پاره‌ای از اصلاحات تصویب شد. پر واضح است که ادغام موضوعی نیست که یک شبه مطرح شده باشد، بلکه به دنبال ایجاد شکاف فزاینده بین آموزش پزشکی و عملکرد افراد آموزش دیده مطرح شده است که از تفاوت بین ارزش‌های علمی موسسات آموزشی و الزامات خدمتی و توقعات جامعه نشات می‌گیرد.
در واقع می‌توان گفت وجود عواملی از قبیل پیچیدگی‌های نظام آموزشی و لزوم انطباق آموزش ارائه شده با نیازهای درحال تغییر جامعه، تغییر و گسترش سریع دانش پزشکی، کمبود نیروی انسانی، نقش نظام سلامت در پاسخگویی به نیازهای جامعه، آموزش پزشکی مبتنی بر جامعه و شرایط سیاسی و بحث عدالت در ارائه خدمات منجر به جلب توجه سیاستگذاران و رهبران آموزشی به درهم تنیدگی آموزش پزشکی با نظام سلامت شد.
تجربه ادغام تنها مختص به ایران نبوده و در حال حاضر در ۳۰ درصد دانشکده‌های پزشکی آمریکا و دانشگاههای در کانادا، هلند و مصر هستند که آموزش پزشکی را با خدمات بهداشتی و درمانی به درجات مختلفی درهم ادغام کرده‌اند.»
جدایی آموزش پزشکی از وزارت بهداشت و الحاق آن به وزارت علوم بر خلاف اسناد بالادستی است از طرفی باید برای هر طرح مسئله هزینه هایی که دولت و مردم متحمل می شوند مدنظر قرار گیرد و همکاری وزارت علوم و بهداشت به ارتقای جایگاه علوم پزشکی ایران در دنیا کمک خواهد کرد.
انتهای پیام/
اشتباه منفی دادم
سطح علمی وزارت علوم (سراسری) بالاتر از وزارت بهداشته. نمونه اش سوال های کنکور تخصصی بهداشت را بدی بچه مدرسه ای هم می تونه حل کنه.
در مقابل بودجه و هزینه و پارتی بازی های وزارت بهداشت خیلی زیاده.
به نظرم ادغامشون میتونه دانش و عدالت را همزمان افزایش بده، جلوی باندبازی هم بگیره.
مدیریت کروناتون؟؟؟؟ از ماسک فروشی هم به منبع درآمد عظیم رسیدین، حتی ۴تا قرص ویتامین دی بین مردم توزیع نکردین، الکل و مواد ضدعفونی کننده هم بماند
وقت گرفتن های این دوسال از بیماران هم بماند که حتی حاضر نشدیم به دلیل شرایط خاص ایام کرونا وقت دهی اینترنتی و تلفنی گسترش بدین
کمترین راه حلی ندادین که این مدت اگه کسی دندوندردی و .. مبتلا شد چکار کنه چطور در صف معمول نمونه
خدا منفعت طلبانه کاسب سلامت مردم رو لعنت کنه
ولی همه چیز پول است..؟؟
وقتی سطح علمی فارغ التحصیلان اون موقع رو با الان مقایسه میکنم، تاسف میخورم.
متاسفانه وزارت علوم، رشته های مهندسی رو با جذب بسیار زیاد دانشجو، به نابودی کشید و از ارزش انداخت و عده ای بیسواد و بیکار تحویل جامعه داد.
حالا میخواد همین بلا رو سر رشته های پزشکی بیاره!!!
اکثر این افرادی که موضع گرفتند از پزشکانی هستند که همگی ذینفع هستند...
ادغام حوزه‌ای آموزش و پژوهش در وزارت پزشکان اشتباهی بود که هر چه زودتر برگردد به متولی اصلی حوزه آکادمیک کشور یعنی وزارت علوم...
هیات علمی علوم پایه پزشکی اسیر این وزارت شده اند امیدواریم هر چه زودتر رهایی یابند.
اولا موفقیت یا عدم موفقیت یک برنامه را با میزان موفقیت در دستیابی به اهداف آن برنامه می سنجند
ثانیا تمامی اغلب کسانی که بعنوان مخالف ادغام در اینجا اظهار نظر کرده اند خود اعضای هیئت علمی در دانشگاه های علوم پزشکی هستند که به دلیل تعارض منافع اعلام مخالفت میکنند و ادغام در فرهنگ و آموزش عالی منافع شان را به خطر می اندازد
بعنوان مثال تمامی منازل سازمانی که شرایط ایده آلی را دارند و قبلا در اختیار سازمان منطقه ای بود در اختیار گرفتند.و موضوعات مربوط به کارانه های بیمارستانی و....از این قبیل است
ثالثا قرار بود آموزش پزشکی در خدمت نیازهای بهداشت و درمان کشور باشد و کوریکولوم های آموزشی بجای اینکه از تماما از سایر کشورها الگو بگیرند بر اساس نیاز داخل کشور باشد که تا این لحظه حداقل آن بعد از ۳۶ سال انجام شده است زیرا اعضای هیئت علمی دانشگاه های علوم پزشکی بخش قابل توجهی از وقت خود را یا در مطب ها و کلینیک ها میگذرانند یا وقتی برای انجام این امر صرف نمی کنند و فقط به رفرانس های خارجی توجه می کنند
رابعا به دلیل در اختیار داشتن اغلب تریبون ها و برخلاف آنچه رواج میدهند بیش از آنکه آموزش و هیئت علمی دانشگاه های علوم پزشکی ضرر کنند این بخش بهداشت و درمان کشور است که ضرر کرده اند زیرا برنامه آنگونه که پیش بینی و ادعا شده بود تا کنون اجرا نشده است و اغلب اعضای هیئت علمی تفاوت بین سطوح مختلف ارائه خدمات سلامت را نمی دانند.
در نهایت نظر بنده این است که بدون شک ادغام آموزش پزشکی و بهداشت و درمان از نظر تئوری بسیار نیکو و پسندیده است ولی متاسفانه بعد از گذشت ۳۶ سال هنوز درصد قابل ملاحظه ای از موفقیت نرسیده ایم .
تو رو خدا ما بیشتر سختی کشیدیم اینهمه ریاضی و فیزیک و شیمی پاس کردیم واسه هیچ؟
انحصار وزرات بهداشت باید تموم بشه
آیا در مورد یک مهندس و یا سایر شغلها در کشور ما چنین اتفاقی می افتد؟ آنقدر مهندس داریم که خیلیهاشون حسرت داشتن چنین زندگی رو دارند. من کارشناسی ارشد مهندسی دارم و اگر حقوقی که به آن پزشکان می دادند به من بدهند حاضرم با دو بچه ام برم اونجا کار و زندگی کنم، تهیه خونه هم با خودم.
پزشک عمومی رو می شناسم که در مطبش در یکی از شهرستانهای استان مرکزی پول پارو می کنه و خانمش که لیسانس داره در مطب دیگرشون در منطقه 8 تهران با مهرنظام پزشکی شوهرش، در کنار ویزیت، کارهای زیبایی، لیزر و تزریق بوتاکس انجام میده. از زندگی لاکچری و دارایی هاشون چی بگم؟ فقط هزینه ماهانه سگهاشون برابر هزینه ماهانه خونواده سه نفره است.
چرا؟ چون پزشک کمه و برخی از پزشکان از این فرصت هرجور بتونند سو استفاده می کنند.
اگه وزارت علوم میتونست دانشگاه رو اداره کنه که الان وضع مهندسا و حسابدار و ... این نبود
کاش کل دانشگاهها از قبل از پرداختن به مباحث جهانی که بیثمرن، بیشتر به فکر مباحث مورد نیاز کشور و بچه هاشون بودن.
مثلا الان مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک دانشگاه تهران داره مکانیسم بیماره هایی مثل دیابت رو بررسی میکنه چرا باید از علوم پزشکی جدا باشد در دانشگاه ی مثل دانشگاه تهران باید این حصار برداشته شود
وزارت بهداشت متاسفانه با افکار ناصحیح داره کارو خراب میکنه
البته حق داره یه دیوار امن دور پزشکاش کشیده نمیزاره چیزی بهشون نزدیک بشه
پزشک باید درخدمت مردم باشد نه این چیزایی که شماها تعریف کردین
چرا باید یک پزشک برای پزشک ها نرخ و امکانات تعیین کنه?!
دانش جوهای پزشکی جوری به مردم نگاه می کنن از بالا به پایین که معلومه دیگه خود اساتید اینها به مردم چه طور نگاه می کنند.
اساتید وزارت علوم دستاوردی ندارند اساتید وزارت بهداشت هم دستاوردی ندارند و همه شان از علم روز دنیا عقبند و فقط دنبال اینند ببینند یک مهندس ایرانی یا یک پزشک ایرانی که احتمالا تابعیتشان را هم عوض کرده اند در یک شرکت بین المللی یا بیمارستان بین المللی پیدا کنندبعد بگویند ایران چه قدر علم دارد.
کدام علم?!تعارض منافع هم که بیداد می کند.فامیل بازی هم برای روحانی بد بود ولی برای خودشان خوب است انگار!
وزارت بهداشت ==>> با محدود کردن تعداد دانشجو ها در رشته های خود باعث ایجاد بازار کار عالی برای داشنسجویان خود و حتی دادن دستمزد در حین تحصیل به دانشجوهایش شده است ولی از سوی دیگر باعث وضعیت بد پزشکی در کشور و رفتار حقیرانه کادر پزشکی با مردم شده است
تمام افرادی که زیرنظر وزارت علوم رشته های پزشکی مانند ژنتیک و ... را میخواندد ارزویشان این است که زیر نظر وزارت بهداشت باشند.
ملت میخواهد انحصار نباشد
اموزش تحت لوای وزارت علوم نه تعارض منافع
پرستارها دکترها را مدیریت میکنند ونمیدانی
این که می بینی همه رشته های پزشکی صداشون در اومده ، نشون میده که دغدغه مالی دارن و انحصارشون از دست میره .
بی انصاف ها حداقل تفاوت امتیازاتی که برای مدارک وزارت بهداشت نسبت به رشته های مشابه در وزارت علوم ایجاد کردید را که میتونید بردارید
چرا باید وزیر ما یه پزشک باشه که دو واحد مدیریت پاس نکره و فقط منافع صنف پزشکی رو در نظر میگیره؟؟