به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان پایگاه اینترنتی روزنامه الاخبار در یادداشتی نوشت: رژیم صهیونیستی مشتاقانه منتظر انتخابات ریاست جمهوری لیبی است و انتظار دارد که این انتخابات منجر به پیوستن یک کشور عربی آفریقایی جدید به مسیر عادی سازی شود. دو نامزد اصلی انتخابات، خلیفه حفتر و سیف الاسلام قذافی، کانال‌های ارتباطی اولیه با تل آویو را گشودند و خدمات و تمایل خود را برای عادی سازی در ازای کسب تاییدیه ارائه کردند که به گفته آن‌ها، در‌های کاخ سفید را به روی آن‌ها باز می‌کرد. با این حال، رژیم صهیونیستی، گرچه از هر دو نامزد اطمینان خاطر دارد؛ اما ژنرال بازنشسته یعنی خلیفه حفتر را که کنترل شرق لیبی را در اختیار دارد، به چند دلیل ترجیح می‌دهد.
از این رو این رژیم با تسهیل در روند پیروزی خلیفه حفتر در انتخابات، به رسیدن به نتایج زیادی ناشی از پیروزی وی امیدوار است که یکی از مهمترین آن‌ها ایجاد جای پایی برای خود در حوزه دریای مدیترانه است.
حکومت لیبی با صرف نظر از اینکه چه کسی در انتخابات ریاست جمهوری - که قرار است در ماه آینده برگزار شود- پیروز می‌شود، در حال پیوستن به مسیر عادی سازی روابط کشور‌های حوزه خلیج (فارس) با رژیم صهیونیستی است، زیرا دو نامزد برجسته انتخابات ریاست جمهوری لیبی، هر دو، یک وجه مشترک دارند: مشتاقانه منتظر رضایت و خرسندی تل آویو هستند. چرا که رژیم صهیونیستی را به عنوان دروازه‌ای برای کسب رضایت و خرسندی واشنگتن می‌دانند و تلاش می‌کنند از طریق تل آویو و واشنگتن، شانس پیروزی خود را در انتخابات و ایجاد نظام جدید در لیبی افزایش دهند. این دو نامزد، سرلشکر بازنشسته خلیفه حفتر (که نیروهایش شرق لیبی را کنترل می‌کنند) و سیف الاسلام قذافی پسر سرهنگ معمر قذافی دیکتاتور سابق لیبی، هستند که هر دو نه تنها آماده عادی سازی روابط لیبی با رژیم صهیونیستی هستند بلکه به طور مخفیانه بر آن تاکید دارند و بخشی جدایی ناپذیر از برنامه‌های انتخاباتی اعلام نشده آن‌ها را تشکیل می‌دهد. آن‌ها ترجیح می‌دهند در حال حاضر مستقیما رویکرد خود را فاش نکنند، زیرا از اینکه رای‌دهندگان لیبیایی آن‌ها را در پای صندوق‌های رای مجازات کنند، می‌ترسند. چرا که موضع مردم لیبی امتناع از تعامل و همکاری با اسرائیل است. زیرا، پرونده کشور لیبی با موارد مشابه آن در امارات، بحرین، مغرب و سودان از نظر جدایی مردم از حاکمانی که جهت گیری‌های خود را بر شهروندان خود تحمیل می‌کنند، تفاوتی ندارد.
این در حالی است که صدام حفتر، پسر ژنرال خلیفه حفتر، با یک هواپیمای خصوصی که او را از دبی به فرودگاه بن گوریون رساند، به تل آویو سفر کرد و در آنجا با مقامات رژیم صهیونیستی دیدار کرد و معادله‌ای را که پدرش آرزوی آن را دارد، ارائه کرد که مبتنی بر تقویت روابط دوجانبه است و براساس آن، لیبی کمک‌های سیاسی و نظامی از رژیم صهیونیستی دریافت خواهد کرد و در ازای آن، در صورت پیروزی پدرش، خلیفه حفتر، در انتخابات ریاست جمهوری و قرار گرفتنش در راس دولت وحدت و آشتی ملی که قرار است پس از انتخابات تشکیل شود، عادی سازی روابط دیپلماتیک با تل آویو را پیگیری می‌کند.
صدام حفتر دست راست پدرش محسوب می‌شود و در صورت پیروزی پدرش در انتخابات، حاکم واقعی لیبی خواهد بود، زیرا حفترِ پدر، از بیماری لاعلاجی رنج می‌برد و تخمین زده می‌شود که پس از پیروزی، قدرت را به پسرش منتقل کند؛ بنابراین صدام حفتر با سپرده شدن منصبی بزرگ و اختیاراتی گسترده، به وی، در صورت پیروزی پدرش، خواهد توانست، تمام قدرت را به دست گیرد.
از سوی دیگر، روابط سیف الاسلام قذافی رقیب حفتر در انتخابات، با رژیم صهیونیستی به دوران پدر وی یعنی معمر قذافی باز می‌گردد. بر اساس آنچه اخیرا در روزنامه هاآرتص وابسته به رژیم صهیونیستی فاش شده است، تل آویو علی رغم روابط تیره خود با طرابلس و حمایت لیبی از سازمان‌های فلسطینی، تماس‌ها و روابط دارای ماهیت سیاسی و بشردوستانه خود را با رژیم قذافی حفظ کرده است و شخصی که هماهنگ کننده این تماس‌ها با حمایت و کمک بازرگانان یهودی الاصل لیبیایی بود، همین سیف الاسلام، پسر قذافی، است؛ و این رابطه هیچ گاه قطع نشد، زیرا قذافیِ پسر، در جریان جنگ داخلی که پس از سرنگونی پدرش رخ داد و همچنین بعد از جنگ داخلی همچنان ارتباط با صهیونیست ها را ادامه داد و در ازای وعده عادی سازی روابط کشورش با رژیم صهیونیستی، از این رژیم خدمات می‌خواست، وی شخصا این تماس‌ها را از طریق مشاورانش، و در نهایت از طریق مشاوران اسرائیلی اش، که کمپین انتخاباتی او را در لیبی و خارج از لیبی اداره می‌کنند تا برای او در کشور‌های با نفوذ تبلیغ کنند، مدیریت کرده است.
در هر صورت، به گفته یک منبع عالی رتبه اماراتی نزدیک به نامزدهای ریاست جمهوری در لیبی (روزنامه اسرائیل الیوم، در تاریخ ۱۶/۱۱/۲۰۲۱)، در رابطه با عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی، دو نامزد (اصلی) بر این نظر توافق دارند و در اظهاراتی سربسته با افراد نزدیک می‌گویند که آن‌ها برای پیشبرد این روند با شتاب بیشتری تلاش خواهند کرد. یک منبع نزدیک به حفتر به این روزنامه گفت: «حرف زدن در مورد توافق عادی سازی با اسرائیل و اینکه چگونه به جریان می‌افتد، در حال حاضر، زود است؛ بنابراین ابتدا حفتر باید به عنوان رئیس جمهور انتخاب شود که در واقع همان هم اتفاق می‌افتد و سپس، آینده با اسرائیل خواهد بود و همچنین از هم اکنون نمی‌توان در مورد عادی سازی صحبت کرد، زیرا یک خصومت داخلی و سنتی در میان مردم لیبی نسبت به خود اسرائیل وجود دارد. درحال حاضر، این صحبت‌ها می‌تواند بر رای دهندگان حفتر تأثیر منفی بگذارد و به شانس او برای پیروزی در انتخابات آسیب برساند.
در مورد خود رژیم صهیونیستی نیز می‌توان گفت که این رژیم، علاقه‌مند به دستیابی به چندین منفعت راهبردی از طریق عادی سازی روابط خود با لیبی و الحاق آن به محور متحدان خود در منطقه است، اما به نظر می‌رسد بیشتر علاقه‌مند است که این موضوع از طریق خلیفه حفتر و پسر او صدام حفتر انجام شود. چرا که وی از آغاز تسلط بر شرق لیبی رابطه خود را با رژیم صهیونیستی قطع نکرده است. علاوه بر آن وی متحد (به معنی وابسته)، با هم پیمانان تل آویو و در راس آن‌ها آمریکا، امارات و مصر است که از طریق آن تل آویو روابط خود را آغاز کرد و ادامه داد، از جمله کمک‌های اطلاعاتی و لجستیکی رژیم صهیونیستی به نیرو‌های حفتر، به شمار می‌رود.
عرصه لیبی برای اسرائیل از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، زیرا حضور تل آویو در طرابلس غربی، از طریق خود حفتر، تضمین کننده حذف نفوذ رقیب رژیم صهیونیستی در حوزه مدیترانه یعنی ترکیه است، که نه تنها در سطح امنیتی بلکه از نظر امنیت اقتصادی، با گسترش دایره متحدان خود، از قبرس تا یونان، مصر و لیبی، تضمین می‌کند.
در عین حال، لیبی کشوری است که از نظر منابع بسیار غنی است و کشوری است که نیاز به بازسازی گسترده دارد و از این رو نفوذ رژیم صهیونیستی در آن به طور مستقیم یا از طریق واسطه، سود اقتصادی زیادی برای شرکت‌های اسرائیلی به همراه خواهد داشت.
از این رو، رژیم صهیونیستی علاقه‌مند به پیشبرد نامزد مورد نظر خود است، چرا که بر این باور است که موفقیت آن در انتخابات لیبی آگاهی حاکمان رژیم‌های عربی را نیز تقویت می‌کند، معادله‌ای که عبارت است از: پیگیری رضایت رژیم صهیونیستی به منظور دستیابی به رضایت آمریکا، تا این رژیم‌ها بقا و تداوم خود را تضمین کنند. با این وجود، اگرچه رژیم صهیونیستی به سمت خلیفه حفتر و پسرش صدام گرایش دارد، اما رابطه خود را با رقبای وی قطع نمی‌کند تا در صورت تغییر شرایط و بدتر شدن اوضاع، راه بازگشتی را برای خود تضمین کند.
انتهای پیام/